Goedenavond.
Alles goed verlopen vandaag. Had een relaxte manier gevonden om de fiets met één trapper voort te bewegen. Een flinke trap links liet ik volgen door even aantikken rechts, maar daartussenin liet ik de fiets een stukje uitrijden. Zo kwam ik toch redelijk snel vooruit, zonder te hebben hoeven lopen.
Vertrokken rond half negen van mijn kampeerplekje kwam ik tegen elf uur thuis aan en had ik dus de 30 kilometer overbrugd. De reddende engel Frans kwam om drie uur aan met een crank die hij van een van zijn oude fietsen gedemonteerd had plus met de aanbieding dat ik de fiets waarmee hij gekomen was mocht overnemen.
Al voor hij iets aangeboden kreeg van mij was hij al aan het sleutelen
Hier maakt hij de kapotte crank los.
De fiets die hij in de aanbieding heeft en die ik graag overneem.
Een en ander is te zien op de status van WhatsApp. Ook laat ik daar zien hoe ik met één been fietste vanmorgen en ook hoe ik dat vanmiddag deed, maar dan op het spinnewiel.
Op de fiets deed mijn linkervoet het werk, de rechtervoet tikte telkens het puntje van de kapotte crank aan.
Bij het spinnewiel was de rechtervoet de werkende factor. Maar wat als je linksbenig bent?
In het nogal drassige bosje waar ik vannacht kampeerde waren heel veel slakken. Om ze allemaal van de tent te krijgen was nog een hele klus. Bij aankomst thuis merkte ik dat er eentje blijkbaar meegereisd is.
In Tiel stond dit mooie bordje.
En ook las ik deze tekst:
Spreuk van de dag.
Zo mooi als het schilderij van het onzichtbare,
zo mooi is ook het geluid van de stilte.
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten