Auto uitgebrand die naast die van Tom stond op parkeerplaats. Tom met de schrik vrij. Annette en Thea opgezocht bij hun tuinhuisje.

 Goedenavond. 

Het was een bewogen middag. Toen Tom en ik terugkwamen van het wegbrengen van het tuinafval werd Tom aangesproken door een bewoner,  die vertelde dat afgelopen nacht een wagen afgebrand is, die naast die van Tom stond op de parkeerplaats die bij het volkstuinencomplex hoort. Hij liet een filmpje zien van de vlammen.

Dat was enorm schrikken,  want in Toms auto zit een groot deel van zijn hebben en houden, onder andere heel veel spullen die hij in de bouw nodig heeft. Bovendien heeft ie zijn auto bekleed met brandbaar materiaal (riet, bamboe,...)Hoe zou het met deze auto zijn???? Angstig liepen we  naar de plaats van het onheil.......

De schade viel enorm mee, waarschijnlijk doordat de brandweer de auto nat gehouden heeft. Wel was een raam aangetast.

Het aangetaste raam dat niet meer helemaal dicht kan.

Nu is Tom aan het uitzoeken hoe hij de schadevergoeding moet regelen,  maar hij is toch wel aan een ramp ontsnapt. 

We zijn na onze inspectie naar het tuincentrum hiernaast gelopen, waar Annette en Thea een huisje plus tuintje hebben. Toevallig zijn ze er vandaag ook.

vlnr Thea, Annette, Tom.

Onderweg ernaartoe kwamen we dit tegen:

En dit:

En nu zitten we onder de parasol en zijn we met borrelhapjes bezig.

Een duif, gezeten op de dakrand, kijkt toe.

 Eten koken hoeft niet meer, want vanmiddag hebben we het laatste restje ratatouille gegeten, dat ik eergisteren op de boot nog gemaakt had.

Vanmorgen, voor we van het drama hoorden, zijn we tuinafval weg wezen brengen naar een daarvoor bestemde plaats.

We waren niet de enigen.

Op de status van WhatsApp zie je Tom de bolderwagen met tuinafval naar die plek trekken en vervolgens laadt hij het daar uit.

In de van uitbranden gevrijwaarde auto van Tom is ook deze tekst bewaard gebleven .

Spreuk van de dag. 

Mijn terugreis naar Alphen per fiets zal ook een beetje spannend worden. Ik heb zojuist namelijk ontdekt dat een pedaal op afbreken staat.

Mijn trapper zwiebert rond als ik fiets. Wanneer breekt ie af?

Frans in Schaijk heeft allemaal oude fietsen en de hoop is op hem gevestigd dat hij iets vervangends voor me heeft.

Een prettige avond is mijn wens.

T o t   M o r g e n. 

Met Tom naar Amsterdam, fiets en kampeerspullen mee. Buurvrouw Thea ziet engeltjes..

 Goedenavond. In Amsterdam beland. Tom heeft daar een huisje op een volkstuinencomplex, waar hij in de periodes dat hij in Nederland is verblijft. Voor mij gelegenheid om mee te rijden vandaag. Het is lang geleden dat ik in de hoofdstad van Nederland was. Daar wonen nog meer mensen die ik ken én morgen is daar de biologische noordermarkt, waar ik vaak met veel succes gespeeld heb.

Als het morgen droog is kan ik het daar weer eens proberen. 

Thea, de buurvrouw van Tom liet zich zojuist ook weer even zien. Die ken ik van x jaren geleden en ik herinner me dat ze veel met engelen bezig is, en de engelen met haar. Er hangt hier een mooi schilderij van haar.

Het is als je lang weg geweest bent van je huis altijd een beetje spannend hoe alles erbij staat. Daar kan ik over meepraten. Ook hier is er meteen een hoop te doen, terwijl er op zo'n tuinencomplex ook nog regels zijn waar je je aan moet houden. Morgen zaterdag zijn er bepaalde tijden waarop je tuinafval weg kunt brengen. Daarom is Tom nu als de wiedeweerga aan het wieden geslagen. Zijn auto staat op de parkeerplaats en hij moet ook nog een paar keer daarnaartoe met een bolderwagen om daar onder andere de accu uit te halen voor de stroom voor zijn koelkast en het opladen van zijn telefoon. Die parkeerplaats is nog wel zo'n vijfhonderd meter lopen van zijn huisje. Dat ziet er zo uit:

Het hutje van oom Tom.

De brievenbus van Tom.

Tegeltjes op de vensterbank met een bepaalde symbolische waarde. 

Terwijl ik naar die tegeltjes kijk vanuit het raam ontdek ik daar weer een engelenschilderij van Thea.

Zolang de engelen ons de weg wijzen zullen we niet verdwalen op onze levenspaden.

Vanavond komt er een filmpje op de status van WhatsApp dat Tom gisteren van mij gemaakt heeft tijdens het spinnen,  dat een beetje moeizaam ging.

Uitdrukking van de dag (Frans)

Ça a fait tilt.

(Dat doet de flipperkast rinkelen)

In het Nederlands:

Het kwartje is gevallen.

De groetjes krijgt iedereen vanuit Huize Leemlust

De hangar van Huize Leemlust.

Vanmorgen bij Tom op de koffie. Vanmiddag was Tom hier op de uitkijkpost.

 Goedenavond. 

Het was gezellig met Tom vandaag. Vanmorgen rond half elf ben ik naar zijn huis gelopen. Hij was zijn zonnecollector aan het richten op het beetje zon dat er was en had hem aangesloten op een accu , die bijna leeg was. Na enkele uren was deze al helemaal vol.

We gingen voor zijn wagen koffie drinken en bleven daar genoeglijk een groot deel van de ochtend zitten, terwijl ondertussen buurman Ton net ons aan de praat kwam. 

Ook kwam een vriend van André de verdronken buitenboordmotor van André ophalen en we hielpen hem met dat zware ding in de auto tillen.

In de auto van Tom viel mijn oog op een maquette van een huisje, dat een hooimijt als dak heeft.

Een bouwwerk dat Tom in het echt ooit gemaakt heeft.

Ook staat er zijn deuxchevaux geparkeerd, waarmee hij ooit zijn bouwactiviteiten begonnen was.

De opvolger van zijn fiets, waarmee hij daarvoor reizen maakte. Op een daarvan ontmoetten wij elkaar voor het eerst in Schotland. Dat was in 1986.

Op de status van WhatsApp staat een filmpje waarin hij vertelt over dat huisje en zijn vervoermiddel. 

Opmerkelijk in zijn huis is ook hoe hij een tafelpoot bekleed heeft met leem.

Hij maakt een skelet van rietstengels, waar de leem uitstekend op hecht. Absoluut schokproef, want een rijdende auto ligt niet stil op de weg. Wel werd ik gewaarschuwd dat ik er niet per ongeluk tegenaan zou schoppen. 

Vanmiddag liet ik Tom zien hoe het spinnen gaat.

Een beetje lastig om te spinnen,  deze wol. Het is goed uitkijken de draad niet te verliezen. 

De volle klos heb ik om een stoel uitgedraaid en het resultaat,  de streng, is nu klaar.  Om te wassen heb ik een grote hoeveelheid zout nodig,  dus dat moet gekocht worden. 

Het kwikstaartje keek vandaag op ons toe vanaf het dak van de bovenverdieping. 

Opmerkelijk was vandaag dat er zoveel op sneeuw lijkende pluisjes naar beneden dwarrelden.

Onder de trap vormde zich een sneeuwheuveltje.

Ook het wateroppervlak was ermee bezaaid. 

Vanmiddag toen ik aan het spinnen was, zat Tom zijn administratie door te lezen.

Hij heeft ook zijn verrekijker tevoorschijn gehaald en zich op de observatiepost genesteld.

Uitspraak van de dag. 

We live one day at a time.

(Uit een liedje dat Tom en ik hoorden tijdens onze allereerste ontmoeting in het Schotse Findhorn in 1986)

Alle lezers krijgen de zegen van Tom.

T o t   M o r g e n. 

Rectificatie: gisteren schreef ik dat Tom het Brabants dialect goed beheerste.  Dat moet zijn: Het Limburgs. 

Naar Wijk bij Duurstede voor markt, daarna op bezoek bij Andries en Ellen in Ingen. Tom uit Frankrijk is nu hier.

 Goedenavond. 

Heel laat is het al, kwart over elf namelijk. Tom uit Frankrijk is nu hier en staat met zijn huisauto op het terrein. Hij was vanmiddag rond vier uur gekomen,  toen ik nog niet thuis was. Net als ik kondigt hij zijn bezoeken aan vrienden laat aan. Ik las het op mijn telefoon toen ik pauze had van mijn optreden op de markt van Wijk bij Duurstede. Na deze markt ging ik naar Andries en Ellen in Ingen, vijftien kilometer daarvandaan. Tom en Andries kennen elkaar en Andries ging op mijn voorstel in om mij en mijn fiets met zijn auto naar huis te brengen, zodat dan zij elkaar ook weer konden ontmoeten. En zo gebeurde het. Even later zaten ze in mijn bovenkamer gezellig te klazineren, zoals ze in Brabant babbelen noemen.

Wat ik niet wist is dat Tom als geboren Hagenees het Brabants dialect beheerst. Hij zong een Brabants liedje, dat ik niet eens kende.

Morgenochtend zien we elkaar weer, Tom en ik.

Toen ik vanmiddag bij Andries arriveerde,  was hij  met zijn vakantieauto bezig.

Met de bedrading van de verlichting klopte iets niet.

Op de status van WhatsApp staat een filmpje waarop  hij mij vroeg of ik achter wilde kijken of daar het witte lampje ging branden. Maar nee hoor.

Ellen was planten aan het water geven.

Er staat bij hen een gestaag groeiende vijgenboompje.

En in de keuken voor het raam een avocadoboompje.

Het was dubbel fijn dat Andries me naar huis bracht,  want het was gestaag gaan regenen.

De markt vanmorgen in Wijk bij Duurstede was wel gezellig en ik speelde vrij goed. Toch kwam er minder geld in het laatje dan ik gewend ben de laatste tijd.

Op de muur naast het café van de koffie stond het volgende 

Gedicht van de dag. 

Op de pont bij Tiel maakte ik de volgende foto:

Op het moment heb ik de zenuwen omdat er een bericht van de overheid binnengekomen is dat ik niet kan lezen omdat de digidapp zich niet laat openen. Gelukkig heb ik daar Piet voor,  die daar wel een oplossing voor kan vinden,  zoals ik Andries heb die mij vandaag liet zien hoe mijn pas bestelde fietspompje functioneert. Alles komt goed, maar lastig vind ik het af en toe wel.

Voor wie nog niet slaapt is mijn wens straks 

W e l t e r u s t e n. 

Wond geneest goed. Onrustig dagje thuis eindigt met heerlijk eten.

 Verschillende mensen om me heen zijn aan het kwakkelen. Tja, zegt een vriend, die zelf ook 70plus is:

Uitspraak van de dag. 

Met een vriendenkring van onze leeftijd ga je vaker naar een begrafenis dan naar een bruiloft.

Was ik gisteren me geestelijk aan het voorbereiden op een fietsreis naar de Ardèche, vandaag weet ik niet of het verstandig zou zijn om binnenkort te vertrekken, daar de kans groot is teruggefloten te worden omdat een dierbaar persoon is komen te overlijden. Heb namelijk weer van iemand gehoord met wie het snel bergafwaarts gaat.

Het was een beetje een chaotische dag vandaag, was met veel dingen tegelijk bezig en af en toe ook alleen maar luieren. Wel heb ik ervoor gezorgd dat de badkamer ongeveer leeg is. Het oude kachelhout waarmee hij gevuld was is deze winter er ongeveer doorheen gegaan en nu ga ik de ruimte weer vullen met hout dat op de stapels buiten ligt.

Deze hele stapel gaat naar binnen en er komt verser hout voor in de plaats. 

Grappig was vanmorgen,  toen ik net wakker was, de aanblik van dit Spaanse woord.

Cancion betekent lied.

Het woord was zichtbaar door het handvatgaatje van een doos waarin dit Spaanse spreukenbordje zat.

Op Spaanse markten showde ik deze tekst, die in het Nederlands....

.......dit betekent.

Her en der veel spinnenwebben aan de buitenkant van de boot. Grappig is dat er nogal wat fladderende wolrestjes zich in de spinsels hebben vermengd. Of zullen de spinnen zelf de wol hebben meegesponnen?

Zelf heb ik ook weer wat gesponnen vandaag. Eén klos begint al aardg vol te raken. Omdat de wol niet erg vet is en ook geen goede structuur heeft is het moeilijk spinnen. Maar ja, je moet een gegeven paard niet in de bek kijken. 

Ondertussen zie ik mijn onderbuurman kwikstaartje regelmatig naar boven vliegen om op de reling te gaan zitten.

Op de status van WhatsApp zie je dat hij gisteren een minuut lang bleef zitten.

Hier is ie beneden gespot en maakt hij zich op voor de vlucht naar boven. 

Door de houtstapel die ik afgelopen winter aangelegd heb komen de brandnetels dwars doorheen. 

In een grote bak waar drie zomers geleden tomatenplanten stonden staat een levensgrote distel die elke morgen zijn bloemetjes laat zien.

Met mijn hand waar gisteren dat lieve hondje in gebeten heeft gaat het goed. Geen infectie,  zo te merken, zonder tetanusspuit en een antibioticakuur van zeven dagen. Want daar word je ook niet gezonder van.

Na enkele buien is het nu buiten én binnen lekker afgekoeld. Een prettige avond is mijn wens en voor wie nog eten moet een smakelijk eten.

Mijn eten was heerlijk,  vooral dankzij deze lichtelijk aangebrande kippetjes.

T o t   M o r g e n. 

Op bezoek in Oss, Nuland en Den Bosch. Het kwikstaartje en de mooie wolk.

 Hallo allemaal. Terwijl ik hier buiten zat te eten was het kwikstaartje zich aan het wassen. Hij vliegt af en aan vanaf de reling naar beneden en omgekeerd. 

Ik denk dat hij onder mijn boot een nestje heeft.

Met het hondje van Jacob, Boefje geheten was het vanmiddag innig, na toch wel een verrassende reactie van hem toen ik hem wilde begroeten. Hij gaf me een beetje in de hand dat het midden hield tussen speelsheid en waarschuwing. Niet te enthousiast doen in het begin naar honden, was de les die ik geleerd had. Na een kwartiertje wat in het gras geravot te hebben sprong hij weer op mijn schoot,  zoals hij dat een tijdje geleden ook deed toen Jacob en hij bij mij op bezoek waren.

Ondertussen had ik weegbree gevonden in de tuin, tussen de vele andere spontaan opgekomen planten. Weegbree zorgt bij kleine wondjes voor razendsnelle genezing. 

Enkele blaadjes van de enige plant die ik vond waren genoeg. Je moet ze kneuzen en dan het sap op de wond houden.

Het was met Jacob weer eens een filosofisch getinte ontmoeting. Onder andere stelden we elkaar de..........

Vraag van de dag.

Waartoe zijn wij op aarde?

Het antwoord hierop heb ik geleerd op de lagere school en daar kan ik wat mee.

Jacob heeft in zijn tuin een Afrikaans kunstwerk waar hij heel blij mee is. Ooit op een rommelmarkt voor één euro gekocht, maar voor hem heel kostbaar.

Als iemand hem kon vertellen wie de maker ervan is.........

Dit hangt ook in zijn tuin. Dat het een haai voorstelde zag ik pas toen Jacob het zei.

Ook een stukje Van Gogh hangt aan de muur. 

Intussen dat ik dit schrijf richt de zon zijn laatste stralen op een prachtige wolk in het oosten.

Een kwartiertje eerder zag de wolk er nog zo uit:

Nóg iets eerder was de wolk zo en zat er een kwikstaartje op de reling,  waar ik net gewag van maakte.

Jacob in Den Bosch was de laatste persoon die ik vandaag bezocht. Daarvoor was ik even bij Hanny in Nuland. Ze moest weg, maar in korte tijd kun je ook veel uitwisselen. Omdat ze niet meer kan fietsen heb ik haar voetfietspomp meegekregen. Ik ben eigenlijk op zoek naar een goeie, eenvoudige, ouderwetse handpomp, maar die kun je blijkbaar nergens meer kopen. Dan eventueel maar met een grote voetpomp de wijde wereld in straks. Een goede pomp is essentieel bij verre en korte reizen. 

Jan in Oss had voor mij een handpomp besteld via internet. Om die op te halen was ik vanmorgen ook bij hem. Maar met dat ding bleek ik niet fatsoenlijk te kunnen pompen.

Het allereerste adres was vanmorgen bij Sjaantje en André in Oss. Daar viel ik met mijn neus in het gebak ( nog in het kader van moederdag gisteren)

Ik wens eenieder nog een prettige avond en een gezonde opkomst morgen.

Groetjes van buurman ooievaar.