Goedenavond.
Het was een moeizame start vandaag. Om naar Vernoux te gaan moet eerst de Col du Montreynaud beklommen worden en ik voelde me nogal slap, waarschijnlijk omdat ik niet genoeg ontbeten had.En dat kwam weer doordat er niet genoeg kaas meer was voor bij mijn brood. En het was ook al gauw te warm tijdens dat klimmen.
Ik verwachtte wel dat de energie die er in Vernoux is, me wel weer op krachten zou brengen, maar dat duurde dit keer wel een tijdje. Toen ik rond half elf naar een terras liep voor koffie zag ik een andere accordeonist opereren. Dat was weer een gelegenheid om mijn journalistieke aspiraties te doen gelden en ik maakte een filmpje van hem, en even later nog een.
Had ook nog even met hem gepraat en het was een sympathieke ontmoeting waarbij we elkaar sterkte toewensten.
Na de koffie ging het al wat beter, maar het derde en laatste bedrijf, naast een sympathieke koopman en in de buurt van Wim was weer schitterend. Daar doe ik het voor, als je merkt dat de hele omgeving enthousiast wordt. Het hoeft niet de hele tijd zo te zijn, maar al is het maar een kwartier, dat kan alles goed maken.
Wim was ook best tevreden vandaag.
Niet heel veel mensen, maar toch wel genoeg.
Dat was ie in Lamastre afgelopen dinsdag helemaal niet.
Vanmorgen tijdens die moeizame tocht naar boven trokken met elkaar stoeiende koeien mijn aandacht.
Een soort stierengevecht.
Op de status van WhatsApp staan bewegende beelden.
Op de col gekomen maakte ik een foto van mijn gedoetje, blakend in de ochtendzon.
Op die heuvel aan de overkant daar zit ik ergens.
Omgekeerd heb ik nu een foto gemaakt van de col in de avondzon.
Zo'n beetje in die gleuf linksboven stond ik vanmorgen te fotograferen.
Op de terugweg ben ik even bij de buren Yvon en Olivier langs geweest en heb tevens afscheid genomen. Maar ik denk dat morgen het vertrek nog niet is. Voor mij geldt:.........
Uitspraak van de dag.
Ik ben niet goed in weg gaan, maar wel goed in weg blijven.
Want inderdaad, ik vind het moeilijk om weg te gaan van een dierbare plek, maar ben ik eenmaal weg, dan ben ik er wel los van. Mijn vraag is ook altijd: "Zal ik hier ooit terugkomen?" Je weet het maar nooit.
Ik wens een ieder nog een fijne avond en een goed begin van de nieuwe dag.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten