Goedenavond, bonsoir.
Muggen hier op mijn grondstuk.....Dat was vroeger nooit, ik kon gewoon alles open laten ' s nachts en werd nooit door muggen belaagd. Nu zijn het er ook niet veel hoor, maar af en toe zie ik ze vliegen en voel ik ze prikken. Toch slaap ik tot nu toe nog steeds met de deur van het tuinhuisje wagenwijd open. Misschien zijn dit meer muggen die overdag prikken. Meestal is het andersom en zijn ze juist in het donker vervelend. Wel werd ik vanmorgen opgeschrikt door een vette hommel die een storm rondom mijn gezicht veroorzaakte, maar die is daarna ook weer naar buiten gevlogen.
Vandaag heb ik het er weer eens rustig van genomen op mijn plekje. Aanvankelijk in de zon, later meer in de schaduw. Op reis had ik een fineliner gekocht met drie vullingen, dus ik nam me voor weer met mijn tekeningen verder te gaan. Tot mijn verbazing en teleurstelling bleken ze geen van vieren scherpe lijnen te geven. Dus werd het alleen maar breien als creatieve bezigheid. Maar ook is er een spreukenbordje bij gekomen.
Afgelopen zondag was in het Limburgse Steyl een beurs waar Nicole, een vriendin, handen mocht lezen en de tekst van dat bordje stond op haar bureau.
Van dezelfde Nicole komt vandaag de........
Spreuk van de dag
Dat klopt vaak wel bij mij. Als ik goed gespeeld heb komt er energie bij. Soms kom ik moe op een markt aan en rij ik vol energie weer weg. Dat heeft ook te maken met de positieve energie die daar wel of niet is. Bij sommige markten heb ik dat. Waar ik zaterdag was, in Crest bijvoorbeeld, maar ook Wageningen in Nederland staat hoog aangeschreven bij mij.
De twee eerste regels van het weesgegroetje hebben een plaatsje gekregen rond Maria.
Het beeld nodigt me in het voorbijgaan uit om het Onze Vader te bidden.
Op de status van WhatsApp loop ik naar beneden om nog wat spullen naar boven te brengen van de reis. De gasfles, die Wineke laatst voor mij gehaald heeft maakt zijn reis naar boven heel langzaam. Elke keer als ik met lege handen naar boven loop zet ik hem ongeveer twee meter verder. Dat is traditie waar eens buurman Yvon mee begonnen is toen hij nog de flessen voor mij uit Lamastre haalde.
De gasfles heeft nog een heel stuk te gaan.
Nu dan, half negen, tijd voor een toetje. Het eten heeft prima gesmaakt.
Tot morgen
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten