Goedenavond, bonsoir.
Vanavond zit ik weer te schrijven op de bank in mijn chaletje. Na ruim 5 maanden afwezigheid zette ik vanmiddag rond half vier mijn fiets weer tegen de boom.
Er bleek een lieveheersbeestje meegereisd te zijn, dat ik eerst zorgvuldig in het gras zette.
Benieuwd was ik hoe alles erbij zou liggen thuis. Het zag er prima uit. Natuurlijk wel een rommeltje, maar dat is het altijd bij mij, maar geen sporen van dieven zoals een jaar geleden toen ik terug kwam gefietst uit Nederland via Bretagne.
De spreukenbordjes en vlinders en de twee schilderijtjes krijgen straks weer ergens een strategische plaats.
Daarna ben ik verschillende keren op en neer gelopen van de fiets naar het huis om alles wat in de fietstassen zat een plaatsje te geven. Hierbij ontdekte ik dat er ook iets fout was gegaan: de gevallen boom bij de onderste caravan was verder doorgevallen en had een raam geraakt. Dat was dus kapot.
De caravan is nu wel goed gestut. Die valt nu niet meer het ravijn in.
Er was niet naar binnen geregend, maar ik had toch maar gauw het gat provisorisch gedicht met triplex platen.
Fijn om weer thuis te zijn, hoewel ik daar tijdens de reis niet naar verlangde. Het blijkt toch maar weer een plek in een omgeving te zijn waarin ik me ook figuurlijk thuis voel.
Op de Col de Montreynaud zag ik aan de overkant mijn gedoetje liggen. De col betekende het einde van de klim die vanmorgen vanuit de vallei van de Rhône ingezet werd.
Vlak voor de col had ik ook nog even gestopt om deze koeien op de foto te zetten.
Het stond vanmorgen nog niet vast dat ik naar huis zou fietsen. Een rommelmarkt stond op het programma om daar te spelen. De weerberichten klopten prima, want de aangekondigde buien begonnen inderdaad al tegen de ochtend toen het nog donker was. Toen ik door het dorp fietste viel een tweede flinke bui. Ik deed geen moeite om de rommelmarkt te vinden, zo die überhaupt al doorgang zou vinden met dit weer.
Wel kon ik in La Voulte boodschappen doen.
Gelukkig werd de wegsleepregeling voor mijn fiets niet toegepast.
Ik wist nog niet of ik vanavond het eten op een vuurtje klaar zou maken of dat ik het helemaal tot huis zou schoppen. Wel fijn dat ik de keuze had. Melk dat ik in een volgend dorpje nog kon kopen gaf me samen met de boterhammen met worst genoeg energie om de beklimming in één keer te volbrengen. Het bleef verder droog, terwijl de regen nu ik hier binnen zit wel overvloedig over Gods akkers stroomt.
Het is voorjaar en dat is te ruiken.
Bloeiende brem heeft een sterke geur.
De meidoorn is ook volop in de bloei.
Het is duidelijk dat het mei is. Beide meibloeiers komen voor in het filmpje dat ik vanmiddag op mijn terrein gemaakt heb en dat te vinden is op de status van WhatsApp. Het filmpje is gemaakt naar aanleiding van dit Italiaanse.........
Liedje van de dag
L' inverno è passato
L'avrile non c'è più
È ritornato il maggio
Col canto del cucu.
Cucu, cucu,
L'avrile non c'è più
È ritornato il maggio
Col canto del cucu.
De winter is voorbij
April is niet meer
De meimaand is teruggekeerd
Met het lied van de koekoek.
Koekoek, koekoek,
April is niet meer
De meimaand is terug
Met de zang van de koekoek.
Ik wens u voor straks een welterusten toe. Morgen gezond en fit weer op.
Tot morgen
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten