Goedenavond.
Vreemd, eergisternacht begon de rechterknie weer op te spelen, nadat ik er drie maanden lang geen centje pijn van heb gehad. Afgelopen nacht werd ik regelmatig gewekt door pijn en vandaag overdag was het gevoel vooral zeurderig. Gevolg was dat ik me een beetje lamlendig voelde af en toe. Wel heb ik een van André en Sjaantje geleende zachte bezem ter hand genomen en ben begonnen om het jachtje dat naast me ligt eens schoon proberen te krijgen. Het nog steeds niet weggegooide afwaswater van eergisteren werkte nog prima om een begin te maken met het losweken van de aanslag die erop zit.
Vanmiddag hebben we Judith, de eigenares van de boot naast mij, opgewacht. André had haar lang niet meer gezien en ik nog veel langer geleden. Sjaantje kende haar nog helemaal niet.
Vanaf zaterdag probeerden we al een ontmoeting te arrangeren, maar vandaag is het gelukt.
Gisteren uitte ik in deze blog mijn verwondering over de creativiteit van mijn buren Ton en Monique. In de status van WhatsApp komt zometeen een filmpje dat ik gemaakt heb over het buitenverblijf van hun vier katten. Ik meende van Ton te horen dat een van hun katten dertig jaar werd, maar hij had het over een gesnoeid boompje dat daar staat. Zulke misverstanden krijg je als je niet goed hoort.
Er zijn ook nog andere buren, een zwanengezin, dat af en toe bij me voorbij komt gezwommen.
Spreuk van de dag.
Uw hoofd zoekt wanhopig naar houvast,
Uw voeten staan erop.
(René Kres)
Een fijne avond gewenst, en morgen gezond weer op.
Mooi filmpje, hoop dat je knie weer beter is ...
BeantwoordenVerwijderen