Goedenavond, bonsoir.
Gisteren schreef ik dat ik verwachtte dat voor mij de markt in Orange niks zou worden. Ik had er niet aan gedacht dat het vandaag 1 mei is, en dan staat er op iedere hoek van de straat iemand lelietjes van dalen te verkopen voor twee euro per stuk.
Een lelietje van dalen drukt vriendschap uit en brengt geluk. Deze kreeg ik aangeboden door een lieve vriendin uit Bretagne.
Een marktkoopman in Orange verkoopt ze ook, naast andere bloemen.
Maar ja, mijn reis was erop ingericht dat ik vandaag in Orange zou zijn. In ieder geval ben ik begonnen met me niet te haasten en dan wou ik toch maar gewoon kijken wat het zou worden.
Nu, het viel reuze mee die concurrentie van de muguets, zoals de lelietjes van dalen in Frankrijk heten. Het was poepie druk op de markt en in het centrale straatje waar ik altijd sta kon je over de hoofden lopen. Een ruimere straat aan de zijkant gaf me echter alle gelegenheid en vrijheid om mijn beroep uit te oefenen.
Ruimte heb je nodig, anders stik je in je noten.
Dat ging me weer iets beter af dan de vorige keren en er waren veel mensen die leuk reageerden. Heel gezellig was het om even te kletsen met een Nederlands stel dat op weg was naar Valencia, waar ze een huis hebben
. Verder was ik benieuwd of veel winkels dicht waren. Had namelijk vernomen dat op deze dag van de arbeid geen personeel mocht werken en dat er streng op toegezien zou worden. Er waren winkels dicht, maar toch ook heel wat waren er open, constateerde ik.
In deze bakkerij, waar ik in de buurt stond te spelen stonden de hele morgen lange wachtrijen. Ik denk dat dus alleen maar de eigenaars aan het werk waren.
De meeste cafés waren toch wel open, hoewel ik erg lang op mijn kopje koffie moest wachten.
Tijdens het spelen ben ik speciaal even opgehouden om deze mevrouw te fotograferen.
Dit vanwege haar mooie kleren.
En op een terras zaten naast mensen ook deze beren.
Orange uitfietsend werd ik hartelijk uitgezwaaid.
Tot spoedig.
Mijn boodschappen had ik wel kunnen doen op de markt, maar er was geen winkel open waar ik water kon krijgen. Ik had ermee gerekend en de lege fles van gisteren niet weggegooid. Een kerkhof bood nu uitkomst.
Behalve het idee om op een kerkhof water te vinden bracht Anthonius me ook de kampeerplek voor komende nacht.
Maan en jupiter, zowel aan de hemel als in de Rhône.
Toen ik vanmorgen over een brug reed met daaronder een drukke vierbaans autoweg bedacht ik het volgende.
Spreuk van de dag
Als je in een andere dimensie leeft zijn botsingen uitgesloten.
Welterusten
Bonne Nuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten