Goedenavond vanuit Enschede, het huis van Hans. Zoals gisteren aangekondigd stond vandaag een bezoek aan deze vriend op het programma, dezelfde Hans die afgelopen zomer een tijdje bij mij in de Ardèche heeft gelogeerd.
Groetjes van Hans en van de engel.
Ook hier word ik weer goed verzorgd. We hebben zojuist lekker gegeten.
Vanmorgen was Harry nog in de weer om mijn inwendige mens van het nodige te voorzien.
Koffie met gesmeerde boterhammen worden aangevoerd.
De hele ochtend hebben we gekletst en Harry heeft ook nog even naar mijn cryptogrammen gekeken, met als resultaat dat we weer een paar woorden erbij gevonden hebben.
Harry denkt na.
Zo tegen half twaalf stapte ik weer op de fiets richting Enschede. Hans woont helemaal aan de buitenkant van de stad, ongeveer zes kilometer van het centrum verwijderd. Daar heb ik vanmiddag nog een uurtje accordeon gespeeld. Het was een beetje saai. Weinig mensen op de been. En bijna geen kinderen.
Daarna vond ik het leuk om een gitarist te treffen die, zo rond vier uur, net wilde beginnen naar het scheen. Hij was zijn gitaar aan het stemmen met behulp van zijn smartphone.
Net zoals ik een muzikant op de fiets.
Hier is ie zijn gitaar aan het stemmen met behulp van zijn smartphone.
Op de status van WhatsApp zie en hoor je hem spelen.
Voor vandaag heb ik een uitspraak die mijn moeder vaak bezigde, maar die ik toen nog niet snapte. Nu wel.
Spreuk van de dag.
Laat je niet kisten voordat je dood bent.
Houdoe en tot morgen.
P r e t t i g e A v o n d.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten