Goedenavond.
Gisteren is Stiena 90 jaar geworden, zo vernam ik vanmorgen van dochter Ageeth. Reden om deze bijzondere vrouw een aubade te sturen en de letters van haar naam bij elkaar te zetten.
Vandaag ging ik voor de lol naar Lamastre. Voor de boodschappen was het nog niet nodig, maar ik voelde me fit genoeg om zelfs met hoge temperaturen de berg terug naar huis op te fietsen. Dat bleek inderdaad geen probleem. Zonder accordeon en zonder fietsenspullen fietst het met veel versnellingen best gemakkelijk op deze fiets. Wineke is ook gekomen met hondje Tsuki. Dat was weer een tijdje geleden dat ik ze gezien had.
Heerlijk, dat spekrandje voor dat hondje.
Thuisgekomen was ik blij dat ik even gegaan was. De wereld is groter dan alleen maar deze mooie plek van mij.
Rond vijf uur kwam er net als maandag weer onweer aan, maar dit keer waren er niet veel druppels bij. Wel heel veel vliegen waren er vanmiddag. Nu was ik er heel wreed mee en heb links en rechts om me heen geslagen met iets dat op een tennisracket lijkt.
Narda schreef ooit deze.......
Uitspraak van de dag.
Zojuist kreeg ik van buurvrouw Monique van de boot een foto die zij maakte van een spreukenbordje dat bij haar is aan komen drijven.
We zijn allemaal mensen met een afstandelijke beperking.
Zo was dat in de coronatijd.
Nou mensen, dat was het voor vandaag weer. Tijd voor mij om een toetje te nuttigen en daarna weer op tijd naar bed.
Op de status van WhatsApp staat nu een filmpje van zondag toen ik voor de tent lag tijdens de schemering en vogels boven mij druk in de weer zag. Het leek of ze de vogeltjesdans aan het doen waren.
Welterusten.
Bonne nuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten