Goedenavond.
Je beseft soms niet hoeveel geluk je soms hebt. Toen ik vanavond de pont op reed na mijn retourtje Uden bleek de smartphone uit mijn voortasje te zijn gevallen zonder dat ik er erg in had. Als ik niet toevallig op de uitnodiging van de veerman ingegaan was om nog even bij hem te blijven kletsen had ik waarschijnlijk in zak en as gezeten omdat mijn telefoon er niet meer was. Nu kwam een automobilist bij de veerman met een smartphone in zijn hand, de mijne dus. Hij lag op de klep. Voordat ik 'm gemist had was hij dus terecht, maar het was anders toch wel een vrij groot drama geweest vanavond. Ik had het onder andere al niet na kunnen vertellen op deze blog. Onwillekeurig gaan mijn gedachten terug naar afgelopen winter in Spanje toen ik bijna mijn fiets met heel veel spullen erop kwijt was. De dief reed er bijna mee weg toen ik toevallig even ging wandelen. De tent en de fiets waren gescheiden door nogal wat bossages. Laten we beseffen hoe vaak we voor veel narigheden bespaard worden.
Vandaag wilde ik proefspelen met mijn hoorapparaatjes in en ik koos daartoe dus voor Uden.
Best gezellig was het in Uden.
Hoe ik ook mijn best deed om ze in mijn oren te krijgen, het is me maar gedeeltelijk gelukt. Maar mijn muziek klonk toch wel al iets beter dan ik de laatste tijd gewend ben. Het uitdragen van de muziek naar het publiek toe was trouwens weer even goed als altijd. Het is altijd wel prettig iets te kunnen brengen.
Toen ik rond half vijf weer wegfietste nam ik eerst plaats in een cafetaria. Daar zat een man met zichtbaar grote oortjes om zijn oren en ik ben gezellig bij hem gaan zitten en hem het een en ander gevraagd over zijn ervaringen met die apparatuur. Ik kon hem redelijk maar niet goed verstaan. Mijn voornemen is om maandag of dinsdag maar weer terug te gaan naar Specsavers. Het moet veel beter kunnen. Het lijkt trouwens dat de oortjes nu op dit moment juist wel goed zitten.
Het fietspad tussen Uden en Oss is tweebanig en leent zich ervoor om veel tegenliggers te groeten. Dat vind ik een leuke sport, want het levert soms leuke reacties op. Een gewone groet vergezeld van oogcontact kan soms even goed doen als een diepgaand gesprek.
Dan was er in Oss ook nog een robot bezig een gazon te maaien terwijl er ook kippen rondliepen. Een vrij unieke combinatie die ik dus ook maar vastgelegd heb op de status van WhatsApp.
Én een bewoner heeft in zijn voortuin een schildersezel staan met zijn of haar werk erop.
Zojuist moest ik in een spannend potje Wordfeud het hoofd buigen. Terwijl het een hele tijd goed ging waren op een gegeven moment de rapen gaar, zoals wij het in Nederland zeggen als er aan een nederlaag niet meer te ontkomen valt.
In Frankrijk hebben ze ook een dergelijke uitspraak, maar dan worden geen rapen maar wortelen gebruikt.
Uitdrukking van de dag (Frans)
Les carottes sont cuites.
De rapen zijn gaar.
Dag, dag en tot morgen.
Zo begon hier de dag vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten