Geen theewater vanmorgen: waterkraan bevroren. Buiten mist, binnen schilderachtig.

 Goedenavond. 

Vanmorgen had ik niet direct tbeewater. Stom, ik had er niet aan gedacht om bij vorst de waterkraan af te sluiten. Het tappunt is namelijk buiten. Maar gelukkig was dat kraantje niet kapot gevroren, bleek later toen ik de kop in een pan met kokend maaswater gezet had. Met de druk van Liander, de watermaatschappij, vlogen de stukjes ijs die nog in de slang zaten daarna naar buiten en even later deed de kraan het weer als normaal en kon ik de ochtendthee zetten op de kachel, zoals gewoonlijk. 

Het was vriendelijk mistig weer vandaag buiten. 

Van dit sfeertje een filmpje maken, bedacht ik. Toen ik daar mee bezig was kwam juist buurman Ton voorbij gelopen, met als gevolg dat de mensen die straks op de status van WhatsApp kijken ons elkaar zien groeten.

Goedemorgen Ton, ik ben een filmpje aan het maken van de mist en jij komt er ook in voor.

Het was dus een koude mist buiten,  maar binnen was het zoals gewoonlijk behaaglijk warm en ik ben onder andere aan het schilderen gegaan. De spreukenbordjes die het meest in verval aan het raken zijn of die ik niet meer hier heb kregen hun tekst op een schoon bord.

Vier nieuwe oude is de productie van vandaag

Deze spreuk is daar nog niet bij:

Spreuk van de dag .

Het valt niet mee om kind te zijn in een wereld vol volwassenen. 

Zo te zien is deze wereld nogal uit elkaar gevallen. Tijd om het weer recht te zetten. 

Een grote vogel diende even als piek in de kerstboom van Judith.

Het zou een torenvalk kunnen zijn, opperde iemand naar wie ik de foto stuurde.

Vanavond geen maan of jupiter,  zoals gisteren. Het is bewolkt. Maar als het bewolkt blijft wordt het niet zo koud. Maar heb de waterleiding toch maar afgesloten. Met een paar flessen water in voorraad kan ik een paar dagen vooruit als het moet. Morgenochtend kan ik in ieder geval meteen weer thee zetten. Dan is de temperatuur hierbinnen rond het vriespunt en is het eerste wat ik doe de kachel aanmaken,  die ik nu al niet meer voed. Er heerst saunatemperatuur in mijn hokje. En dat terwijl mensen mij vaak de vraag stellen of ik het wel warm kan krijgen......

Een gezellige warme avond is mijn wens.

T o t    M o r g e n  .

Op-en afgang veiliger gemaakt met onder andere steunpilaren. Met bijna alle buren gesproken.

 Goedenavond. Kwart voor zes. Daar komt de maan. Gauw een foto maken. 

Gelukt. Dat heb je als je 360 graden raam hebt en je zit bij de kachel de blog te schrijven. 

De houtstapel die boven de kachel lag is sterk gediminueerd en daardoor kon mijn oog nu in het hoekje kijken en dit alledaagse en tegelijkertijd bijzondere verschijnsel waarnemen.

Even tevoren had ik ook jupiter weer eens vastgelegd op de plaats waar hij vorige week nog samen met de maan stond. De maan is in die tijd wel bijna 90 graden naar links geschoven. Van zuidoost naar noordoost. De afstand tussen de twee planeten wordt voorlopig steeds groter.

Je ziet, jupiter kan het ook wel alleen af, zonder de maan.

Na het eten, half zeven is het nu, leg ik het ongeveer af van de hitte. Maar de deur of een raam open zetten vind ik ook zonde van de warmte. Het zal snel weer bijtrekken, daar het buiten ongeveer om het vriespunt moet zijn. In de hoek zover mogelijk van de kachel zie ik trouwens weer een mooi plaatje. De maan gluurt over de boven de kachel hangende was naar binnen. 

De zondag uitgespoelde was was vanavond buiten aan de lijn nog niet helemaal droog.

Vandaag bijna alle buren gesproken. André kwam vanmorgen op de koffie. Vanmiddag kwam Judith ook even op het erf. Zij is eigenares van de boot westelijk van mij. We zien elkaar niet zo vaak. Jaren geleden had ik de letters van haar naam uitgezaagd, maar door wind en regen zijn twee letters verdwenen. De andere zijn  nog trouw aan het hout blijven hangen. 

De U en de H zaag ik wel weer een keer uit. 

Vanmiddag wilde ik buiten wat doen. Hout zagen voor de toekomst is dan een leuk klusje. Maar naar boven lopend vanaf de boot de wei op ergerde ik me weer aan de onstabiele en gevaarlijke opgang. Zelfs ikzelf moet in het donker heel goed uitkijken waar ik mijn passen zet om niet uit te glijden, laat staan de vaak nóg oudere vrienden die me willen bezoeken. Het was niet moeilijk,  en met het hout dat er lag was het geheel al heel snel veel stabieler. Ik ging het buurman Ton en Judith vertellen,  die met elkaar stonden te praten en Ton zei dat ik een leuning moest maken. Eerst dacht ik, dat doe ik misschien ooit wel, maar nu niet. Maar snel erna kwam: "Waarom eigenlijk niet" in mijn geest op. 

Een paar palen die al jaren in en op de grond lagen te rotten waren nog goed genoeg om de grond in te timmeren en ziehier het voorlopig resultaat. 

Die palen kun je dan nog met elkaar verbinden met planken of met wilgentenen,  vinden Tom en Judith. Maar dat heeft minder haast. Eerder ben ik geneigd om ze te larderen met spreukenbordjes en vlinders.

Op de status van WhatsApp komt nog een filmpje dat ik gisteren van het draaiorgel gemaakt heb.

Uitdrukking van de dag. 

Hij heeft het buskruit niet uitgevonden. 

In het Frans zeggen ze hetzelfde:

Il n'a pas inventé la poudre.

Ze hebben ook andere uitdrukkingen om te zeggen dat iemand niet snugger is. Onder andere dat hij het warme water niet heeft uitgevonden: Il n'a pas inventé l'eau chaude.

Nou, dit was het dan weer voor vandaag.  De maan van kwart over zeven ziet er met een bewogen camera zo uit:

Als je hem stil houdt zo:

Ze brengt jullie ........

D e    G r o e t j e s  .

Weggespeeld in Oss door draaiorgel. Gevlucht naar Den Bosch. Iemand kende mij van Frankrijk.

 Goedenavond. Vandaag dinsdag markt in Oss. Het was droog na de natte dag van gisteren. Ik moest sowieso etenswaren in huis halen. Kortom: ik kon daar wel weer eens keer gaan spelen. Drie weken geleden deed ik dat ook. Het kon wel weer een keer.

Ik besloot de accordeon mee te nemen waar het meeste geluid uit kwam, maar die ook bijgeluiden produceert bij lagere temperaturen. Dat gebeurde inderdaad in lichte mate. Nog meer stoorde ik me aan de geluidsinstallatie die door het hele centrum is aangelegd vanwege de feestdagen. ( Te hopen tenminste dat dat niet het hele jaar door in stand blijft). Ook werd ik gehinderd door koude handen. Het koudere seizoen is aangebroken. Ook was het publiek niet erg enthousiast naar mij toe. Tegen elf uur was het tijd voor de koffiepauze en daarna hoopte ik weer af en toe te kunnen vlammen. Tijdens het inpakken kwam echter met veel muzikaal geweld het draaiorgel naar mijn plek toe.

Voor mij gelegenheid om weer iets te kunnen filmen voor de status van WhatsApp. Hierop zie je naast het draaiorgel dat zich installeert ook de accordeon,  die bakzeil moet halen.

Ben ook nog het draaiorgel van dichtbij gaan filmen, maar dat filmpje is misschien voor morgen.

 De draaier is aardig, ik ken hem van andere keren dat hij mij zoals vandaag van het theater af speelde. Om de twee weken, had hij toen gezegd, zou hij er zijn. En dat is nog steeds zo, zei hij vandaag toen ik het hem vroeg. De twee andere keren dat ik dit najaar in Oss speelde had ik het dus getroffen, maar erg vond ik het nu zeker niet dat ik op moest houden. Gewoon mijn plannen veranderen. Al lang heb ik het voornemen om eens in Den Bosch te spelen. Dat had ik eigenlijk voor morgen bedacht, maar dat ging ik nu doen.

En passant in Oss en in Nuland bij vrienden aangebeld, maar die waren er niet. En zo kon ik in Den Bosch redelijk vroeg van start gaan.

Ook hier was er niet de animo voor mij die ik gewend ben, maar twee meisjes verwarmden mij letterlijk en figuurlijk. Of ik een appelflap lustte? Ja dat wou ik, en een warme. Even later kwamen ze terug. De een met een appelflap plus een worstenbroodje in haar hand, de ander met een grote beker warme chocolademelk met een flinke pluim slagroom erop. Zo kon ik bovendien beide handen warmen.

Ik besloot tegen drie uur om het verder spelen maar te laten en een ander lang gekoesterd plan uit te voeren: Jacob bezoeken,  een vriend die in Den Bosch woont. Het was een beetje een gedoe om zijn (nieuwe) telefoonnummer op te snorren, maar toen ik hem aan de lijn had bleek hij niet veel tijd te hebben vandaag. Toen besloot ik, na de koffiepauze in de Hema, om nog een half uurtje te spelen. Het bleef matig gaan, maar er was een onverwachte ontmoeting met een zekere Jurgen, waarvan ik de echte naam kwijt ben.

Hij kende mij van Frankrijk,  vertelde hij. Is een neef van vrienden van mij, die in Lamastre wonen. Het moet acht jaar geleden zijn geweest schatte hij, dat hij met hen bij mij is geweest. Nu heeft hij een dochtertje van zes, vandaar het stoeltje achter op de fiets. Maar ik heb geen geheugen voor gezichten en wist van die ontmoeting niks meer af. Maar wel leuk om hier in deze grote stad elkaar weer te treffen.

Van Monique kreeg ik vandaag deze twee spreuken toegestuurd. 

Vandaag heb ik ook deze. Een variant op die van een paar dagen geleden. Toen was het: Gezelligheid zit in een klein hoekje.  

Nu is de.......

Spreuk van de dag .

Gezelligheid zit in een klein koekje. 

Eenieder krijgt de groeten van de maan, vanavond gespot in de buurt van Nuland. 

T o t    M o r g e n  .

Schilderspullen voor den dag gehaald. Prima weer om binnen te blijven.

 Goedenavond. De duisternis is alweer een uur geleden ingevallen. Ik heb dus maar een kaarsje aangestoken. Toepasselijk is deze

Spreuk van de dag. 

Het heeft geen zin te vechten tegen de duisternis,  je kunt beter een kaarsje aansteken. 

Vandaag de hele dag binnengebleven en geen mensen gezien, maar wel een hartverwarmend gesprek gehad per telefoon. Dick uit Wageningen belde me. Hij is de man van de biologische kaaskraam " De blije wei".

Ik was van plan om binnenkort op een zaterdag  weer eens in Wageningen te gaan spelen, en in principe heb ik nu toegezegd voor aanstaande zaterdag. Dick heeft een harde joviale stem en daarmee kan hij de markt animeren. Door de telefoon was hij ook weer lekker uitbundig en dat deed me goed, het stimuleerde mij ook om me van mijn vrolijke kant te uiten. Wie weet gaat dat ook weer lukken zaterdag samen op die markt,  maar dat weet je natuurlijk maar nooit,  hoe het dan is. Mooie bijkomstigheid is dat mijn kleurrijke pantalon een tijdje geleden gekocht is bij de kraam tegenover Dick.

Vandaag heb ik mijn schilderspullen weer bij elkaar gezocht,  zodat ik oude spreuken kan vernieuwen en eventueel nieuwe erbij kan maken. Wie een leuk idee heeft laat het maar weten.

De verfpotjes uit de vroegere groenbak gehaald. 

 

Vier bordjes klaar om van woorden te worden voorzien .

Geen sterren aan de hemel vanavond. Het regent nog steeds door. Maar binnen zijn ze wel.

Van deze sterrenhemel komt er een filmpje op de status van WhatsApp. 

Morgen ga ik wel de deur uit. De groenten zijn op en er is markt in Oss. Ook hoor ik dat het droger zal zijn, dus kan ik het toneel weer betreden. Een prettige avond is mijn wens.

H o u d o e .

Bezoek van Erik. De mouw krijgt een veelkleurige V als motief.

 Goedenavond. Een uurtje geleden is Erik weer weggefietst. Op zondag is hij misdienaar in de kerk van Lith. Als ik dan thuis ben en hij heeft daarna geen andere plannen komt hij gezellig bij mij in het café op het water.

Net als de vorige keer gaf de pastoor hem een pakket snoepgoed mee.

Dit is wat er nog zo'n beetje van over is.

We hebben bedacht om hem daarvoor iets tegenover te stellen en we kwamen op het spreukenbordje dat al een tijdje boven mijn achterdeur hangt. Er niet aan gedacht om er nog een foto van te maken maar de tekst is....

Spreuk van de dag. 

Ik geloof heilig in God.

Of deze in de kerk komt te hangen betwijfelen we, maar hij zal het best kunnen waarderen. Misschien komt hij ook wel een keertje mee naar hier. 

De eergisteren gewassen spullen moesten nodig uitgespoeld worden en ze hangen de hele dag in de regen nóg frisser te worden.

Ondertussen is een grote veelkleurige V een motief geworden voor op de mouw van de trui.

De mouw( rechts) naast het voorpand.

Op de status van WhatsApp komt vandaag een filmpje dat ik gisteren in Uden gemaakt heb van een aan mijn neus voorbij trekkende fanfare.

Zometeen kijk ik weer even naar voetbal op deze smartphone-televisie. 

Een genoeglijke avond is mijn wens.

T o t   m o r g e n  .

  

Vandaag in Uden kon ik weer vlammen. Hele mooie ontvangst van Sinterklaas daar. Lekke band ondanks onslijtbare band van schwalbe

 Goedenavond. Was ik gisteren sip omdat het spelen niet leuk  was in Druten, vandaag in Uden wist ik niet wat ik hoorde, zo goed hoorde ik mezelf spelen. Ik was al niet meer zo gemotiveerd om nog te gaan, maar ik vond toch dat ik het nog eens een keer moest proberen. Ik was dus verbaasd over mijn eigen energie en het was ook fijn te ervaren dat ik bij de mensen, en vooral de kinderen,  iets teweeg kon brengen. Ik hoef mijn hobby dus toch nog niet op te geven. 

Bij het opstaan wist ik nog niet waar ik naartoe zou gaan. Met de noordwestelijke wind zou het in ieder geval ergens in Brabant zijn, want op de heenweg heb ik graag de wind in de rug. 

Naar Uden of naar Oss zou het worden, hoewel ik na de oversteek van de Maas ook nog even aan Wijchen dacht. Maar die mogelijkheid viel direct af. In de buurt van Oss kwam opeens de zon tevoorschijn en het glinsterend natte wegdek maakte het fietsen zeer moeilijk. Was bijna helemaal verblind als ik mijn hand niet de petfunctie liet overnemen. Dus voor Oss kiezen?  Nee, iets in mij zei: toch doorgaan naar Uden. Het bleek een goede keus, daar de zon meestal schuil ging achter wolken. Zelfs kwam er nog een buitje regen, en daar was ik alleen maar blij mee.

Zelf deed ik het dus goed, maar het optreden van Sinterklaas en zijn ontvangstcomité vond ik ontroerend mooi. Een filmpje ervan staat op de status van WhatsApp. 

Daar op het podium staat de goedheiligman. 

Ook trok er een fanfare door de stad.

Vanavond toen ik naar huis fietste zag ik de maan en jupiter. Als je vergelijkt met de foto van gisteren zie je dat ze nu dichter bij elkaar staan.

Zie de maan schijnt door de bomen? Nee, hier nog net niet.

De heenreis begon vanmorgen trouwens met een reparatie. De achterband, die gisteren al lucht nodig had was nu nog veel slapper. Dus toch een lekke band en er zit nog wel een schwalbe buitenband om die alom geroemd wordt vanwege zijn onslijtbaarheid. Al die tijd dat ik nu met deze dure nieuwe fiets rijd had ik de fietsenspullen,  inclusief pomp thuisgelaten, vertrouwend op de uitlatingen van vrienden dat lek raken niet mogelijk is. Was toch niet slim van mij en ik heb geluk dat ik nu thuis was. Voortaan gaan de reparatiespullen weer gewoon mee.

Spreuk van de dag. 

Gezelligheid zit in een klein hoekje.

Een gezellige avond is mijn wens. 

T o t    M o r g e n  .

Naar Druten, markt. Niet veel last van wind. Spelen bracht niet zo veel.

 Goedenavond. Weer terug van Druten, waar het vanmiddag markt was. De maan en jupiter mogen er als mijn oosterburen wel zijn!

Op vrijdag zijn er nog drie andere markten te befietsen van hieruit. Op de heenweg heb ik het liefst de wind in de rug. Deze is vandaag flink noordwestelijk. Dat merk ik nu wel aan de boot. De golven komen er recht op af en dat geeft een beetje deining aan de normaal zeer stabiele boot. De noordwestelijke wind was het gunstigst voor de markt van Grave vanmorgen,  maar ik heb gekozen voor de middagmarkt van Druten. Dat is minder ver fietsen en vereist minder haast in de vroege ochtend. 

Het was niet  zo gezellig als normaal daar. Meteen bij aankomst om twee uur moest ik al naar de wc, dus eerst een café opzoeken. In de pauze , na een uur spelen,  komt de koffie beter tot zijn recht.

Het buiige weer stoorde ook, maar het vervelendste was weer dat ik niet goed mijn eigen stem kon horen bij het zingen van onder andere de sinterklaasliedjes. Een vriendin, die overigens heel positief is ingesteld,  bezigt voor de grap vaak deze

            Uitdrukking van de dag.

Houd moed, houd moed. 

Het komt nooit meer goed. 

Nou,  een beetje hoop heb ik nog wel. Op 17 januari is de afspraak bij audicien Van Boxtel in Oss. En misschien helpt de neusspray wel, die ik vandaag gekocht heb.

Intussen heeft de kachel zijn werk weer gedaan voor vandaag. Na thuiskomst om zes uur heb ik hem voor de tweede keer vandaag aangemaakt. De spruitjesmaaltijd die erop heeft gestaan smaakte prima. Het gisteren nat binnengebrachte hout heb ik er nu weer gedeeltelijk opgelegd, nu de kachel aan het afkoelen is.

Sneldrogen van hout.

Buiten gaat de wind nu vreselijk tekeer, terwijl ik op de terugweg dacht dat het ergste wel voorbij was. Ik had niet veel van tegenwind te duchten. Maar nu is het allemaal wel een beetje eng, hoewel ik vertrouw op de goede afloop,  zoals dat bij voorgaande wildwesttaferelen het geval was.

Nogal wat chaos op het achterdek. 

In de hoop dat alles goed komt en de rust weder zal keren wens ik u een prettige avond.

Groeten uit Wesepe van deze mooie Amaryllis. 

Amaryllis uit het huis van Narda.

Eigen haard is goud waard.

 Goedenavond. De kachel heeft me de hele dag verwarmd.en nu zorgt ie ook nog voor het warme eten.

Het eten staat op het randje van koken en ik gok er maar op dat het zo gaar wordt en er geen hout meer bij hoeft. Het is namelijk volop sauna hierbinnen.

Vanmiddag zag ik door het raam een roofvogel loeren op zijn prooi. Bidden voor het eten, kun je dat noemen. 

Op de status van WhatsApp zie je hem later naar beneden duiken.

Ook waren er weer volop waterdieren op de plas waar te nemen. 

Een groep eenden,op weg naar het midden. 

Een aalscholver die zijn veren droogt.

Na al mijn logeeradressen van de afgelopen tijd is het ook fijn om weer eens in mijn eigen huis te vertoeven. Naast de puzzels met woorden was het vandaag ook zoeken naar de juiste oplossing voor de voortgang van de mouw van mijn trui. Op een kruispunt van kleuren was ik gisteravond gestopt. 

Heb weer eens gekozen voor iets simpels, maar dat betekent wel dat het werken een beetje saai is. 

Ik zocht het niet om een tekening erbij te maken.

Ondertussen kwam er ook weer een gevaarte met een grijparm de wei oprijden. Hij kwam terug met een wagen vol takken.

 Ze werden afgevoerd,  helaas voor mij, anders had ik er nog wel weer wat hout uit kunnen plukken voor komende winters. Maar voorlopig heb ik toch nog heel veel op voorraad. Vandaag heb ik wat nat hout naar binnen gezaagd en op de kachel gelegd. Dat vind ik wel leuk, zo'n sneldroogmethode. Houtzagen geeft een nuttige lichaamsbeweging.

Spreuk van de dag. 

Niet hoe oud iemand wordt is van belang,  maar hoe hij oud wordt.

Een genoeglijke avond is mijn wens.

D o e i i i i .

Weer terug op mijn drijvende honk. Afspraak gemaakt bij audicien Van Boxtel in Oss. Op 17 januari pas plek.

 Goedenavond. Het tourneetje is voorbij. Zoals afgesproken bracht Bert me vandaag naar Oss met fiets en al. Hij moest naar de tandarts en ik ben een afspraak gaan maken bij Van Boxtel,  een audicien in Oss die als goed bekend staat. Alleen is gebleken dat ze dit hele jaar al volgeboekt zijn. Op 17 januari pas kan ik komen. Heb me wel opgegeven maar weet nog niet of ik er zo lang op ga wachten. In Beneden Leeuwen is er ook een die alleen maar aan oren doet.

Na wat aangelummeld te hebben in Oss(   Hema en friettent) ben ik naar mijn boot gereden,  die ik acht dagen niet meer betreden had.

Meteen de kachel aangemaakt en dat is ook weer fijn om mijn eigen huiselijkheid te beleven na de vele gastadressen die ik gehad heb.

Voor we vanmorgen rond half elf vertrokken had ik eerst nog wat foto's gemaakt van de binnentuin bij Bert. Die straalt uit wat zijn overleden vriendin Marjolein er in heeft gelegd met heel veel creativiteit,  zoals ze ook het huis ingericht heeft. (Zie blog van 15 november)

Afgelopen zondag was er markt in Romans, in Frankrijk,  waar ik als ik daar ben regelmatig speel en waar Wim trouw elke zondag met zijn geneeskrachtige stenen  en kruiden staat. Er was weer een folkloristisch gebeuren omheen gebouwd met dansen in klederdrachten van verschillende volkeren. Iets waar ik zelf ook eens getuige van was. Wim heeft vanuit zijn stand een filmpje ervan gemaakt wat op de status van WhatsApp staat.

Een fragment eruit. 

Spreuk van de dag. 

De beste stuurlui gaan het schip in.

Een prettige avond nog.

K i e s   k e u r i g .