Fietsen in de regen is een zegen. Kamperen naast een luguber huis, maar onder een prachtige boom.

 Goedenavond. Zoals verwacht is het vandaag gaan regenen en is de warmte verdreven. 

Bij het opstaan was het nog droog en ik ben vrij snel alles gaan inpakken. Er vielen al wel wat lichte druppels, maar de koffie na 15 kilometer kon ik nog wel ongeveer droog halen, de boodschappen in de supermarkt ook nog. Maar toen moest toch echt wel mijn regenjas aan en ik heb ervoor gezorgd dat mijn belangrijke spullen in het plastic kwamen. Niet meer zo gewend was ik om met regen te fietsen, maar ik ervaarde het als prettig om in een frisse sfeer te verkeren.

Vriendin Henny heeft al heel lang geleden uit eigen ervaring de spreuk verzonnen die vandaag van toepassing was.

Spreuk van de dag. 

Fietsen in de regen is een zegen.

Aanvankelijk ging de route  verder in het dal van de rivier de Besbre, waar ik gisteravond nog in gebaad had, maar na 20 kilometer mondde het riviertje uit in de grote Loire. Dezelfde Loire die ik in het Centraal Massief ook al overgestoken was. Vanwege de regen heb ik er nu maar geen foto van gemaakt. Van de Besbre, toen het nog droog was, wel.

Het liefste had ik met dit regenweer een leegstaand huisje of een ruïne gevonden. Ik had Anthonius al op de hoogte gebracht van deze wens, maar verwachtte  in dit land zoiets  niet. Het is immers hier geen Spanje. Maar toch kwam het tevoorschijn. 

Op de ruime vlakke binnenplaats van dit huis staat de tent op een tapijt van jarenoude bladeren.

Deze grote kastanjeboom is de leverancier van het bladerenbed. 

Onder zo'n krachtige boom sta ik graag.

Het uitzicht naar het westen toe, naar het dal van de Loire.

Binnen in huis is het een beetje luguber, waarschijnlijk ook omdat het er erg donker is. De deur zat met een plastic draad dicht en ik was zo brutaal om hem open te zetten.

Het krukje dat daar staat heb ik in de deuropening gezet en daarop zit ik nu te schrijven. Zo ben ik beschut tegen de lichte regen die af en toe valt. Voor morgen wordt er veel meer regen verwacht en waarschijnlijk is het al volop bezig bij het opstaan. Mijn plan is nu om morgen hier te blijven. De winkel is hier twee kilometer vandaan en wie weet is er ook een café voor koffie. Op mijn krukje in de deuropening houd ik het waarschijnlijk wel uit.

Ik was nog wel zo nieuwsgierig om binnen wat rond te neuzen. 

Deze kalender uit 2014 is waarschijnlijk de aanwijzing dat het huis nu elf jaar niet meer bewoond wordt. Er hangt ook een kruisbeeld,  wat maakt dat de sfeer in wezen niet zo negatief is dan het door die duisternis lijkt. Dus durf ik wat verder rond te kijken straks of morgen. 

Buiten staat een gevaarte waarvan ik me afvroeg wat het voor moest stellen.

Maar ik vroeg het aan Andries en die zag meteen dat een maaidorser geweest moest zijn. Op het filmpje op de status van WhatsApp wist ik dat nog niet.

Vanmiddag heb ik hier ook alweer lekker en veel gegeten. Dat laatste was weer mogelijk nu die zware hitte verdwenen is.

Na de dorre bladeren wat opzij te hebben geschoven mocht het vuurtje weer zijn gang gaan.

Nu, bijna 8 uur, mag ik weer lekker in mijn tentje gaan liggen en ik wens eenieder een goede nachtrust toe.

W e l t e r u s t e n .