Jacob kwam met hondje Boef. Bevers zijn echte houthakkers, legt Jacob uit. Plagiaat gepleegd met Eriks spreuk.

 Goedenavond. 

Vandaag heb ik kennis gemaakt met het hondje van Jacob, Boef genaamd. 

Boef bij Jacob op schoot.

 Zijn vorig hondje kwam een half jaar geleden om het leven door een noodlottig ongeval. Dat heeft veel impact op Jacob gehad. Sinds oktober heeft hij met Boef de draad weer op kunnen pakken. Jacob is een echte natuurmens en wandelaar. Vooral de uiterwaarden van de grote rivieren zijn zijn favoriete gebieden en eerst met Dex, zijn vroegere hond en nu met Boef is hij dagelijks uren op pad. Vandaag zijn we samen met de hond de rivier de Waal gaan opzoeken. 

Jacob is in zijn werkzame leven onder andere rattenvanger geweest en weet bijvoorbeeld heel veel van hoe bevers te werk gaan. Al lopende speurde hij naar een stuk beverhout, zoals hij het noemt. En hij vond er een, waar duidelijk te zien was hoe de tanden van het beest in het hout bezig zijn geweest.

De kopse kant van het stuk hout, waar flinke gleuven in te zien zijn van de zaagtanden van het beest.

Jacob laat zien hoe over de hele lengte het beest vervolgens de bast eraf heeft geschraapt. 

Behalve dat de bast het beest tot voedsel dient is het schrapen ervan ook noodzakelijk voor onderhoud van zijn tanden. Deze tanden blijven namelijk doorgroeien en worden zo dus kort gehouden.

Zo ben ik vandaag dus aardig bijgeschoold in deze materie en een filmpje hoe Jacob het me uitlegt staat vandaag op de status van WhatsApp.

Heb plagiaat gepleegd. Erik had een idee van een woordspeling dat ik erg mooi vind:

Hij wil de letters uitzagen, maar wel aan elkaar laten, zoals schrijfletters. 

Hier heeft hij zijn plan geschetst, zoals hij ook ideeën heeft om het woord eigenwijs op een eigen wijze op te schrijven. 

Maar ik kon het dus niet laten om de zin alvast op een bordje te schrijven.

Ook schreef ik op de..........

Spreuk van de dag. 

Het is een aanmoediging om het vieren van carnaval volgende week niet te schuwen. Misschien ga ik dan ook wel een dagje de gek uithangen.

Voor vandaag heb ik  l o t  tot sleutelwoord verkozen.

Zonder of met de s ?

Een prettig vervolg van deze avond is mijn wens.

T o t   M o r g e n. 

 

Het spelen in Oss deed mijzelf ook goed. Daarna bezoek aan André, die was vanmorgen hier..

 Goedenavond. 

Opgeruimd verliet ik de Osse markt,  want vandaag ging mijn spelen weer heel soepel en kon ik mijn muziek aardig volgen, wat niet altijd het geval is. Daarbij kon ik mijn eigen energie weer goed voelen stromen en het is dan prachtig om mee te maken hoe het publiek ook geroerd wordt. Dus ik ben weer gemotiveerd om weer eens wat vaker uit spelen te gaan.

Vandaag was er ook een markt in Zaltbommel, maar ik koos toch voor Oss omdat deze dinsdag de draaiorgelman daar niet is. Hij is er om de twee weken. Bovendien is Oss gezelliger en drukker en veel dichterbij en veel meer recette waarschijnlijk.  Dus waarom zou ik moeilijk doen?? Omdat ik wil afwisselen. Daarom wil ik niet altijd voor het gemakkelijkste kiezen. Maar vandaag dus wel.

Ondertussen dat ik in Oss was,  was André bij mij op de boot, maar na afloop ging ik hem opzoeken en trof ik hem toch.

In het café van de koffie was nog steeds deze mooie spreuk te lezen. 

Wachtend op de pont vanmiddag nam ik een filmpje op voor de status van WhatsApp. 

Mijn fiets was er ondertussen bij gaan liggen. 

De nu vermiste pompoen die ik gekocht had ligt of lag misschien daar nu ergens........

De letters  k l e u r  van gisteren zijn vandaag weer ergens anders terecht gekomen. 

Je moet maar ergens lol in hebben. 

Spreuk van de dag. 

Niet alle vragen vragen om een antwoord 

Morgen blijf ik weer thuis en Jacob heeft aangekondigd op bezoek te komen met zijn hondje Boefje, waarmee ik nog geen kennis gemaakt heb tot op heden.

P r e t t i g e   A  v o n d.

Terrasweer.

 Goedenavond. 

Welk woord zou vandaag eens goed bij me passen, dacht ik vanmorgen. Het woord  kleur kwam in me op, dus leek het me een goede opdracht om de drie ontbrekende letters uit te zagen. De temperatuur  was hoog genoeg om dat buiten te doen. Maar ook voor verdere activiteiten kon ik plaatsnemen op mijn terras.

Weinig wind en veel zon. Het buitenleven is begonnen. 

Op het eind van de dag hangt het voorlopig resultaat er, de letters worden nog verder afgewerkt. 

Schilderen in de buitenlucht, de meerkoet op de achtergrond houdt me in de gaten.

Zojuist heb ik een kliekjesmaaltijd achter de rug. De restanten van een aantal dagen in een grote pan gedaan. Het leverde me twee borden eten op, en daar kan ik het tot morgenochtend wel mee trekken. 

Zal ik dan naar de markt van Oss gaan, waar dan de draaiorgelman,  die er om de twee weken is, niet zal zijn? Ook in Zaltbommel is er markt, daar ben ik lang niet meer geweest. We zullen zien morgenochtend hoe mijn pet staat en ook de richting van de wind.

De spreuk van vandaag is een Franse die parallel loopt met een bekende Nederlandse. 

Spreuk van de dag. 

Il ne faut pas mélanger les choux et les carottes 

Letterlijk staat er dat je geen kolen en wortelen door elkaar moet halen. De Nederlandse tegenhanger is natuurlijk:

Je moet geen appels met peren vergelijken. 

Op de status van WhatsApp staat nu een filmpje dat iemand mij stuurde. Omdat ik het zo leuk vond.......

Twee herders met een kudde schapen willen wat drinken in een café. Ze vragen netjes of hun honden mee naar binnen mogen.  Dat mag niet. Vervolgens komt wel de hele kudde schapen het café in.

Het eerste schaap is over de dam(drempel). De rest volgt. 

Mogen de dieren ook wat water?

Een prettige avond is mijn wens.

T o t   M o r g e n. 

Buitenkraan dichtgrvroren vanmorgen. Bezoekrijke bezoekdag. Ellen en Andries met fiets uit Ingen. Erik helpt met kloven en puzzels.

 Goedenavond. Vanmorgen voor dag en dauw het bed uit gekomen. Een koude neus deed me vermoeden dat het wel eens flink aan het vriezen was buiten en de buitenkraan had ik niet afgesloten. 

Misschien zou ie nog wel doorspuiten als ik hem open zou draaien? Na het ochtendgloren kon het alleen nog maar kouder worden.

Maat nee hoor, het was al te laat, er kwam geen water meer uit de kraan.

Nou, dan moest ik het zaakje maar weer ontdooien met heet maaswater,  zoals eerder ook al gebeurd is.

Ik was er dus vanmorgen als de kippen bij. Heb daarna het kokende water maar meteen gebruikt voor de grote afwas.

Daar was ik vanmiddag heel blij mee, want het werd druk met bezoek. 

Van Erik wist ik dat ie zou komen, want dat had ie geschreven. Elke zondag doet hij dienst als misdienaar in Lith en daarna komt hij vaak gezellig koffie drinken. Hoewel deze koffie door mij persoonlijk wordt gemalen en met kokend water van de kachel wordt opgegoten, kun je het ook oploskoffie noemen. De geestverruimende werking ervan zorgt dat de woorden die in de cryptogrammen gevraagd worden vloeiend uit zijn hoofd komen,  en als we dan samen denken gaat het helemaal snel.

Vandaag had ik hem ook gevraagd voor een ander probleem. Een paar houtblokken moesten gekloofd worden en die waren zo hard dat het me ontzettend veel moeite kostte om ze door de midden re krijgen. Eentje ervan had ik al voor mekaar gekregen en nu vond ik het leuk om te kijken hoe Erik met het bijltje zou hakken. Het leverde een filmpje op dat op de status van WhatsApp staat.

Alle goeie dingen in drieën. 

Andries en Ellen kwamen onverwachts gefietst vanuit Ingen, Hanny kwam met de auto uit Nuland, Carla met de fiets uit Oss. Zij kwam niet binnen,  maar kwam ons even groeten. Ze was bezig met een rondje door het Land van Maas en Waal. 

Een vlindertje trof ik vanmorgen wel binnen. Zij zat waarschijnlijk in het hout boven de kachel dat ik aan het herschikken was.

Heb haar naar buiten gebracht, maar de vrieskou van de ochtend was ook niet prettig voor haar, zo te zien.

Toen Hanny er nog was heb ik voor het eerst mijn nieuwe trui aangedaan en haar gevraagd zo een foto van mij te maken. Ik houd niet zo van die selfies.

Dit brengt me bij de.........

Spreuk van de dag. 

Kle(u)ren maken de man.

T o t   M o r g e n. 

Gespeeld in Wijchen. Niet meer naar Ad gegaan erna.

 Goedenavond. 

Toch maar meteen naar huis gegaan nadat ik mijn laatste noten heb laten horen in Wijchen en daarna daar mijn boodschappen had gedaan. Het grote daglicht begon namelijk al weg te vallen, het werd kil en ik was te moe om het ook nog heel laat te maken. Hopelijk is Ad niet ingelicht door zijn dochter dat ik misschien wou komen. 

Het was half zeven toen ik aan de Brabantse kant op de pont stond te wachten, dus erg vroeg was dat ook niet gezien het programma dat ik nog voor de boeg had: Kachel aanmaken,  eten koken,  eten en mijn verhaal doen, waar ik nu mee bezig ben.

Mijn fiets heeft me weer tot de Maas gebracht. 

Ook deze auto wacht op de pont.

De pont aan de overkant wacht tot een schip voorbij is.

Op de status van WhatsApp zie je het schip passeren.

De fietstocht naar Wijchen toe begon met een onrustig hoofd. Ik was te laat vertrokken,  vond ik, en had me teveel op laten houden door onder andere het spelletje op de smartphone. Ook was het aanvankelijk lastig fietsen tegen een laag staande zon. Maar wat dat betreft was het juist goed dat ik niet een uur eerder op de fiets was gestapt. Nu vertrok ik half elf.

Allengs kwam er toch meer rust in de gemoederen. In Wijchen was het in het voetgangersgebied nog vrij rustig toen ik rond half een aankwam en het eerste half uur spelen was erg saai. Na de koffie trok dat weer bij. Een gehandicapt meisje kwam weer enthousiast met me dansen. Dat is bijna altijd het geval als ik op een zaterdag in Wijchen speel. Ze rukte me eigenlijk weg uit een gesprek met een man die mij op YouTube had gezien. Een jaar of twaalf geleden is Joris van Showroom bij mij geweest en dat programma is dus nog steeds terug te zien. De man wil me een keertje op komen zoeken,  maar niet meer op dat oude krakkemikkige bootje van toen, zoals Joris het noemde.

Erg goed vond ik verder niet dat het spelen ging. Ik kan er niet met overgave bij zingen omdat ik niet goed hoor. Wel had ik de betere accordeon meegenomen.

Thuis gekomen vervulde de kachel snel het huis weer met een aangename warmte,  terwijl de maan zijn intrede deed aan de avondhemel. Mijn smartphone was er getuige van.

De maan in opstanding. 

De maan een kwartier later.

Spreuk van de dag 

Ik wil gewoon ZIJN.

P r e t t i g e   A v o n d. 

D o e i.

Chaotisch begin van de dag.

 Goedenavond. Het begin van de dag kende weinig lijn in mijn zijn. Vaak is innerlijke onrust ook inherent aan uiterlijke onrust als het buiten zoals vandaag hard waait. Maar het is erger als ik de hele dag buiten moet vertoeven, zoals op reis.

Ach, chaos heeft ook zijn zin. Daar hebben we het afgelopen woensdag uitgebreid over gehad toen Paul en Renée bij mij waren. Laat de boel maar af en toe door mekaar waaien. Het levert vaak nieuwe waarden op. De meegegeven tekst heb ik vandaag weer opnieuw opgeschreven. 

Op weg naar buiten om bovenstaande foto te maken was er het schitterende plaatje van de maan.

Reden voor mij om er ook nog een filmpje van te maken dat nu op de status van WhatsApp staat. 

Er was twijfel of ik vanmiddag nog naar Druten zou gaan om er te spelen. Maar ik besloot om hier door te gaan met creatieve activiteiten en ook een beetje zagen, zowel voor kachelhout als voor spreuken en sterren.

Sneldrogen van de grondverf op de kachel.

Na de regen werd het allengs zonniger vandaag. 

Behalve met  woorden van uitgezaagde letters was ik vandaag ook weer veel bezig met woorden in de cryptogrammen en in het spek Wordfeud. Maar letterlijk heb ik met niemand woorden gewisseld. Dat wordt morgen wel anders want dan ga ik zeker op stap. Waarheen? Misschien wel Wijchen. In het nabij gelegen Balgoy woont Ad. Een maand geleden bezocht ik hem en lag hij heel slecht. Is nu weer aardig overeind gekrabbeld. Als ik morgenmiddag na het spelen nog energie heb ga ik weer bij hem langs.

Ook een man in Limburg was een maand geleden op sterven na dood. Ik hield er rekening mee er binnenkort naar toe te gaan om zijn begrafenis bij te wonen, maar hij leeft ook weer helemaal op. Met dit goede nieuws,  gekregen van zijn dochter, werd ik vanmorgen wakker.

Overigens had ik goed geslapen en weinig last gehad van het benauwde gevoel van de nachten ervoor.

 

Vandaag een Franse zegswijze als.......

Uitdrukking van de dag. 

Als iemand woedend is zegt hij in het Frans:

De mosterd stijgt me naar de neus.

La moutarde me monte au nez.

Ik wens u een zinnige avond toe.

T o t   m o r g e n. 

Alle goeie dingen in drieën. Zingen is goed voor iedereen.

 Goedenavond. Vanmorgen lagen er toch weer wat houtstukken onder de stapel.

 Mijn zelfvertrouwen wat betreft het stapelen is daardoor wat afgenomen. Ik verwacht dat het komt doordat de onderbouw op een hele steile helling ligt. Maar nu heb ik er wat langere ongezaagde stukken tussendoor gedaan. 

Meer structuur zo.

De laatste nachten is er altijd een uurtje bij dat ik niet lekker lig. Een soort benauwdheid komt er dan over me heen. Maar het trekt ook altijd weer weg, zodat ik weer het slapen kan hervatten. Zou het komen doordat er te weinig zuurstof in huis is? Daarom heb ik vannacht de deur een hele poos wagenwijd open gezet. Maar er was weinig verschil. Omdat ik weet dat de situatie tijdelijk is raak ik er niet van in paniek, maar vreemd vind ik het wel.

Vandaag net als gisteren niet weggeweest en behalve met hout ook creatief bezig geweest.

Enkele letters zijn erbij gekomen en we kunnen nu weer zingen.

Zingen is goed voor ons.

Het rondje van de kachel diende om een ronde O te krijgen. 

Moest wel snel omcirkelen want het plaatje was heet.

Vorige week had Henny,  een vriendin van Paul een spreukenbordje meegekregen en de tekst heb ik nu weer herschreven voor de verzameling hier.

Spreuk van de dag. 

Niets goed doen,  daar is geen kunst aan. 

Goed nietsdoen dat is een hele kunst.

Op de status van WhatsApp staat nu een filmpje van gisteren,  waarop te zien is hoe iemand met een motorzaag die hele dikke stam van de gevallen boom aan het doorzagen is. 

Daarna zaagt hij ook nog een veel dunner stuk hout in stukken voor mij.

We krijgen allemaal de groeten van Jan en José vanuit het verre en zonnige Thailand waar ze op vakantie zijn.

P r o o s t !!!

Gevallen boom helemaal weggehaald. Gezellige mensen op bezoek.

 Goedenavond. 

Vandaag is het groot materieel voor de derde keer aan de gevallen boom bezig geweest en nu is alles opgeladen op een schip en weggevoerd. Gewapend met de camera van de smartphone ben ik erheen gegaan,  maar ook met een kruiwagen. Een paar voor mij handelbare takken kon en mocht ik nog meenemen. Maar het was vooral interessant om te zien hoe de dikke stam succesvol te lijf gegaan werd door een elektrische zaag.

En natuurlijk was het indrukwekkend om die heftruck de loeizware brokken op te zien tillen en op de boot te zien werpen. 

Op de status van WhatsApp is het allemaal te zien.

Wat ze ermee gaan doen met die grote brokken wist de man die ik sprak niet precies. Met een bepaalde techniek worden ze in schijfjes gehakt, dacht hij.

Hij was ook nog zo aardig om een door mij begeerde tak  in mootjes te zagen, zodat ik er thuis alleen nog met de bijl in hoefde te hakken. 

Wat voor de een kruimels zijn is voor de ander brood. 

De inhoud van de kruiwagen omgetoverd in hapklare blokken. 

Het was een gezellige dag vandaag. Eerst kwamen vanmorgen André met een zekere Frans op de koffie, vanmiddag verschenen Paul en Renée en ze werden getrakteerd op kruidenthee. 

Renée mocht het spreukenbordje meenemen dat haar erg aansprak.

Spreuk van de dag 

Niet te hard opruimen, dat verstoort de wanorde.

Een voortgezette gezelligheid is mijn wens voor vanavond. 

T o t   M o r g e n. 

Collega aan het werk in Oss. Balen bij de pont: Hield net op vanwege reparatie toen ik over wilde.

 Goedenavond. 

Wat een pech vanmiddag. Terug uit Oss stond ik bij de pont en zag hem beladen met auto's naar de overkant varen. Maar wel met een oranje zwaailicht. Het zal toch niet zijn dat hij er net nu de brui aan gaat geven? Het terugkeren vsn een wachtende auto aan de overkant deed mijn angstige vermoeden  bevestigen. 

Zou de veerman niet eerst even deze fietser nog op willen halen? Ik zwaaien, nog een keer zwaaien en nog een keer. Vergeefs. Een automobiliste die aan kwam rijden hoorde een boze en zichzelf zielig vindende fietser aan. Even later keerde ze ook maar om.

Na aflevering van vele auto's bleef de pont aan de overkant liggen........

Bij de ponten staat tegenwoordig overal dat je voor gewijzigde vaartijden moet kijken op www.maasveren.nl .Daar heb ik op gekeken om er achter te komen hoe lang het oponthoud zou duren. Het ommetje dat ik nu moest maken zou een uur duren en een kwartiertje wachten zou een goed alternatief zijn.

Maar nee hoor, niks te vinden op de site over storingen. Toen werd ik nog bozer en zat er niks anders op dan de fiets weer op te stappen voor een extra rondje. Er kwam bij dat ik nogal moe was en het idee om bij thuiskomst even te gaan liggen moest uitgesteld worden.

Gelukkig bleek na mijn extra rondje de pont nog uit de vaart te zijn, anders had ik nog meer gebaald. Wel was een prettige bijkomstigheid dat ik op de andere pont een alleraardigste veervrouw weer mocht ontmoeten. 

Het bezoek aan Oss was voor een groot deel geslaagd. Ik wilde André en Sjaantje bezoeken en eventueel even spelen op de markt. Wetende dat om de twee weken een draaiorgelman daar is was het een gokje of ik daar mijn geluiden zou kunnen laten weerklinken. Nee dus, mijn collega was er wel op deze dinsdag. Hij is sympathiek en hij moet er zijn brood nog mee verdienen, dus als een concurrent beschouw ik hem niet. In ieder geval heb ik weer een filmpje van hem kunnen maken en dat staat nu op de status van WhatsApp. 

Verkeerd gegokt, zei ik tegen hem, volgende week beter.

Als iemand een feestje heeft, hier is zijn adres.

Daarna was het koffie drinken en buurten bij Sjaantje. André was even weg, maar kwam later ook.

De takken die gisteren opgestapeld waren bij de gevallen boom waren weg, zoals ik na thuiskomst constateerde. De boot waar gisteren een groot deel van het hout werd opgeladen heeft waarschijnlijk vandaag de rest meegenomen.  Nog enkele stukken zijn er  op te halen en dan zijn mijn wandelingen van en naar de boom voor mij voorbij.

Het resultaat van mijn handenarbeid is een mooie stapel hout, die nog zal worden afgewerkt.

De kachel maak ik altijd aan  met papier van oude kranten. Uit Frankrijk had ik er laatst een stapel van meegenomen. De aanmaakkrant van vandaag bleek uit 2007 te stammen. Het is de Franse sportkrant L'Équipe.

Ze hebben het er nog over de wereldkampioenschappen van dat jaar.

Om in Franse sferen te blijven is hier de Franstalige.........

Spreuk van de dag. 

Il ne faut pas réveiller le chat qui dort. 

Vertaald:

Je moet geen slapende katten wakker maken.

Wat wij dus van honden vinden, vinden de Fransen van katten. 

E e n    p r e t t i g e  a v o n d.