Goedenavond. Ik ben er. Sinds twee uurtjes nu. Hartelijk ontvangen door Narda, mijn hart verwarmend, want prettig vond ik het niet, dat fietsen tegen de wind in de hele dag.
Groetjes van Narda.
Ik vond het een zware opgaaf toen ik vanmorgen rond negen uur aftrapte met wind en regendruppels in mijn gezicht. Moet ik zo nu achtenzestig kilometer volhouden vandaag, beklaagde ik mezelf. Vooral het stuk vanaf de uithoek van Enschede, waar Hans woont, tot het centrum van die stad ervaarde ik als kommer en kwel. Daarna ging het wat beter. In Hengelo verraste ik Harry rond tien uur met een bezoekje.
Koffie bij Harry.
Harry was mijn gastheer van woensdag op donderdag vorige week. Harry is broer van Narda. Vijfentwintig jaar geleden had hij zijn zus meegenomen naar mijn plek in de Ardèche en sindsdien zijn wij vriend en vriendin geworden en gebleven.
Op de status van WhatsApp staat een stukje van mijn traject en zie je onder andere hoeveel water er in de omringende weilanden staat.
Vaak vrij rustige weggetjes werden mij aangeboden.
Pony's en ezeltjes lieten mij even stilstaan.
En ook deze verzameling van ijzeren rossen in de binnenstad van Enschede was een foto waard, vooral bestemd voor mijn buitenlandse vrienden, die zoveel fietsen niet gewend zijn.
De spreuk van vandaag gaat ook over fietsen.
Spreuk van de dag.
Het leven is als op de fiets: Als je niet fietst val je ervan af.
Een prettige avond gewenst en straks lekker slapen.
W e l t e r u s t e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten