Goedenavond.
Zoals ik gisteren schreef sprak het me meer aan de afwas te gaan doen vandaag dan om naar Vernoux te fietsen, hoewel de markt daar voor mij de beste is van de vier in een dag bereikbare. Een beetje wat rust na de inspanning van gisteren was ook wel op zijn plaats. Heel even dacht ik toen het half negen was om toch nog te gaan, maar dat was al te laat en ik ben verder mijn inspiratie gaan volgen om hier na de afwas nog meer opruiming te houden. Die drang heb ik niet zo vaak en daar moest ik van profiteren. Het was ondanks dat het zonnig weer was niet te warm, dus daarom kon ik binnen best wat doen.
De tafel die al die tijd dat ik hier was volgebouwd was en dat nog steeds verder werd is nu weer leeg. En de kasten boven het aanrecht bleken viezer te zijn dan ik dacht en zijn nu brandschoon.
Buiten was het een heel spektakel met de insecten die zich wierpen op de perziken die ik daar had neergelegd. Zoals Harold schreef, wie ik een filmpje stuurde: het leek wel een insectendierenpark.
Als je goed kijkt zie je op de klomp een vlinder die de wacht houdt. Hij blijkt de partner te zijn van de vlinder die links op de perzik zit. Op een filmpje van de status van WhatsApp zie je ze op een gegeven moment samen wegvliegen.
Op de rechterkant van de perzik zie je een grote hommel.
De hommel haalt acrobatische toeren uit om het onderste uit de kan (van de lepel) te halen.
Er staan vandaag wat veel filmpjes van deze taferelen op de status van WhatsApp, voor de liefhebbers.
Door wat letters aan te passen prijkt vandaag hier een ander woord op het prikbord van het chalet, dan de week hiervoor.
Vrij zijn als een vogel betekent ook: kwetsbaar zijn als een vogel.
Ik moest even in de caravan beneden zijn en daar vond ik de.....
Spreuk van de dag.
Het opruimen van vandaag staat niet helemaal op zichzelf, want ooit ga ik weg hier. De vraag is: hoe binnenkort is het het beste om te vertrekken? En ga ik nog een tournee doen die eventueel uit kan lopen op een reis naar Nederland? Vanmiddag had ik al kunnen vertrekken om morgen de markt van La Voulte te halen. Daar staat een man die olijven verkoopt en die heel blij is met mijn muntjes. Daartoe heb ik vandaag de deze maanden verzamelde muntjes geselecteerd in potjes, zodat ze daar niet allemaal meer nageteld hoeven te worden.
Ook twijfelde ik of ik de koelkast al niet leeg zou maken en ontdooien? Die stap heb ik nog niet gezet en ook ben ik nog steeds thuis, dus die markt van La Voulte moet het morgen zonder mij doen.
Heb in ieder geval een opgeruimd gevoel aan deze dag overgehouden en dat is ook al heel wat. Een prettige avond is mijn wens en voor morgen een dag met veel inspiratie.
Tot morgen.
Morgen komt de zon weer op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten