De dag goed begonnen: ontdekt waarom het wiel wiebelde. Grijze, maar droge dag met een mooi eindpunt. Ad wordt!.

 Goedenavond. Een beetje kil is het buiten in de wind en ook in de tent heb ik mijn regenjas aan( de winterjas heb ik niet meegenomen). Maar het is een fijne plek, waar ik me vrijer voel dan gisteren waar iedereen langs kon komen. Het had daar de hele nacht wat geregend en de tent had daardoor zijn sporen achtergelaten toen ik weer klaar was om te vertrekken. 

Ik was er de dag goed begonnen. Want had de moed om aan mijn achterwiel te gaan sleutelen, want die wiebelde nogal. Het euvel bleek simpeler dan ik had gedacht: een van de moeren was niet goed vastgedraaid bij het opnieuw erin zetten van het wiel na de reparatie vorige week. Maar goed dat ik er zo niet langer mee was doorgefietst, hoe vervelend ik het ingrijpen ook vind, alleen het op zijn kop zetten van de fiets al. Daarvoor had ik met kletsnat hout al vuur gemaakt voor de thee van het ontbijt en dat gaf mij de schwung om dit moeilijke karwei ook te doen.

De regenperiode was dit keer goed getimed, want na de buien van vannacht is het de hele dag droog gebleven. Wel was het grijs weer en op lange kale stukken gaf dat iets naargeestigs.  Daar stond tegenover dat het in het café een warme en gezellige boel was vanmorgen en waar ik nu terecht ben gekomen om de nacht door te brengen is midden in een golvend landschap met veel bomen. Heel mooi.

De zon is zelfs een beetje doorgekomen. 

Bij aankomst was de lucht nog grijs.

Ik was er al iets voor drieën. Tegenwoordig doe ik dan eerst even een dutje, als de tent staat. Maar ik heb ook de voorrem wat bijgesteld. Alweer een nuttige actie, want bij de afdalingen kon ik nauwelijks nog remmen. 

Onderweg viel mijn oog op een mooie houtstapel.

Het gezaagde hout ligt mooi om de boomstam heen gecentreerd. 

Er was ook een vreemd soort kerk ergens in de middle of nowhere. 

Bij nadere beschouwing bleek die bij een graf uit de Tweede Wereldoorlog te horen.

Vandaag wordt de 88ste verjaardag van Ad van Staveren gevierd. We kennen elkaar al vele jaren. Dochter Nicole stuurde me deze foto.

Hierbij stilstaand kom ik op de.........

Spreuk van de dag. 

Niet hoe oud iemand wordt is van belang, maar hoe iemand oud wordt.

Prettige avond en voor morgen een mooie dag gewenst.

Getuige van een bijzondere trouwerij. Kamperen onder een reusachtige den op verboden terrein. Sprookjes van Fontaine op de brug over de Marne.

 Goedenavond. 

Eigenlijk had ik al mijn tent op willen zetten voor het plaatsje Fère, maar het lukte me maar niet om een geschikte plek te vinden waar niet verboden toegang, privé ergens geschreven stond. Fère had ik eigenlijk gepland voor morgen: koffie en boodschappen. Maar noodgedwongen moest ik er vandaag al doorheen. Een beetje onzeker op een fiets die teveel wiebelt ( daar moet ik binnenkort eens naar kijken waar dat vandaan komt), stootte ik onverwachts op een bijzonder gebeuren in dat plaatsje bij het stadhuis. Een trouwerij leek het, maar wat er omheen te doen was verbaasde mij nogal. 

Twee steltlopers waren aanwezig om de bruid het stadhuis in te loodsen. 

Ik was maar bang dat ze niet per ongeluk met hun stelten op de sluier zouden trappen en daardoor uit evenwicht raken.

Met menigeen maakten ze een praatje. 

Het gebeuren werd begeleid door deze muzikanten.

Ik raad u aan straks vanaf 8 uur naar de film op de status van WhatsApp te kijken. 

Niet ver na dit plaatsje heb ik toegehapt  en mijn tent neergezet op een terrein waar het ook niet mocht. Dit is meer een groot natuurpark dat goed onderhouden wordt. Er staat een reusachtige boom, een den. Daaronder ben ik na enig aarzelen gaan staan, na afwegen van het risico dat ik loop als ik door wandelaars te veel gezien word.

Wat een reus hè!

En wat zijn wij klein.....

Vuur mocht je ook niet maken, maar dat is bliksemsnel gelukt. Er is tot nu toe nog niemand langs gekomen. 

Gisteravond liep ik een risico van een heel andere orde. Mijn tent stond naast een groot maisveld. 

Het is de tijd dat de mais gekneusd gaat worden en in Nederland gebeurt dat al, zo las ik. In de verte leek ik machines te horen toen ik op bed lag. " Je moet als de wiedeweerga de tent verplaatsen",  schreef Liesje uit Oijen, waar ze gisteren ook al aan het oogsten waren. Dat deed ik niet, maar wel was ik afgelopen nacht een paar keer naar buiten gelopen om te kijken of ik iets van rooimachines zag.

Nee, de kust was veilig. 

Toen ik vanmorgen zat te ontbijten kwam er een auto langs met twee jagers erin. Ze vertelden dat er morgen een drijfjacht plaats gaat vinden vanaf 8 uur en dat ik er dan niet moet zijn. Dat was ook niet de bedoeling maar het wijst mij erop dat ik bij kamperen in deze tijd van het jaar ook op moet letten voor jagers. Vandaar ook dat ik vanmiddag niet mijn tent neerzette op een heel geschikt terrein.

Er staat onder andere,  behalve dat het een privéterrein is, dat er gejaagd wordt en dat je gevaar loopt door kogels geraakt te worden. 

In deze streek is trouwens bijna elk stukje bos propriété privé en overal staan hekken. 

Vanmorgen de rivier de Marne overgestoken in het drukke en gezellige stadje Chateau-Thierry.

Chateau-Thierry. 

Bloemen aan de brug over de rivier de Marne.

Zwanen in de rivier.

Het is hier de champagnestreek.

De dichter Jean de la Fontaine vereenzelvigt zich ermee: "Ik ben een man van Champagne "

Het is te lezen bij het begin van de brug. Op de status van WhatsApp zing ik in de buurt van bovenstaande tekst het.......

Lied van de dag. 

Weet je dat er sprookjes zijn

Die nooit zijn opgeschreven?

Sprookjes die voor jou en mij

Altijd blijven leven.

Altijd Altijd schijnt er een zon of een maan

Altijd Altijd blijven er sprookjes bestaan.

En dan was er nog dat schattige hondje dat zijn baasje miste en dat duidelijk aangaf.

Je hoort hem verontwaardigd vragen:"Baasje, waar ben je?"

En er zijn in deze streek Texelse schapen:

Een beetje wind doet de tent wat bewegen. Die staat weliswaar onder een reusachtige boom, maar het is hier wel vrij open. Een andere factor waar ik op moet letten bij het plaatsen van de tent. Maar ik zal niet wegwaaien denk ik.

Een goede nachtrust gewenst  

B o n n e  n u i t .

Redelijk doorgefietst vandaag. Iets meer heuvels. 28 graden.....

 Goedenavond. 

27 graden wijst mijn pas gekochte thermometer aan. Het is 6 uur. 28 graden is het vanmiddag lang gebleven. We zijn dus  weer even in de zomerse omstandigheden, waarin de schaduw opgezocht wordt. Dat kon op mijn plekje van vandaag ook weer, want heb opnieuw een bos aan mijn zij, waar ik even in heb gezeten vanmiddag. Daar de aardappelen geschild en de bloemkool in stukken gesneden en daarvoor een klein dutje gedaan. Het vuur heb ik aangelegd in het open stuk.

Daar waaide het wel een beetje, aan de vlammen te zien, maar het viel mee, de meeste vlammen bleven onder de pan. 

De tent is hier nog niet bewoonbaar, te warm 

De collectoren verzamelden veel zon.

In het bos ernaast heb ik mijn eten klaargemaakt en een dutje gedaan. 

Het was dus weer een beetje zomer vandaag. Bij de beklimmingen had ik weer wat last van zweet in mijn ogen. Niet altijd zijn we even happig op de zon. Dit bracht mij tot de........

Spreuk van de dag.

Ook de zon heeft zijn schaduwkant.

Over schaduw gesproken.....

Daar staat de reiziger naast zijn fiets.

Nog even terugkomend op het bosje van gisteren met al die gaten.

  Vele lezers constateerden dat die gemaakt zijn door dassen. Voor konijnen zijn deze holen veel te groot. Het zijn nachtdieren, maar ik had er geen last van. Iemand die dat wel heeft en ze wil bestrijden, hij krijgt, als hij er een gevangen heeft, er een stropdas voor terug.

Vanmorgen begon de dag in dat bosje zo:

Gisteren eindigde er de dag zo:

Hoe de dag vandaag hier gaat eindigen, dat zie ik over een half uur. Het is nu bijna 7 uur. Ik wens u een prettige avond en morgen weer een mooie zonnige dag.

Bonne soirée et pour demain une belle journée ensoleillée

  

Lunchplek werd blijfplaats. Is het een konijnenbos? Veel valkuilen.

Goedenavond. Het was één uur vanmiddag toen ik wat wilde gaan eten. Een klein bosje leek me een goede plek daarvoor. Maar toen ik er was, was ik helemaal in de wolken op deze toch stralende dag. Het bosje was minuscuul klein,  maar je kon er helemaal in wegduiken, helemaal privé verder. Bovendien was de zuidkant ervan zonovergoten. Kortom, een prima verblijfplaats voor de rest van de dag. Wel wederom een beetje jammer ,want het waren ook prima fietsomstandigheden met een wind die weer zuidwestelijk was, dus in de rug.

Het bijzondere van dit bosje is dat het vol zit met holen, ik denk van konijnen. 

Een bos met valkuilen. 

Op de status van WhatsApp laat ik er meer van zien.

Mijn powerbanks hebben vandaag hun hartje op kunnen halen.

En een dwars liggende tak zorgt ervoor dat ik geen bezoek van auto's krijg hier.

Konijnen heb ik overigens nog niet gezien, maar wel een lieveheersbeestje dat mij een bezoekje kwam brengen. 

Het lieveheersbeestje maakt een wandelingetje op mijn short.

Hier zit het op mijn etenstas. 

Op de status van WhatsApp meer van zijn avontuurlijke wandeling. 

Een dorpje waar ik vanmorgen doorheen kwam had een zelfde soort tekst bij de ingang als in Saint-Basile, maar hier net iets anders.

Welkom in ons dorp.

H i e r  werken de landbouwers elke dag om u te voeden.

De gewassen en de kuddes verfraaien het landschap. 

De handwerkslieden houden de ambachten in stand.

De kerkklok geeft ritme aan het dorpsleven. 

En de hanen kraaien vroeg in de ochtend.

Laten we trots zijn op ons platteland en de acteurs steunen.

In de cryptogram die ik vandaag maakte vond ik het.......

Mopje van de dag:

Een conferentie waarbij geld wordt ingezameld is een   l a p t o p .

Eenieder krijgt de hartelijke groeten vanaf deze plek:

P r e t t i g e   a v o n d .

 

Laat vertrokken, veel getreuzeld, maar langer doorgereden vandaag. De Seine overgestoken.

 Goedenavond, bonsoir.

In tegenstelling tot de meeste dagen ben ik vandaag enkele uren langer doorgereden. Maar heb daarvoor ook regelmatig getreuzeld, en ik was ook pas laat vertrokken. 

Dat was weer eens wat anders om te fietsen in een lager maar ook aangenaam zonnetje. Ik wilde in een bos uitkomen en dat is gelukt. 

Mijn fiets stond er. Toen de tent nog.

Mijn achterstand op het schema is ingehaald.  De tent opzetten, het eten klaarmaken op een vuurtje, het ging allemaal snel. De eerste foto maakte ik nog net voor ik de tent in ging. Die houd ik verder goed gesloten, want het voelt hier vochtig aan en ik zag al een paar muggen. Van afgelopen nacht heb ik geleerd.  Mijn tent stond even te gastvrij open en toen ik wilde gaan slapen werd ik gestoord door muggengeprik. Het is me gelukt om de meeste te pakken te krijgen, dat viel mee, want meestal is dat moeilijk in het donker. 

Iets voor hier vond ik ook wel een interessante ingang in een bos.

Apart hoe hier de stammen allemaal op een rijtje liggen.

Maar om daar te komen moest ik wel door een open hek. Het risico wilde ik niet lopen dat dat hek de volgende dag gesloten zou zijn.

Vandaag stak ik de rivier de Seine over in het plaatsje Monterau, daar waar de rivier de Yonne in de Seine stroomt. 

Bij de brug dit beeld.

Het plein dat bij die brug ligt heet Plein van de vrijheid. 

Op de status van WhatsApp een rondblik.

Het moet 13 jaar geleden zijn dat ik hier ook was. Met een speciale missie nog wel. Ergens op het water woonde een vrouw op haar jachtje en ik moest haar zien op te sporen. We hadden toen nog niet de apparatuur om dat allemaal zo te vinden. Ik kon alleen sms'en. Het was gelukt. Ik was nogal gek op haar. Daar denk ik nu weer een beetje aan, met de nadruk op een beetje. Maar het was toen wel een heel avontuur. 

In het stadje Nemours werd ik getroffen door stenen, niet letterlijk gelukkig. 

Allemaal te vinden in een park. 

Zie de status van WhatsApp. 

En dan mag ik nu mijn toetje weer bijna gaan nuttigen en lekker slapen zonder muggen.

Spreuk van de dag. 

De waarheid is vaak te waar om mooi te zijn.

W e l t e r u s t e n .