Met de schrik vrij? Nog geen tijd gehad om te schrikken. Proefspelen in Uden.

 Goedenavond. 

Je beseft soms niet hoeveel geluk je soms hebt. Toen ik vanavond de pont op reed na mijn retourtje Uden bleek de smartphone uit mijn voortasje te zijn gevallen zonder dat ik er erg in had. Als ik niet toevallig op de uitnodiging van de veerman ingegaan was om nog even bij hem te blijven kletsen had ik waarschijnlijk in zak en as gezeten omdat mijn telefoon er niet meer was. Nu kwam een automobilist bij de veerman met een smartphone in zijn hand, de mijne dus. Hij lag op de klep. Voordat ik 'm gemist had was hij dus terecht,  maar het was anders toch wel een vrij groot drama geweest vanavond. Ik had het onder andere al niet na kunnen vertellen op deze blog. Onwillekeurig gaan mijn gedachten  terug naar afgelopen winter in Spanje toen ik bijna mijn fiets met heel veel spullen erop kwijt was. De dief reed er bijna mee weg toen ik toevallig even ging wandelen. De tent en de fiets waren gescheiden door nogal wat bossages. Laten we beseffen hoe vaak we voor veel narigheden bespaard worden.

Vandaag wilde ik proefspelen met mijn hoorapparaatjes in en ik koos daartoe dus voor Uden. 

Best gezellig was het in Uden. 

Hoe ik ook mijn best deed om ze  in mijn oren te krijgen, het is me maar gedeeltelijk gelukt. Maar mijn muziek klonk toch wel al iets beter dan ik de laatste tijd gewend ben. Het uitdragen van de muziek naar het publiek toe was trouwens weer even goed als altijd. Het is altijd wel prettig iets te kunnen brengen.

Toen ik rond half vijf weer wegfietste nam ik eerst plaats in een cafetaria. Daar zat een man met zichtbaar grote oortjes om zijn oren en ik ben gezellig bij hem gaan zitten en hem het een en ander gevraagd over zijn ervaringen met die apparatuur.  Ik kon hem redelijk maar niet goed verstaan. Mijn voornemen is om maandag of dinsdag maar weer terug te gaan naar Specsavers. Het moet veel beter kunnen.  Het lijkt trouwens dat de oortjes nu op dit moment juist wel goed zitten. 

Het fietspad tussen Uden en Oss is tweebanig en leent zich ervoor om veel tegenliggers te groeten.  Dat vind ik een leuke sport, want het levert soms leuke reacties op. Een gewone groet vergezeld van oogcontact kan soms even goed doen als een diepgaand gesprek. 

Dan was er in Oss ook nog een robot bezig een gazon te maaien terwijl er ook kippen rondliepen. Een vrij unieke combinatie die ik dus ook maar vastgelegd heb op de status van WhatsApp. 

Én een bewoner heeft in zijn voortuin een schildersezel staan met zijn of haar werk erop.

Zojuist moest ik in een spannend potje Wordfeud het hoofd buigen. Terwijl het een hele tijd goed ging waren op een gegeven moment de rapen gaar, zoals wij het in Nederland  zeggen als er aan een nederlaag niet meer te ontkomen valt.

In Frankrijk hebben ze ook een dergelijke uitspraak,  maar dan worden geen rapen maar wortelen gebruikt. 

Uitdrukking van de dag (Frans)

Les carottes sont cuites.

De rapen zijn gaar.

Dag, dag en tot morgen. 

Zo begon hier de dag vandaag. 

Terug naar Specsavers., daarna met oortjes in op bezoek bij Jan en José.

 Goedenavond. 

Tja, het ligt aan mij dat het apparaatje niet goed aansluit op mijn oren. De audicien kreeg het er beter in, en daarna lukte het mij ook. Maar of het me morgenochtend ook weer lukt?

Vanmorgen had ik dus netjes telefonisch een afspraak gemaakt bij Specsavers en kon meteen vanmiddag komen. Dat was fijn. 

De buien die dreigden vielen vooral elders.

Aansluitend ben ik naar Jan en José gefietst om daar te ervaren dat de communicatie beter ging. Ze waren samen met een zus van José de discotheek aan het klaarmaken voor een grote familiebijeenkomst morgen. Er worden dertig mensen verwacht. Oorspronkelijk was dit een atelier van Jan toen hij nog uitgebreid het timmermansvak beoefende. 

Jan achter zijn bar.

Andere mensen die ik daarna wilde bezoeken waren niet thuis.

Onderweg naar Oss toe was het ergens heel druk met eenden die de weg bezetten met gevaar voor eigen leven. Er viel schijnbaar wel wat te eten op straat. 

Het autoverkeer werd omgeleid. 

Op de status van WhatsApp zie je het tafereel. 

Als het me morgen lukt om de apparaatjes goed in mijn oren te krijgen wil ik uitproberen hoe het accordeon spelen ermee gaat. Waar mijn optreden ergens zal zijn dat weet ik nog niet.

Uitdrukking van de dag. 

Een gepeperde rekening 

Wordt in het Frans een gezouten  rekening genoemd,  oftewel:

Une note salée.

Een prettige avond is mijn wens.

Het huilen staat me nader dan het lachen: Het wordt niks meer met mijn oren (denk ik)

 Goedenavond. Misschien valt het mee, maar op dit moment heb ik er weinig vertrouwen in dat ik door middel van het apparaatje weer frank en vrij de wereld in kan.

Vanmorgen klonk de muziek op de radio ondanks het apparaatje weer even vervormd als zonder. Maar even later kwam er toch hoop bij het ontdekken dat het niet goed in mijn oor bleef zitten, waardoor de verbinding telkens weer verbrak.

Met Tom hebben we vanmorgen nog over een oplossing zitten puzzelen.  Hijzelf was ook met zijn apparaatje aan het  friemelen

. 

Nadat Tom tegen half twee weer vertrokken was ben ik vrij snel op de fiets gestapt, terug naar Specsavers in Oss. Daar hadden ze snel een oplossing, waarvan ze zelf ook niet wisten of dat zou werken. Maar in dat negatieve geval konden ze iets beters doen. Ik mag echter niet zomaar binnen komen vallen zoals nu, maar moet in het vervolg  eerst bellen voor een afspraak. 

Intussen tijdens dit schrijven deed ik de apparaatjes uit mijn oren.  Maar toen wilde ik ze ter oefening weer even erin doen.

Meen je nou dat het lukte? Helemaal niet. Dus nu helemaal in paniek. Het is al met al doffe ellende.

Ook toen ze er wel in zaten vanmiddag,  geholpen door iemand van Specsavers, ging het helemaal niet goed. Ik bestelde een frietje en moest drie keer vragen wat ze me vroegen. Tenslotte begreep ik dat ik 5 euro 80 moest betalen. 

Tenminste, dat dacht ik te begrijpen. 

Maar het bleek 5 euro 30.

Het huilen stond me nader dan het lachen en ik ben toen maar snel naar huis gefietst. 

Die fietstocht bracht de hoop weer een beetje terug. Ik trof in Oss een buurman uit Alphen die met zijn elektrische fiets van zijn werk in Eindhoven kwam gefietst. We reden samen op en tot mijn vreugde kon ik al fietsende prima met hem praten. Dus wie weet, valt het toch wel mee, en was ik te pessimistisch. 

Maar nu ik net weer zo zat te klungelen en met geen mogelijkheid die dingen in mijn oren kan krijgen is mijn stemming weer helemaal zoek.

Enfin, morgen ga ik maar weer eens wat vrienden raadplegen die vast wel wat technischer zijn dan ik en het ook beter kunnen bekijken. 

De was die eergisteren gedaan is, is inmiddels droog opgeborgen. Vanmorgen heb ik m opgehangen.

Het touw waar de was nu aan hangt is anderhalf jaar opgeborgen geweest in die paal links. Toen ik het touw eruit trok bleek een heel vogelnest mee te komen. 

Op de status van WhatsApp vandaag zie je hoe een meerkoet terugkomt van een duikje richting mijn gezonken roeiboot.

Spreuk van de dag. 

Ge n e g e n heid  gaat verder dan  a c h t ing.

Groetjes van Pietje de hond. 

W e l t e r u s t e n. 

Tom op bezoek. Beiden onze hoorapparaatjes in tijdens gesprek.

 Goedenavond. 

Mijn gehoorapparaatjes zijn er. Én Tom is op bezoek. Mijn eerste indruk was, toen hij uit zijn auto stapte, dat hij nu helemaal op de hippietoer is gegaan. 

Pas later begreep ik dat hij kleren aan had die van mij waren en die ik enkele jaren geleden bij hem had gestald toen ik bij hem op zijn terrein in midden-Frankrijk op bezoek was. Hij kwam ze dus al dragende bij mij afleveren. 

We hebben zojuist samen gegeten.

Tom bereidt de kip en wat er omheen zit aan uien en knoflook.

 Hij heeft al enkele jaren gehoorversterkers. Het is al laat, kwart voor tien en Tom is aan het telefoneren terwijl hij even mijn apparaatje in zijn oor heeft gestopt. Hij kan me bijstaan bij het opnieuw inzetten van het spul. 

De audicien heeft het me allemaal wel uitgelegd, maar het doen is nog een tweede,  daar moet je ervaring mee krijgen. 

De audicien wilde nog wel even poseren. 

Het is bijna een jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben, Tom en ik. Nu hebben we  niet veel tijd, want morgen gaat ie alweer richting Amsterdam, maar hij is nog een tijdje in Nederland, dus we komen elkaar nog wel tegen.

In Oss, toen ik nog even tijd had tot de afspraak bij Specsavers, heb ik even bij de centrale zandbak gezeten waarvan ik gisteren schreef.

Dit keer heb ik een filmpje gemaakt van spelende kinderen, dat op de status van WhatsApp is gekomen. 

Vandaag heb ik ook een trui terug gekregen die André een jaar lang veel aan heeft gehad, maar nu niet meer.

Tijd om af te ronden. Er is ook nog dit:

Uitspraak van de dag(Spaans) 

El pintor El Bosco nació en Bolduque

De schilder Jeroen Bosch is geboren in 's Hertogenbosch. 

Bolduque is dus Spaans voor 's Hertogenbosch.  Duque betekent letterlijk hertog en bosco is Spaans voor bos.

W e l t e r u s t e n  

Benedenhuis niet meer mugvrij. Goed gespeeld op Osse markt.

 Goedenavond. 

Net als afgelopen nacht duik ik straks de tent weer in. 

Maar nu staat ie al en toen moest ik hem in het donker  opzetten, al struikelend over de plasemmer.  Jammer, het is een hele tijd goed gegaan hier beneden, maar blijkbaar zijn er toch een paar van die insecten naar binnen gekomen, ondanks dat ik er alles zoveel mogelijk dicht houd. Boem.....vliegt er weer eentje tegen mijn gezicht....

Gisteren had ik voor Sjaantje even mijn accordeon tevoorschijn gehaald en het spelen ging toch best aardig. Dat was voor mij aanleiding om vandaag maar eens naar Oss te gaan en mijn plaatsje op de markt in te nemen waar ik altijd pleeg te gaan staan,  naast een winkel met modieuze kleding. Het liep fantastisch wat betreft de energie die ik naar buiten kon brengen, de uitstraling heb ik genoeg. Nu maar afwachten of ik straks met de hulpmiddelen voor mijn oren mijn eigen muziek ook beter kan plaatsen.  Morgen is de afspraak bij de audicien, die  mij de apparaatjes gaat aanmeten.

De eigenares van de winkel waar ik naast stond is altijd vriendelijk en vindt mijn muziek mooi, alsook mijn outfit. Daar gaf ze vandaag ook weer complimenten over, hoewel ik vond dat mijn short niet schoon genoeg meer was. Maar vanavond heb ik m in de wasemmer gestopt, met nog meer kleren.

Het ging goed met haar winkel, vertelde ze. En dat ze iedere woensdag naar Parijs reist om daar kleding in te kopen. Haar zoon doet ook mee en heeft filialen in andere plaatsen. Hij gaat voor inkoop van spullen naar Italië. Interessant om dat te horen, en inderdaad,  als ik oppervlakkig even in de winkel kijk dan zie ik modieuze jassen hangen. Helaas geen foto gemaakt. 

Na een uur gespeeld te hebben en een half uur koffie gedronken te hebben ben ik  naar Jan en José gefietst. Intussen opgemerkt dat er in het centrum van Oss een zandbak is om er kindertjes in te laten spelen.

Op een winkelraam vond ik deze mooie tekst.

Ik had voor Jan een pot muntjes meegebracht die hij kan gebruiken.

 Hun hond Catootje heeft veel last van haar gewrichten. En ze rent zo graag achter balletjes aan.

Nee, mag niet......Vooruit, één keer dan.

Spreuk van de dag(Duits)

Bellende Hunde beissen nicht.

Blaffende honden bijten niet. 

Catootje is daar een voorbeeld van. 

Op de status van WhatsApp vandaag een impressie van een overtocht met de pont.

W e l t e r u s t e n. 

Accordeon gespeeld voor Sjaantje. Eindelijk afspraak tandarts gemaakt. Stoel onder de brandnetels vandaan getrokken.

 Goedenavond.

Toen ik in Spanje was, ergens in februari,  ging er een stifttand uit mijn mond die samen met een kies mijn ondergebit  vasthield. Ik was toen daar naar een tandarts geweest in de verwachting dat die stifttand wel weer vast te lijmen was aan zijn wortel. Maat de tandarts zag al meteen dat dat niet meer kon, zonder overigens een foto te maken. Intussen heb ik al die tijd die stifttand maar los in de wortel gestoken,  en daar het gebitje overheen. Regelmatig moest ik tijdens het eten de hele procedure herhalen als bij een verkeerde hap het zaakje er weer uitgetrokken werd. Ook komen er heel vaak korreltjes onder te zitten, bijvoorbeeld als ik sesambrood eet.

Nu ik in Nederland ben heb ik de gelegenheid naar de tandarts in Alphen te gaan. Misschien heeft hij nog hoop en een betere oplossing. Hijheeft me twee jaar geleden ook al geholpen. Vandaag heb ik een afspraak gemaakt door er binnen te wippen,  terwijl ik met beide fietstassen vol met jampotjes en ander glas op weg was naar de glasbak in het centrum van het dorp.

Daarna boodschappen gedaan in een groter dorp, zes kilometer verderop,  bij de Jumbo.

Op de terugweg in Alphen waren er een stel kippen gezellig aan het scharrelen,  totdat ik eraan kwam om een filmpje te ma

ken voor de status van WhatsApp. Ze waren zichtbaar gestoord in hun onbevangenheid, maar het filmpje is wel te zien nu.

In de Betuwe en in het Land van Maas en Waal is de appeloogst in volle gang. Hier kwam ik langs. 

Vandaag ook weer verder gegaan met de ontginning van mijn grondstuk. Onder andere is deze stoel opgedoken. 

En de opgedoken houtblokken leenden zich voor nog meer spreuken,  zowel Franse als Nederlandse. 

Vanmorgen koffie gedronken bij André en Sjaantje. André heb ik even geholpen met iets zwaars en voor Sjaantje heb ik vandaag voor het eerst muziek laten klinken uit mijn accordeon. 

Daar zitten ze, mijn buren. 

Spreuk van de dag 

Gemak dient de mens maar....

Het leven is de moeite waard. 

P r e t t i g e    A v o n d  .

Herontdekking van mijn terrein. Bezoekloze bezoekdag.

 Goedenavond.

Na het gezellige samenzijn gisteren met André,  Sjaantje en Hanny zijn er vandaag geen mensen bij mij over de brug gekomen.  Ikzelf wel, verschillende malen zelfs. Ik vond het namelijk een goed idee om eens flink in de grond te ploeteren. Jarenlang hebben brandnetels en grassen het stukje dijk overwoekerd,  wat eens een tuintje was. Nu ben ik dus begonnen met de herontdekking van wat er allemaal onder lag.

De schop erin.

Ben de wildernis in eerste instantie te lijf gegaan met mijn handen, door brandnetels en grassen uit de klei te trekken. 

Het begin is er, maar het is een heel karwei om alles weer een beetje toegankelijk te maken. Uiteraard is dan het gefriemel met de dunne draadjes van mijn handwerk een welkome afwisseling, zoals natuurlijk ook het denkwerk om puzzels op te lossen of woordjes te vinden die veel punten opleveren in het spelletje Wordfeud dat ik met veel mensen speel. 

Er kwam een stukje boom tevoorschijn dat nog mooi rechtop bleek te kunnen worden gezet. En dat was meteen gelegenheid om er wat wijsheden tegenaan te spijkeren.

Op de status van WhatsApp zie je wat meer ervan.

Een vriendin bracht me vandaag een spreuk die ik de moeite waard vind om op een bordje te schrijven.  Ze kwam hem vandaag tegen in het televisieprogramma De verwondering. 

Vanavond heb ik voor de verandering eerst een stukje voetbal bekeken van de eredivisie,  alvorens met dit schrijven te beginnen. Behalve het voetballen zelf vind ik het ook erg interessant om in de ogen van de hoofdrolspelers te kijken. Er spelen zich nogal wat drama's af. Die arme trainer van Ajax bijvoorbeeld,  daar heb ik mee te doen.

Het verder gevorderde borduurwerk ziet er nu zo uit.

Spreuk van de dag (Engels)

Not my cup of tea.

De Nederlandse tegenhanger hiervan is:

Dat is andere koffie 

De Engelsen hebben het dus over andere thee als er sprake is van een andere situatie. 

Een prettige avond is mijn wens, terwijl ik nu naar de rest van het sportprogramma ga kijken. 

  

T o t    m o r g e n .

Drie gasten ten eten uitgenodigd. Aanlooproute verstevigd.

 Goedenavond. 

Ik was een beetje zenuwachtig vandaag,  want had drie mensen uitgenodigd om ratatouille met mij te eten, allen niet zo piepjong meer.

De aanlooproute  naar de loopplank had ik daartoe wat verstevigd en de meeste brandnetels uit de gaten van de pallets getrokken. 

Alle gasten zijn zonder kleerscheuren of botbreuken aan boord gekomen en later weer op de wal gestapt. En het eten vonden ze lekker, maar dat wist ik al.

Tegenwoordig zie je af en toe van die merkwaardige huisjes voorbij komen op de Maas. 

Je kunt ze huren, zeggen ze, voor veel geld

Een filmpje heb ik van zo'n voorbijvarend huisje gemaakt en dat staat op de status van WhatsApp.

Vandaag waren mijn gedachten onwillekeurig bij Henk Nusselder, de man bij wie ik 45 jaar geleden ervaring opgedaan heb op de boerderij. Hij werd vanmorgen begraven. 

Soms komt er ineens iets aangedreven naast de boot.

Een stukje hout is altijd welkom. 

En toen ik even naar buiten liep was daar de maan.

De maan die de zon opvolgt voor de eerst komende uren.

Spreuk van de dag. 

Door onze mobielen worden we aan het lijntje gehouden. 

P r e t t i g e    A v o n d  .

Raadselachtige verdwijning van mijn zakmes? Nee, toch terug gevonden. Meerkoet is dol op macaroni.

 Goedenavond. Het werd vandaag uiteindelijk toch een rustige dag, hoewel ik vanmorgen in alle staten was omdat mijn zakmes zoek was. Ik wist niet anders dat ie op tafel moest liggen, zoals altijd. Ik kon niet uitstaan dat ik m niet kon vinden. Zo was ik zeker een uur van slag, totdat ik me erbij neerlegde dat ie dan maar weg was.

André kwam op de koffie en daarvoor en daarna ben ik gaan borduren.

Geheel onverwacht kwam mijn trouwe gebruiksvoorwerp toch weer tevoorschijn toen ik de lunch ging nuttigen.  Hij lag ingeschoven bij de Spaanse worst....

Mysterie opgelost. 

Een groot deel van de dag heb ik verder in het zonnetje zitten borduren.  

Ondertussen met Hanny afgesproken dat ze morgen komt eten en daarvoor heb ik vanmiddag al de ratatouille klaargemaakt. Dat was buiten op het randje van regen. Water en vuur verdragen elkaar meestal niet, maar de druppels die eventjes vielen hebben geen roet in het eten gegooid. Uiteindelijk was dit het resultaat. 

De bijbehorende macaroni werd later gekookt.  Bij het afgieten bleek buurman de meerkoet belangstelling te hebben voor enkele macaronidelen die in het water vielen.  Waarop ik haar nog eens extra ging voeren voor de film die vanavond op de status van WhatsApp verschijnt.

Macaroni uit de pan geplukt en in het water gegooid.

De meerkoet zwemt ernaartoe......

......en duikt de macaroni  op.

Intussen is het donker geworden en zijn de muggen heel blij met mij, maar ik niet met hen.

Beneden waar ik slaap heb ik er geen last van gehad de laatste week Hopelijk is het er nu ook weer veilig. 

Spreuk van de dag. 

Gemak dient de mens maar.....

Het leven is de moeite waard. 

P r e t t i g    W e e k e n d .