Goedenavond. Gezeten in het vochtige, hoge gras. Als ik maar geen teken oploop. Ik zie ze in ieder geval nog niet over mijn benen lopen. Wel enkele muggen houden huis, maar ook niet te veel.
Het was een fijne ontmoeting met Jennie in Heeze. Ze was samen met mijn nu vier jaar geleden overleden oom Gerrit, een broer van mijn moeder. Je mag haar dus een klein beetje familie noemen maar ze is vooral familie van de geest.
Daar is Jennie.
En zie, daar is ook Maria, die in haar huis aanwezig is, net als Christus.
Dat er heel veel tussen hemel en aarde is weten we allebei. Jennie voelt zich ook gedragen en beschermd door engelen, wat niet betekent dat haar leven altijd gemakkelijk is. Nogal wat lichamelijke klachten bijvoorbeeld, vooral sinds het overlijden van Gerrit, aan wie ze heel veel van zichzelf gegeven heeft. De woorden tevredenheid en dankbaarheid zijn op haar lijf en geest geschreven.
Een kijkje naar buiten levert een mooie goed verzorgde tuin, zoals alles in haar huis ook liefdevolle aandacht uitstraalt.
We hadden vanmiddag afgesproken, maar ik was al vroeger in Heeze. Daar heb ik uitgebreid koffie gedronken in twee cafés.
In een ervan vloog een vogel rond, die moeite had met het vinden van de uitgang, waarvan de deuren wagenwijd open waren gezet. Ik vond het natuurlijk wel weer interessant om de vogel te filmen.
Op de deurpost zit de vogel.
Ook vond ik het twalet hier interessant.
Het is is erg nat in Brabant, had ik al vaak gelezen, maar vandaag ook gemerkt. Op weg naar Heeze moest ik over een smal fietspad dat aan beide kanten omgeven is door water.
Aan weerskanten waren de bossen onder water gelopen. Het was zaak goed evenwicht te houden op het smalle fietspad om niet in het water terecht te komen. Maar...........Op een gegeven moment stond ik hier voor het blok.........
Ik had de uitdaging aangenomen en het stuk waterweg doorgefietst met de trappers in het water. Maar het is gelukt.
Op de status van WhatsApp is meer van dit waterballet te zien.
Inmiddels lig ik in de tent en ruik ik weer de geur van gerotte slakken. Ik had na de laatste keer kamperen te lang gewacht met drogen en opruimen van de tent en nu zit ik met de gebakken peren. Elke keer als ik afgelopen nacht even wakker was rook ik het weer. Zal het minder worden of zal ik eraan wennen of moet ik een nieuwe tent kopen?
Dit bord kwam ik ook nog tegen.
Geldt niet voor iemand die overal schijt aan heeft.
Spreuk van de dag.
Het leven van een fietser gaat niet over rozen.
Gelukkig maar!!!
Straks lekker slapen is mijn wens. Morgen probeer ik wat Limburgse vrienden te bezoeken.
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten