Bonsoir, goedenavond.
Na het eten ben ik als een ouwe opa in de tent gaan liggen en tussen het puzzelen door heb ik een beetje geslapen. Puf, puf, puf, ik was hartstikke moe. De hitte die er nu is zal er ook wel debet aan zijn. Van het verre fietsen kan het niet komen, want tussen de twee marktplaatsen Pierrelatte en Montelimar zitten maar 25 kilometer en daarvan moet ik er nog 11 morgen.
Het spelen op de markt in Pierrelatte was over het algemeen zeer prettig. Het leek wel of de munten als rijpe appelen van de bomen vielen en in mijn koffer. Ook bleek weer de stijgende lijn in mijn verrichtingen. Ik had het gevoel alsof mijn oren het geluid redelijk goed weergaven en dat die dus niet altijd hetzelfde zijn.
De markt speelde zich af in verschillende kleine straatjes van het stadje die veel op elkaar leken. Daardoor had ik het gepresteerd om na de koffiepauze mijn fiets niet meer terug te kunnen vinden, zoekend met een zware koffer in mijn hand. Paniek even. Uiteindelijk, met kloppend hart, hervond ik hem toch.
Toen het bijna twaalf uur was en ik een derde plekje in wilde gaan nemen, omdat het waar ik stond niet meer zo wou kwamen twee agenten van de gemeentepolitie me vertellen dat spelen op de markt niet toegestaan was. Wel wezen ze me erop dat het achter een barrière, op het einde van de markt, wel mocht. Nou ja, dacht ik, daar zal het wel niks uithalen daar buiten de markt, maar ik veranderde van gedachten toen ik die plek zag. Die is namelijk op een verbindingsstraatje tussen twee marktgedeeltes: De lappenmarkt en de groentemarkt en daar lopen genoeg mensen.
Hier mocht ik dan w e l spelen.......
............verbannen achter de barrière, met uitzicht op de markt.
Het bleek een uitgelezen plek, ook omdat ik er helemaal mijn eigen sfeertje kon maken. Ik voelde me er vrij in mijn doen en laten en het liep als een trein.
In het plaatsje in een etalage las ik deze......
Spreuk van de dag
De maan zal niet altijd vol zijn, mijn hart zal niet altijd leeg zijn.
En toen was het dus weer even fietsen. Een onnodige klim was daarbij, en puffend kwam ik rond drie uur aan op deze plek.
Hier weer ruime gelegenheid tot koken. Vreemd genoeg miste ik de aardappelen, die ik gekocht had. Vergeten in te pakken of uit mijn fietstassen gerold? Maar ik had toch meer dan genoeg spullen voor het avondmaal.
Op de status van WhatsApp een rondblik. Ook laat ik de twee marktgedeeltes zien.
Vanmorgen blijken er twee slakken met de muziek meegereisd te zijn. Toen ik mijn accordeon uit de fietstas haalde ontdekte ik ze.
Tja, ik heb ze op de markt maar in een perkje gezet, er was verder weinig plaats daar.
Nu dan weer tijd voor de joghurtjes en straks weer verder slapen.
Tot morgen.
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten