Goedenavond. De huisarts vond het een onschuldige aandoening. Als je ouder wordt krijgt een ieder wel wat gebreken, dus ik ook, vond hij. Hij noemde het positieduizelingen. De beroemde ziekte van Menière zal het niet zijn, want dan zijn de verschijnselen veel erger. De afgelopen nachten heb ik ook nauwelijks last gehad en eigenlijk vroeg ik me vanmorgen af waarom ik naar de dokter ging. Hij had wel oefeningen in petto, maar daarvan was ik al op de hoogte gebracht door vrienden die deze blog lezen.
Toen ik rond acht uur vanmorgen op de fiets zat naar Maasbommel stond er een gure tegenwind. Bovendien werd er regen verwacht. Het betekende dat ik mijn plan om vanaf de huisarts naar Grave te fietsen liet vallen. Lekker naar huis en daar knusjes in mijn kleurenwereld vertoeven vond ik een beter idee voor vandaag. Morgen komt het spelen wel weer, dan wordt het droger. Veenendaal lijkt me weer eens een mooi plan. Daar komt de marktmeester, die bloemenhandelaar is, mij dan belangstellend weer vragen waar ik de afgelopen twee jaar uitgehangen heb. En misschien ontmoet ik ook weer een vrouw die ik ken van Alphen, waar ze vijftien jaar geleden woonde. Maar een plan is een plan, het kan best nog anders uitpakken.
Vroeg opgestaan dus vanmorgen, nog voordat het helemaal licht was. De maan en Venus stonden nog fier aan de oostelijke hemel.
Op de status van WhatsApp zie je de vlammen er vanaf vliegen.
Gisteren stond onder andere deze foto op de blog.
De correct geschreven Spreuk van de dag moet luiden:
Je kunt beter naast je fiets lopen dan naast je schoenen.
Een prettige avond is mijn wens.
T o t M o r g e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten