Goedenavond. Wat ben ik moe vandaag. Verschillende keren zei ik dat in mezelf. Het zal denk ik te maken hebben met de griep die blijkt te heersen. Afgelopen nacht ging het slapen al moeizaam. Vanmorgen voelde ik me meteen erg krakkemikkig. Borg, die al op was was ik op een gegeven moment kwijt. Niet te vinden aan boord, noch aan de wal, tot ik ineens zijn stem hoorde vanuit het water.
Goedemorgen Borg.
Hij was ongeveer tot in het midden van de plas geweest.
Oh, dat had ik kunnen weten, dat doet hij altijd als hij hier is. Zelfs midden in de winter. Twee jaar geleden in februari nam hij ook een duik in het toen nóg koudere water.
Eenmaal op het droge was het lange tijd bibberen met de jas aan.
Maar het zonnetje was vandaag heel warm en vanmiddag zat hij genoeglijk gitaar te spelen, terwijl ik breide, puzzelde en aanmaakhoutjes maakte.
Op de status van WhatsApp zie en hoor je meer van hem.
Ook ben ik verschillende keren gaan liggen. Het gewone dagelijkse leven viel me zwaar.
Morgen zou Ageeth komen uit Berkel Rodenrijs, voor een dagje, maar we hebben besloten om het niet door te laten gaan. De kans lijkt me klein dat ik morgen weer fit ben.
Paardenbloemen zijn gezond om er elke dag een paar van te eten. Borg plukte er een paar voor mij.
En ik heb ze opgegeten.
Houdoe Borg.
Spreuk van de dag.
We kunnen mopperen over al die stekels die aan rozenstruiken zitten, maar we kunnen ons ook verheugen op de mooie bloemen.
L e k k e r s l a p e n
Is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten