Weer een warme dag thuis, maar nu zonder regendruppels. Mijn ogen wat slechter.

 Goedenavond,  bonsoir.

Bijna 8 uur. De zon is weg hier en het hele hete is er ook niet meer. Maar door hier rustig in de schaduw te blijven zitten ben ik de dag weer goed doorgekomen. Wel zalig dat ik mijn dag zo helemaal op mijn eigen manier mag indelen en zo lui mag zijn als ik zelf wil. Er was wel markt vandaag in Lamastre, maar ja, boodschappen heb ik nog genoeg in huis. Zojuist heb ik de laatste drie artikelen die ik zondag kocht naar boven genomen. Zie de status van WhatsApp hoe dat ging.

In de fietstas zaten nog aardappelen,  joghurt en wortelen. Die laatste zijn nu ongeveer opgegaan in de warme maaltijd. 

Net zoals ikzelf neemt de fiets er ook zijn gemakje van. 

Bramenstruiken zijn in volle bloei, evenals de kastanjebomen overigens. 

Spreuk van de dag. 

We kunnen ons beklagen dat bramenstruiken prikken, maar we kunnen ook ons gelukkig prijzen dat die prikkende struiken heerlijke vruchten geven. 

Behalve uit wortelen bestond de avondmaaltijd ook uit aardappelen, kikkererwten én........

.............prei.

In deze tijd van het jaar is de prei  vaak doorgeschoten, zo ook bovenstaande. Als je de bloemknop eruit haalt is er niet veel meer van over. Maar het is wel een mooi plaatje.

Zo, bijna kwart voor negen, ik ga nog even heerlijk van de koelte genieten. Morgen is er weer een dag. Dat kan de belangrijkste dag van heel je leven worden. 

Prettige avond. 

Behalve veel vlinders ook een enthousiaste libelle in de weer hier. Warm met soms wat druppels.

 Goedenavond,  bonsoir.

Met mijn ogen gaat het redelijk de laatste tijd. Niet helemaal in orde, maar ik denk dat het scheelt omdat ik me rustig houd en mijn ogen de kost geef.

Vandaag was het weer een lust voor het oog om al die vlinders rond te zien dartelen, maar er was ook een soort libelle die razendsnel om me heen cirkelde vanmorgen, zo snel dat ik niet precies kon zien of het inderdaad een libelle was, ook wel helikopter genaamd. Een foto kan ik dus hier niet laten zien, doch op de status van WhatsApp zie je hem regelmatig om me heen flitsen.

Ik heb me dus weer goed vermaakt vandaag op mijn landje. De maan in mijn trui begint langzaamaan te verrijzen.

Heb twee bolletjes rood en geel gevonden die iets afwijken van het tot nu toe gebruikte rood en geel. Die ga ik geleidelijkaan inzetten, daar ik vsn de eerste tinten niet genoeg garen heb.

De  w a s s e n d e   maan.

Het was wel heel warm vandaag. Reden om niet veel zwaar werk te doen.

Natuurlijk wel veel met taal bezig geweest. De Spaanse taaltest gedaan en daarin.........

Uitdrukking van de dag. 

Ha pasado un angel.

In Spanje komt er dus een engel voorbij als er in gezelschap een stilte valt, bij ons is het dan de dominee.

Ik zie een prachtige wolk boven  me. Even een foto maken ervan.

Er waren wel wat meer wolken vandaag en die lieten af en toe wat druppels los en er was wat gerommel in de verte.

Een prettige avond is mijn wens.

Tot morgen.

Wim en Arthur getroffen op een terras na boodschappen. Geiten gefilmd.

 Goedenavond,  bonsoir.

Vandaag moest ik echt naar Lamastre, want het brood was ongeveer op. Maar zonder de zware accordeon in de fietstassen was het terugklimmen naar huis niet echt moeilijk,  ondanks dat het al heel warm was rond 11 uur.

Verrassing. Toen ik beladen met de boodschappen een terras opzocht voor een kopje koffie waren daar toevallig ook Wim en Arthur. Arthur heeft een atelier in Lamastre met daar een slijpmachine voor stenen. Samen met Wim gaan ze daar regelmatig aan het werk. Van dik hout zaagt men planken, is een bekend gezegde. Maar zij maken van grote keien kleine handzame steentjes, die magische krachten bezitten.

Alvorens aan het werk te gaan, wat ik volgens Arthur zo niet mag zeggen, zaten ze dus samen aan de koffie en ik was gecharmeerd vanwege de originele opstelling van twee brillen over elkaar bij Arthur. 

De achterste bril, zo legde Arthur uit is voor ver zien en is een hele kostbare en die andere is om te lezen en heel goedkoop. Die kan ie af en toe even aan Wim uitlenen als die iets niet goed kan lezen. 

Op de tafel liggen enkele naslagwerken over edelstenen.

Daar zitten ze alle twee.

Voor de boodschappen was ik naar een supermarkt gereden,  enkele kilometers achter Lamastre.

Vaak vinden we het lastig als we speciaal voor boodschappen weg moeten van huis,  maar ik ben dankbaar dat we hier in de gelegenheid zijn etenswaren te kopen als we honger hebben. Dat is niet overal in de wereld het geval.

Onderweg tussen Lamastre en hier loopt er weer eens een hele kudde geitjes in de natuur.

Een filmpje ervan, afgelopen donderdag opgenomen,  staat nu op de status van WhatsApp. 

Spreuk van de dag. 

Het leven bestaat uit ongeveer 30duizend dagen. Dit is er één uit duizenden.

Laten we er zuinig op zijn.

Morgen is er weer een dag.

Tot dan!

Narda jarig: hiep hiep hoera. Engelen schilderen vandaag. Andries onder de indruk op Ameland.

 Goedenavond,  bonsoir.

Vandaag lekker thuis gebleven. Het kon nog net, want heb nog net voor één ochtend ontbijt in huis. Morgen zal ik wel even naar Lamastre fietsen.

De langste dag van het jaar, daar zijn we nu mee bezig, en mijn dierbare vriendin Narda is jarig. Heb de letters van haar naam bij elkaar gezocht en nog meer.

En daarna een liedje voor haar gezongen. Zo'n verjaardag is een dag om in dankbaarheid stil te staan bij de vriendschap die je met die persoon hebt.

Ondertussen heb ik net als gisteren mijn schilderspullen weer gepakt en dit keer heb ik drie engelen die hier rondhangen een fris kleurtje gegeven.

De tafel is weer schildertafel geworden. 

Hier brengen ze gezelschap aan de blauwe, die er al een tijdje hing.

Andries is met zijn Ellen een weekje naar Ameland en is onder de indruk van de indrukken die hij daar zag in het zand.

In het zand staat geschreven:

Gedicht van de dag. 

Wat de diepste indruk maakt

Werd door water aangeraakt.

Door geen mens gestoord 

Neemt de zee het laatste woord. 

En zo is er een warme dag voorbij gegaan hier thuis onder het lommer van de bomen.

Op de status van WhatsApp komt dit keer een filmpje met flirtende vlinders. Heb het idee dat vlinders zich  bij hetzelfde soort houden wat liefdesdansen betreft.

Daar rechtsonder fladdert er een.

Geen geraniums hier dit jaar, maar de vlinders, bijen en andere insecten hebben veel wilde bloemen ter beschikking. 

Prettige avond

Tot morgen.

Paranormaal verschijnsel of heel toevallig? De schildergeest kwam tot me. Ijverige bijen in de Luie Hendrikken.

 Goedenavond,  bonsoir.

Is er hier iets paranormaals gebeurd of is het alleen maar stom toeval?

Afgelopen woensdag toen Wim hier was begon de camera van mijn telefoon hevig te bibberen. Dat had ik al beschreven. Maar ik schreef er niet bij dat dat begon op een speciaal moment. Wim had namelijk een muziekje beluisterd van Bach, waar hij helemaal in op ging. Hij vertelde erbij dat dit op zijn begrafenis ten gehore moest worden gebracht. Toen de muziek ten einde kwam nestelde zich een vlinder precies boven op het randje van zijn telefoon. Voor mij aanleiding om mijn telefoon te pakken en er een foto van te maken. Toen was het voor het eerst dat de beelden begonnen te schudden.  Het was daardoor niet mogelijk het tafereel scherp op de foto te krijgen. 

Hier houdt Wim zijn toestel met de vlinder erop  naar mij toe opdat ik de foto kon maken.

Het zou toch niet zijn dat de vlinder niet gewild had dat we hem fotografeerden op dat bijzondere moment toen hij voor dat liedje op Wims telefoon ging zitten? Een beetje hielden we met deze optie rekening maar vooral dachten we dat het toevallig is. Wim zocht het op bij Google en daar was te lezen dat dat bibberen een gevolg is van een kapotte stabilisator in de camera en niet te repareren. Gelukkig bleek wel dat als ik mijn hand voor de telefoon hield of wanneer ik het apparaat een beetje verticaal bewoog dat dan het beeld weer stil was. Daarna maakte ik vele foto's om te kijken wat ie zou doen bij het instellen van de camera. Heel vaak bibberde het beeld, maar even zovele keren kon ik de beweging weer eruit krijgen. Maar de volgende dag, gisteren dus, en ook vandaag was er van dat bibberen totaal geen sprake meer, waardoor ik toch ga denken dat er krachten zijn geweest die de camera even zodanig op tilt hebben gezet om me te beletten  die foto van de vlinder op de telefoon van Wim te maken.

Iemand die alles rationeel bekijkt concludeert echter dat alles stom toeval is en zijn voorspelling is dat de telefoon spoedig deze kuren weer terug zal krijgen. Wordt vervolgd. 

De dag van vandaag kreeg een verrassende wending toen ik na een ochtend met weinig inspiratie ineens  helemaal gegrepen werd door het schilderen van spreukenbordjes.

De geest van het schilderen kwam plots op het terras van de hoofdcaravan 

Ondanks dat ik alleen was heerste er een gezellige drukte.

 Gisteravond zag ik  namelijk een paar spreuken staan in mijn aantekeningenschrift die mij aanspraken. 

Deze spreuk,  die gisteren de spreuk van de dag was, kwam vandaag uit de verf.

De andere is voor vandaag uitverkoren als........

Spreuk van de dag 

Ook ben ik vanmiddag naar een andere hoek van het terrein gelopen. Heel afwisselend om op een andere plek ook even te zitten. Dat was naast een veldje met volop bloeiende Luie Hendrikken.

Het moet rond 1990 geweest zijn, een van de eerste jaren dat ik hier was, dat ik wat van deze struiken geplant had, gekregen van vriendin Nonny die ze voor me meegenomen had uit haar tuin in Nijmegen. 

Bijen waren volop en enthousiast bezig in de bloemen en zijn te bewonderen op de status van WhatsApp. 

Vanmorgen heb ik een filmpje gemaakt van een vlinder die maar bleef klapperen met zijn vleugels op het stoepje voor de deur.

Waarom klappert een vlinder met zijn vleugels? Ook te zien op de status van WhatsApp. 

Ik moest me psychisch voorbereiden op de dag van morgen waar Wim en ik samen naar de verre markt in Annonay zouden gaan, maar Wim zegde af omdat het daar morgen veel te warm voor is. Ik blij, want nu hoef ik morgen niet om kwart over vijf al op te staan. Hopelijk gaat de schilderinspiratie dan verder hier. Het is op mijn lommerrijke plek prima uit te houden. 

En kijk eens wat hier 's nachts gebeurt! Ik zet mijn etensbord midden op de ronde tafel buiten en de volgende ochtend is het bord uiterst schoon. Ik denk dat het een kat of een vos is die de voorwas voor me doet.

Hier op het midden van de tafel staat mijn bord van zojuist ook weer te wachten op de voorspoeler.

Zo vond ik vanmorgen mijn schoongelikte bord weer.

Dag kinderen, uit is de pret, we gaan er weer vandoor,  dat wil zeggen ik ga naar dromenland. 

Welterusten 

 

Contemplatieve dag tot nu toe. Ga ik straks naar het zingen?

 Goedemiddag. Het is pas kwart voor vijf. Graag ga ik niet 's avonds nog weg. Maar om 7 uur ben ik uitgenodigd bij Ben en Marij in Lamastre om te komen zingen in hun groepje Singing cercle. Ik heb nog niet gezegd dat ik zal komen hoor want een gevoel van vrijheid gaat bij mij boven alles. Het moet wel 5 jaar geleden zijn dat ik ook af en toe meedeed. Het zijn meestal Engelstalige liedjes die gezongen worden. Ik moet nu wel moed verzamelen om te komen want voel me onprettig in groepen met mijn oren die niet verstaan wat er gezegd wordt. Maar ik denk dat ik toch een poging ga wagen straks. 

Tot nu toe verliep de dag hier zeer vreedzaam. Ik had veel meer innerlijke rust dan wat ik de laatste tijd gewend was. Ik kon rustig op de ligstoel in de schaduw gaan zitten zonder iets om handen te hebben, maar gewoon contemplatief de omgeving  aanschouwen. Vlinders die af en aan vliegen, vaak achter elkaar aan en vele insecten. De vliegen die af en toe op me kwamen zitten moest ik maar op de koop toe nemen.

Geen bloemen dit jaar op Les Costilles,  zoals geraniums en petunia's die zomers meestal bij mij op het terras staan. Dit komt vooral doordat ik eigenlijk maar voor onbepaalde tijd hier ben. Na mijn reis in Spanje wilde ik  doorfietsen naar Italië, maar zo'n plan verandert meestal als ik thuis ben op deze prachtige plek. Wel laat ik het open om op ieder moment de fiets te pakken richting Nederland,  via een of andere route. Daar moet ik in ieder geval deze winter zijn, want mijn paspoort verloopt. Misschien koop ik toch wel één mooie geranium, die ik dan mee vervoer als ik vertrek en die ondertussen hier de vlindertjes kan verblijden.

Maar wilde bloemen zijn er ook hoor.

Sint-Janskruid begint te bloeien, zoals altijd rond de langste dag.

Hiervan staan er heel veel, maar hoe ze heten weet ik niet. 

Idem dito.

Mijn trui is ook als een ontluikend bloemetje.

Vanaf dit punt wil ik er een liggende maan in breien, in het zwart.

De schets van de liggende maan. Nog niet helemaal goed, zie ik. Moet wat dieper. 

In mijn aantekeningenschrift zag ik gisteren een paar mooie spreuken. Eén ervan:

Spreuk van de dag. 

Soms moet je veranderen om jezelf te blijven. 

En dan ga ik nu het eten opwarmen van eergisteren dat in de koelkast waarschijnlijk toch wel goed gebleven is.

Op de status van WhatsApp komt vanavond een filmpje, gisteren opgenomen met een trillende camera. Ik hoop dat ie die kuren niet meer heeft of dat ze in ieder geval niet erger worden zodat ik hem niet meer kan gebruiken. Voor mij nu heel belangrijk vanwege de blog en de statusfilmpjes dat ik kan filmen. In ieder geval deed ie tot nu normaal vandaag. 

   Dag dag.....

Tot morgen. 

Wim op bezoek. De camera van de telefoon krijgt de bibberitus.

 Goedenavond, bonsoir.

Vandaag kwam Wim me weer eens een bezoek brengen en mijn luie stoel waar hij op ging zitten werd zijn praatstoel. 

Als ie na moest denken duwde ik de stoel in de ligstand.

Op de status van WhatsApp heb ik wat stukjes uit zijn verhalen opgenomen. 

Dat filmen bleek echter niet zomaar te gaan. De camera bleek kuren te hebben als ik m aanzette: een heftig bibberend beeld gaf hij weer van de werkelijkheid. 

Gelukkig ontdekte ik dat de beelden tot rust kwamen als ik even mijn hand voor de camera hield of de camera een beetje verticaal bewoog. 

De vraag is wel of de verschijnselen niet erger worden en ik aan een nieuwe telefoon zal moeten binnenkort. 

Tesamen met de problemen aan ogen en oren is dat misschien een reden om niet te lang meer te wachten met naar Nederland gaan.

Deze vlinder was minder beweeglijk dan mijn camera en bleef rustig een tijdje op Wims voorhoofd zitten. Zie status van WhatsApp. 

Misschien inspireerde de vlinder het denkhoofd van Wim, want op een gegeven moment kwam er het volgende uit zijn mond:

Spreuk van de dag 

Op mijn beurt heb ik m op een bordje geschreven. 

Ook dit heeft ie bedacht.

Dduubbeellee  lleetteerrss.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan. We gaan zaterdag samen naar de markt van Annonay,  behalve als het té heet wordt.

Wim heeft een filmpje van mij gemaakt terwijl ik aan het breien was.

Zie status van WhatsApp. 

Morgenavond ga ik misschien zingen bij Ben en Marij in Lamastre met hun groepje The singing circle. In dat geval komt de blog wat later dan normaal of juist heel vroeg.

Prettige avond en voor morgen een mooie dag.

Van slag door een misverstand. Op markt oude bekenden ontmoet. Marij wil mijn baard snoeien binnenkort.

 Goedenavond bonsoir. Een misverstand hield me nogal bezig van gisteravond tot een uur geleden, maar is gelukkig uit de weg geruimd. Ik kan niet goed tegen situaties van onvrede met iemand. Gelukkig word ik nu weer ontspannen. 

Marij, die met Ben in Lamastre woont, was in ieder geval niet boos op mij, zei ze vanmorgen. Ze is toneelregisseuze en met de groep hebben ze het afgelopen weekend twee keer opgetreden in een grote daarvoor ingerichte schuur bij hun huis. Ik ben niet naar de voorstellingen geweest omdat ik er te weinig van versta en me verloren voel in grote groepen mensen. Dit allemaal vanwege mijn gehoorproblemen. Ze had me wel gemist,  zei ze, maar ze nam het me niet kwalijk. 

We spraken elkaar vanmorgen op de markt. Zij en Ben hebben een bevriend stel op bezoek,  dat ik ook ken en we hadden samen koffie gedronken. Mijn linkeroor klapte af en toe  dicht, zodat het voor mij behalve dat het inspannend was om te horen 

ook moeilijk was om te praten omdat dat in een echo kwam. Maar ik heb toch een beetje uit kunnen wisselen met hun vrienden Dorien en Fried. Het moet wel een jaar of vijf geleden zijn dat we elkaar zagen.

Marij stelde voor om mijn baard weer eens een keer te knippen. Dat heeft ze jaren geleden ook al eens gedaan. Deze is inderdaad flink geworden. 

De meningen erover zijn verdeeld. De meeste mensen zullen het waarschijnlijk wel beamen dat korter en zelfs veel korter beter staat. Toch ben ik vorige week spontaan aangesproken door een vrouw omdat ze de baard zo mooi vond. Maar voor mij geldt: De meerderheid telt, dus als Marij wil knippen: graag.

Heb ook weer eens een kleurrijk shirt aangedaan dat Wineke vorig jaar voor mij in Lamastre op de kop heeft weten te tikken. 

Als het nóg warmer wordt dan nu doe ik dat aan met spelen, maar liever mijn eigengebreide trui. 

Voordat we gingen koffie drinken had ik een paar uur gespeeld op de markt. De andere muzikant die er tot nu toe altijd was, was er nu niet. De belangstelling voor mij was matig, maar het ging  niet slecht. Ik was er  niet helemaal goed bij omdat het bovengenoemde ook speelde.

Wim was er ook weer te vinden. Toen ik aan kwam lopen en hem van achteren benaderde stond ie bij de kraam naast hem een salade uit te zoeken.

Wim slaat er een slaatje uit.

Koekoek, koekoek, riep ik en toen zag Wim de vreemde bekende vogel.

Op de status van WhatsApp zie je bewegende beelden. 

We hebben in principe afgesproken dat we zaterdag samen naar de markt gaan in Annonay. Dat is ongeveer 45 kilometer van Lamastre. In het kader van tournees heb ik daar in het verleden regelmatig gespeeld. Een tijdlang mocht het niet meer en werd ik verbannen naar een winkelstraat die op de markt uitkomt, maar de laatste keer mocht het weer wel. Maar kijken hoe het nu gaat wat mij betreft en bij Wim zal het zeker wel lukken.  Maar zaterdag is nog ver. Het moet ook droog weer zijn.

En zo mag ik na een moeilijke dag zometeen weer gaan rusten. Dat zal wel lukken want  afgelopen nacht sliep ik te weinig. 

Spreuk van de dag. 

Er is geen dag zo gek of er zit wel een eind aan.

Welterusten. 

Bonne nuit.

Twee parende hagedissen op mijn balkon. De inktviszwam is spoorloos verdwenen.

 Goedenavond. 

Een opwindend begin van deze dag. Ik dacht, leuk een hagedis komt op het balkon waarop ik zit te eten. Dus ik filmen. Maar toen kwam er nog een aangesprongen vanaf beneden het balkon op. Ik vond de eerste hagedis al opvallend zenuwachtig toen ie nog alleen was. Ik begreep waarom toen ik ze met elkaar om zag gaan.

Hier gaan ze elkaar nog achterna, maar even later lagen ze een tijdje roerloos in standje 69 om elkaar heen.

Zeker 15 seconden lagen ze zo. U kunt het natellen bij het zien van het filmpje op de status van WhatsApp. 

Vreemd was vandaag de ontdekking dat de inktviszwam van gisteren spoorloos verdwenen is, en het is nog wel een sporenelement. De vorige keer dat er een stel van was verdroogden ze langzaam en zag ik ze zeker nog wel een week.

Naast mijn slaapkamer/tuinhuisje staan lissen volop te bloeien.

Al jarenlang staan die bollen hier, maar niet altijd ben ik er rond deze tijd. Op de status van WhatsApp staat een klein filmpje. 

Het hugenotenkruis is nu voor een groot deel al ontloken in mijn trui.

En hier ligt al heel lang een door de tand des tijds en die van muizen aangevreten trui.

Mijn plan is  al heel lang om deze ongeveer zo te reconstrueren, in dezelfde kleuren, met dezelfde patronen en met honderd procent wol.  Mijn moeder heeft hem ooit voor mij gebreid en ik droeg hem in mijn dertiger jaren. 

En zo komt een rustig dagje ten einde.

Spreuk van de dag 

Dag dag

Tot morgen.