Van alle (zes de) markten thuis. Bert is er ook.

 Goedenavond.

Weer terug op het honk. Rond kwart voor twee vanmiddag kon ik de tournee van een week afsluiten in de wetenschap dat Bert op het eind van de middag zou komen. Hij kwam ongeveer om drie uur toen ik net de letters van zijn naam op de balustrade aan het spijkeren was.

Het was een hele tijd geleden dat we elkaar zagen, want het is anderhalf jaar geleden dat ik uit Nederland wegfietste.

Schrijven deden we elkaar niet veel, en bellen ook niet. Ondertussen is er wel veel gebeurd. Heel onverwachts is ruim een jaar geleden zijn vriendin Marjolein overleden met wie hij toen vier jaar samen woonde.

We hebben veel te bepraten, maar moest me toch verontschuldigen omdat ik hier op de blogplek mijn verhaal nog moest doen.

Een heerlijk gebakje had hij meegenomen voor bij de thee.

Nauwelijks hadden we dat op en hij had al een stoel onder handen, die hij ging repareren

Het aluminium basiswerk dat uit elkaar lag heeft ie met ijzerdraad weer stevig aan elkaar weten te krijgen. De mat zelf scheurde meteen verder toen hij er een draadje doorheen gevlochten had, waarna het met touwen wel goed ging. In ieder geval heeft hij er al comfortabel op gezeten tijdens het eten.

De fietstocht naar huis verliep goed vandaag. De Col van Mezilhac was al bijna bereikt gisteravond. Ik was blij dat ik lekker koel kon slapen, maar ik had het zelfs een beetje koud.

Toen ik er was zag ik dat hij 1119 meter hoog is, iets mintdan de 1200 die ik gisteren schatte.

De afdaling ging vlot zoals verwacht, maar ik zag nog wel een mooi plaatje van een kalf dat bij zijn moeder aan het drinken was. Helaas was dat tafereel voorbij toen ik mijn fototoestel in de aanslag had, maar dit is ook nog wel leuk.

In Le Cheylard deed ik wat boodschappen en daarna had ik het nog wel even moeilijk af en toe bij de beklimmingen.

Vele gele toortsen staan er op deze route.

De planten stonden er na een week afwezigheid redelijk bij . De grote pompoenplanten waren wel heel erg laveloos en het duurde lang voordat ze wat bijkwamen.

Maar alles heeft nu weer flink water gehad en Bert en ik eten.

Bert houdt ervan om wat te klussen en nu ik hier erover schrijf denk ik er weer aan: Heel belangrijk is dat hij een goede zaagbok timmert.

Ook gaan we wat mensen ontmoeten die ik hier ken.

Nou, het is bijna donker en tijd om op te houden en te kijken of Bert nog op is. Maar waarschijnlijk zien we elkaar morgenochtend weer.

Uitdrukking van de dag (Frans)

Ne pas être dans son assiette.

Niet goed in je vel zitten.

In het Frans zeggen ze letterlijk dat iemand niet in zijn bord is om uit te drukken dat hij niet goed in zijn vel zit.

Een prettige avond en een goede nacht wens ik u.

Bijna op Col de Mezilhac, 1200 meter. Laatste markt ging ook goed met weer andere concullega's.

 Goedenavond.

Gezeten langs de rand van de weg begin ik aan mijn verslag. Waar ik kampeer is niet genoeg verbinding.

Bijna is het hier de Col de Mezilhac, die ongeveer op 1200 meter hoogte ligt.

Daarginds in de verte ligt het doel waar ik naartoe gewerkt heb vandaag.

Toen ik vanaf de markt van Vals Les Bains vertrok was het één uur. Nog steeds waren toen nog twee gitaristen aan het spelen. Dat was op de brug.

Dezelfde brug waar ik vanmorgen rond negen uur zelf begonnen was.

Zo'n beetje in het midden installeerde ik me.

Hoewel de zon nog pril was had ik het al gauw veel te warm en had ik het zweet op mijn voorhoofd. Na vijf minuten en zonder een muntstuk in de koffer dacht ik er al aan om weg te gaan en in het schaduwrijke straatje te gaan staan. Maar mijn ervaring is dat als je even doorbijt je lichaam meer aan die warmte gaat wennen. Ik hield het vol en na drie kwartier kon ik toch tevreden de eerste speelronde achter me laten.

Na de koffie stond ik op een plek schuin tegenover een café en daar kon ik het goede spelen wat ik op de brug ook had voortzetten met de energie van de koffie erbij. Deze koffie had ik daar niet genomen omdat het toilet daar defect was en ik moest natuurlijk weer. Doch, wat eigenlijk wel het mooiste moment was vandaag, op een gegeven moment kwam de eigenares van het café naar me toe met een briefje van tien euro plus een beker heerlijke citroensiroop met ijsblokjes erin.Heel lief, en waarschijnlijk ook als waardering voor de mooie muziek.

Enkele plaatjes van wat er op de markt onder andere uitgestald stond.

Gisteren schreef ik dat het de vorige keer dat ik hier speelde nogal wat heisa gaf toen ik ergens stond te spelen waar een ambulance door moest.

Vandaag kwam er tot twee keer toe weer een ziekenauto over de brug. Maar dit keer stond ik niet in de weg en er was geen zenuwachtige marktmeester die nog meer paniek zaaide.

Morgen nog een halve dag fietsen naar huis. Bert, een goede vriend komt op bezoek. Het betekent dat ik ook weer vroeg de tent uit moet.

Ik zal lekker slapen want hierboven op 1050 meter is het lekker koel .

Nu nog een foto van het schattige hondje Rio, dat vandaag mee mocht naar de Drunense duinen vanuit Sint Michielsgestel.

En ook nog een foto van iemand die nog zwaarder beladen is dan ik .

Sprookje van de dag ( Frans)

Chaperon Rouge

Roodkapje.

Dag dag, tot morgen.

Ps Op de status van Whatsapp zie en hoor je de gitaristen van vandaag in actie.

Een pracht stel medemuzikanten in Aubenas. morgen laatste markt van tournee in Vals Les Bains.

 Goedemiddag. Het is kwart over vijf en mijn tent staat vlakbij het plaatsje Vals les Bains , dat een kuuroord is. Ook is het bekend om zijn bronwater.

Hier is morgen waarschijnlijk de laatste markt van mijn tournee. Komend vanaf Aubenas was ik er al voor ik er erg in had. Half drie zat ik er te picknicken. De winkel Spar was nog tot vier uur dicht, en ik besloot om eerst een plek voor de tent te zoeken, hetgeen gelukkig snel lukte. Het is wel zeer warm. Maar hier tussen de bomen hou ik het denk ik wel uit.

Vandaag was ik weer helemaal verblijd met de ontmoeting met een stel prachtige muzikanten. Hij speelde accordeon en zij trommelde er flink op los. Beiden zongen ze erbij, zo te horen in het Spaans. Tussen hen in lag en zat een hondje. We hebben elkaar de hand gegeven en elkaars namen benoemd, maar ja zoiets vergeet ik meteen.

Hierboven houdt zij het ritme in de gaten terwijl beneden hij enkele kinderen zijn instrument voor houdt.

Het een en ander is te zien en te beluisteren op de status van Whatsapp vanavond.

Zelf had ik het ook weer prima gedaan vandaag, maar hoe zij speelden was echt klasse.

Bij aankomst vanmorgen iets na negenen moest ik eerst zoals vaak in hoge nood een toilet zien te vinden en die was gelukkig in de parkeergarage.

Toen ik mijn fiets bij de markt neerzette kreeg ik meteen al vragen over me heen van een marktkoopman. Hij was wel onder de indruk toen ik vertelde dat ik met fiets en accordeon alle markten in de omgeving bezoek. Dat is iets nieuws dat ik heel mijn doen en laten maar gewoon vertel, terwijl ik eerst alleen maar de mensen vertelde dat ik een fietstochtje maakte.

Op het laatst toen ik weer bij de fiets kwam, terwijl hij zijn spullen aan het inpakken was vroeg hij meteen of ik wat verdiend had, maar ik zei vooral dat het heel gezellig was. De verdiensten waren naar verwachting, maar het mooist vond ik weer het mogen aanschouwen en filmen van mijn soortgenoten.

De markt van morgen heb ik ook al vaak gedaan, maar de laatste keer is ook weer lang geleden. Daar zat alles krap op elkaar qua kramen. Een zenuwentoestand om je daar tussenin te wringen zonder irritaties te krijgen. De laatste keer was er ook een zenuwachtige marktmeester die probeerde te regelen waar ik moest gaan staan. Op een gegeven moment stond ik op een kruising waar net een ziekenwagen doorheen moest.

Paniek alom. Marktmensen om me heen hielpen me om weg te komen, de marktmeester kreeg het nu helemaal te kwaad.......

De vorige keer toen ik met deze tournee bezig was durfde ik de markt hier niet aan, maar er was ook een rommelmarkt, waar ik me kon verschuilen.

Nu durf ik het wel aan, ook omdat ik overal positieve reacties krijg. Ik heb er vertrouwen in dat ik ook in Vals Les Bains mijn weg wel kan vinden.

Zo, nu maar weer eens koken. Verse groenten hadden ze niet eens bij die Spar, dus nu maar een blik spinazie gedaan. Plus aardappelen, die nogal groen waren. Dus er maar veel vanaf schillen.

Uitdrukking van de dag. (Spaans)

Estar como un pulpo en un garaje.

Als een kat in een vreemd pakhuis zijn.

In het Spaans is ons vreemde pakhuis dus een garage.

Een fijne avond gewenst.

B o n n e    S o i r é e .

La Bohème met passie uitgevoerd in Ruoms.

 Goedenavond.

Kwart voor zes is het nu. Mijn tent staat op negen kilometer voor Aubenas, waar morgen de markt is. Van de vijfentwintig tussen Ruoms en Aubenas heb ik er dus zestien vanmiddag gedaan.

De markt van Ruoms ging ook weer heel goed, wat mijn spelen betreft, maar het leukst vond ik de ontmoeting met een draaiorgelspeler én een vrouw die bij hem zat. Hij was juist vol passie bezig met "La Bohème" uit te voeren, toen ik langskwam.

Iets achter hem zat een vrouw die helemaal de uitstraling had van een bohémienne. 

En ik als bohémien mengde me moeiteloos in hun gezelschap en zette de dramatische uitvoering van het lied nog meer kracht bij.

Een en ander is straks te zien op de status van Whatsapp.

Er was ook een beeld te zien.

Ik beneed hem niet, zo midden in de zon, en de frequentie van het vallen van muntjes in zijn bakje leek minder dan bij mij in de koffer. Ja, ik was weer helemaal in mijn element en weet toch wel de juiste snaren aan te slaan om met mijn accordeon de mensen te bereiken.

Morgen in Aubenas is het ook weer heel lang geleden dat ik daar was. De markt is daar in de klimmende (en dalende) straatjes van het stadje. In weet nog goed hoe bijzonder ik het daar vond toen ik zo'n dertig jaar geleden de accordeon net ontdekt had.

Opvallend mooi vandaag vond ik dit doek dat voor één van de kraampjes hing.

Uitdrukking van de dag (Duits).

Die Zähne zusammenbeissen

De tanden op elkaar zetten.

Dus ongeveer hetzelfde als bij ons.

Ik ga nu ook even de tanden op elkaar zetten en mijn aardappelen schillen. In Italië is een pyromaan opgepakt die door een drone op heterdaad is betrapt. Oh jee, als hier straks ook maar niet een drone het vuurtje gaat opnemen waarop het eten klaargemaakt wordt.......

Tot slot  krijgen de lezers nu de hartelijke groeten van de bohémienne.

À    d e m a i n .

Markt in Vallon Pont d'Arc heel groot en toch ontspannen. Kamperen aan de rivier de Ardèche.

 Goedemiddag.

Het is pas vijf uur en ik heb al lang een kampeerplek. Aan de oever van de rivier de Ardèche dit keer met uitzicht op de vele kajakvaarders.

Ver hoefde ik vandaag niet te fietsen om in de buurt te komen van de marktplaats van morgen, Ruoms. Vallon Pont d'Arc en Ruoms liggen maar acht kilometer uit elkaar.

Waar ik bang voor was kwam niet uit. Op de hele grote markt werd mij niks in de weg gelegd.

Zoals ik verwend ben werd ik bij het uitpakken van de koffer al hartelijk begroet, dit keer door de verhuurster van kajaks wier bureau gevestigd was tegenover mij. Wel stond ik iets teveel in de ochtendzon, maar dat was mijn eigen keus.

De gevreesde politiemacht bleef ook uit. Slechts één keer kwamen er drie ordebewakers voorbij. Ik werd zelfs vriendelijk begroet.

Anders dan vroeger was de markt nu niet op een heel groot plein aan de rand van de plaats, maar merendeels in de gezellige straatjes van Vallon Pont d'Arc. Veel beter zo. Het was wel bijzonder druk en er waren weinig straatjes in het centrum waar geen kraampjes stonden.

Alles verliep naar wens behalve één foutje. Op een van mijn speelplekken bleef ik te lang staan. Ik let altijd heel goed op de gelaatsuitdrukkingen van de omringende marktmensen en zag er geen ergernis op, tot een man van de worsten tegenover me naar me toe kwam en zei dat hij het geluid niet meer kon verdragen. Toen ben ik natuurlijk meteen opgehouden, maar kreeg bij het weggaan toch een worst aangeboden.

Andere muzikanten heb ik niet gezien, maar er was wel een clown die ballonnen verkocht.

We begroetten elkaar.

En nu maar kijken hoe ik het hier voor elkaar krijg om vuur te maken om op te koken. Hier in het hoge malse gras is dat niet zo aanlokkelijk. Vooral omdat er ook nog mensen, badgasten, langs moeten.

Op de status van Whatsapp komen straks de kajakvaarders in beeld die hier voor mijn neus langskomen.

Uitdrukking van de dag.(Frans)

Manger à la fortune du pot.

Eten wat de pot schaft.

Letterlijk staat er in het Frans: Eten naar de rijkdom van de pot.

Bij mij is dat vandaag: bloemkool, aardappelen, eieren en wat tomaten. Ik kreeg namelijk een bakje minitomaten van de groentevrouw waar ik op het laatst naast stond.

Een smakelijk eten is mijn wens.

B o n    A p é t i t .

Ben vandaag een getekend mens. Markt beantwoordt aan verwachting. Schokkend nieuws van vriend Jacob.

 Goedenavond.  Bonsoir.

De markt in Villeneuve de Berg beantwoordde helemaal aan mijn verwachting. Het was er uiterst gezellig en ik paste helemaal in dat sfeertje.

In mijn verhaal gisteren vertelde ik dat er de laatste keer dat ik er speelde een portrettekenaar was die mij al spelend tekende. Zelfs dit herhaalde zich. Nu was het een vrouw, die eerst kwam voorbij gelopen toen ik speelde en even later op haar schreden terugkeerde. Het was duidelijk dat zij kwam om te tekenen. Ze nam een bescheiden plekje in schuin tegenover me en ik voelde me aanvankelijk bezwaard dat ik een veel ruimere comfortabele plek had mooi in de schaduw. Later werd ik gerustgesteld toen het erop leek dat ze mij ging tekenen, zeker toen ze met haar iPad allerlei foto's van mij kwam maken. 

Dat geschiedde inderdaad. Toen ik tegen het eind van de markt weer langs kwam, na twee andere plekken ingenomen te hebben, zag ik dat ze juist bezig was mij te tekenen, aan de hand van een foto op haar iPhone.

Ze had eerder nog niet veel tijd gehad, en was pas net begonnen, vertelde ze. Ik mocht haar een kopje koffie aanbieden.

Op haar ezel zag ik staan dat portretten vijf euro kostten en ik wist niet wat nu de bedoeling was van deze uitvoering van een ongevraagde opdracht. Natuurlijk had ik er dat bedrag wel voor over. Ze wilde het me schenken, zei ze later, toen ze klaar was,  maar ik begreep uit haar houding dat ze het portret liever zelf wilde houden. Nou, dat vond ik een veel fijnere gedachte. Ik ben niet zo goed in conserveren van spullen en had bovendien al heel wat foto's gemaakt van het tekenproces. Hier is bijvoorbeeld het uiteindelijke resultaat:

Het resultaat in handen van de artieste.

Voor haar is het fijn dat ze de tekening houdt, want ze wil deze tekening bij volgende gelegenheden op haar tafeltje zetten als aansporing voor het publiek om zich ook te laten portretteren, vooral omdat mijn kop geen doorsneeportret is.

Ondertussen heb ik ook een filmpje van haar schilderkunst gemaakt en dat komt natuurlijk vanavond op de status van Whatsapp.

Ze had ook nog met haar iPad een foto gemaakt van dit schattige tafereel.

Deze kinderen hebben bijna alle tijd dat ik hier stond, bijna drie kwartier, bij mij gezeten. Hun ouders zijn van het café tegenover.

Behalve van hen had ik van het marktpubliek ook heel veel belangstelling.

Toen ik rond één uur naar mijn fiets liep stond hij er niet. Oh schrikken. Gelukkig was de schrik van korte duur want op een iets andere plaats stond ie wel. Blijkbaar had iemand gevonden dat hij niet mocht staan op de plek waar ik hem neergezet had. Maar goed dat ik hem dit keer niet op slot had gezet, want anders weet je niet wat je krijgt als ze met die fiets moeten gaan slepen.

De markt van morgen is in de bekende plaats Vallon Pont d'Arc, op 23 kilometer afstand van Villeneuve de Berg. Het is grotendeels een afdaling parallel aan het riviertje de Ibie. Ik moet daar nog tien van. Wilde niet te dicht bij de stad komen uit angst dat er dan niet meer genoeg natuur is om te kamperen. Een prachtplek heb ik wel, maar er blijkt vrijwel geen verbinding te zijn met zendmasten. Dus ben ik zonder bagage weer op de fiets gestapt op zoek naar beter, en dat heb ik vrij snel gevonden.

Zoals ik eerder al schreef is de verwachting van die markt dat er veel spanning heerst. Hij wordt gehouden op een groot plein iets buiten de plaats en het is er ontiegelijk druk, zowel met marktmensen als met publiek. Of ze daar allemaal zo aardig voor me zullen zijn dan vandaag waag ik te betwijfelen, maar ik wil het toch weer eens meemaken.

Vanmorgen zat er een sprinkhaan op mijn fiets. Het had ook een krekel kunnen zijn, maar een vriend heeft het uitgezocht.

Gisteravond kreeg ik bericht dat hondje Dex is doodgereden. Dex is trouwe maat van vriend Jacob. Ze trokken altijd en overal met elkaar op. Het deed me wat toen ik het las. Het is voor Jacob heel erg.

Jacob, nogmaals veel sterkte gewenst als je dit leest.

Uitdrukking van de dag.( Spaans)

Een waarheid als een koe.

Una verdad como un templo.

In het Spaans is het een tempel waar de waarheid mee wordt vergeleken, bij ons is het een koe.

Tot slot nog even een plaatje ter oriëntering om te zien waar een en ander zich afspeelt.

Morgen dus Vallon Pont d'Arc, voor vrijdag staat Ruoms op het programma. Van het fietsen zal ik dus niet moe worden.

Eet smakelijk 

B o n    A p é t i t . 

Toch niet incognito op markt Livron.57 kilometer tot markt van morgen, waarvan 20 in de klim.

 Bonsoir, goedenavond.

Nog een kilometer of vier tot de marktplaats van morgen: Villeneuve de Berg.

De laatste pakweg twintig kilometer van vandaag was vooral een gestadige klim, maar de benen hadden genoeg kracht om het te volbrengen. In totaal zitten er 57 kilometer tussen de markten van vandaag en morgen.

Zoals ik wist was die van vandaag een vrij slappe. Er waren niet veel bezoekers en ook  nauwelijks toeristen. Maar het aantal kramen viel mee. Er waren er zelfs twee die bemand waren met bekenden, met mensen die ook in Vernoux staan. Dus incognito was ik er toch niet. Een van hen vroeg of ik wat klein geld had om te wisselen, maar juist vandaag zat er weinig in de muntjesportemonnee. Die had ik thuis voor het vertrek ongeveer leeggeschud. Maar op het laatst kon ik hem toch verblijden met wat muntjes.

Na het spelen heb ik mezelf getracteerd op een lekkere pizza.

Je zou zeggen dat ik er een fles spa rood bij kreeg.

Het terras van de pizzeria keek uit op een kinderspeelplaats annex trimbaan.

Op de status van Whatsapp komt een filmpje hoe deze twee heren aan het fitnessen waren.

Na het eten ben ik het terrein nog even opgelopen om van dichtbij dit werkje te aanschouwen:

Hier moet plastic afval in. Het bouwwerk zelf is deels ook van plastic flessen gemaakt.

En daarna moest ik  in de startblokken om een flinke afstand te overbruggen. En dat is dus volbracht. Als beloning krijg ik morgen een markt waar het de beide voorgaande keren dat ik er was heel gezellig was. Een mengeling van toeristen en eigeñ volk, enthousiast op mij reagerend cafépersoneel,  enzovoort.

Ook was er een schilder actief, die mij schilderde hoe ik daar stond te spelen.

Benieuwd wat er morgen weer te beleven is.

Mooie zonnebloemen waren er op mijn route vandaag.

Maar het eindpunt van vandaag heeft weliswaar geen zonnebloemen, maar wel een mooi uitzicht.

Ik heb er weer vuurtje gemaakt voor eten en de pan die driekwart vol was is weer helemaal leeggekomen.

Moest wel uit de deksel eten, want was gisteren van huis uit vergeten een bord mee te nemen en vandaag heb ik geen grote supermarkt bezocht om een bord te kopen.

Uitdrukking van de dag (Frans)

Il a un poil dans la main.

(Letterlijk: hij heeft een haar in zijn hand)

Hij is heel erg lui.

Een prettige avond is mijn wens.

B o n n e   S o i r é e .

Niet naar Saint-Agrève vanmorgen, maar vanmiddag tournee de andere kant op begonnen. Willy en Rita ontmoet, ook op de fiets.

 Goedenavond. Vanavond niet vanaf de blogplek, maar vanaf de eerste kampeerplek van mijn nieuwe tournee.

Het is allemaal anders gelopen dan ik sinds enkele dagen in gedachten had.

De dag begon toen ik nog in bed lag met veel twijfel. Het aangekondigde onweer was namelijk op het einde van de nacht begonnen en toen ik om zes uur wakker was regende het nog steeds bij vlagen. Toch gaan? Niet gaan? Met de hele kampeeruitrusting gaan of alleen maar accordeon? Volgens Weeronline zou het vanaf één uur vanmiddag weer meer gaan regenen. Al twijfelend verstreek de tijd en werd het te laat om nog de klim van tweeëneenhalf uur aan te gaan.

Er was bovendien nog een ander probleem, dat me parten speelde. Het ophangkabeltje van mijn voorrem zei gisteren knap, toen ik terugkwam van de blogplek. Zou zo'n kabeltje nog wel te vinden zijn? Mijn remsysteem is uit de tijd, zoals het meeste van mijn fiets uit de tijd is. In Spanje afgelopen winter is mijn vorig kabeltje ook geknapt en toen vond de eerste de beste fietsenmaker een vervanger.

Toen het eenmaal duidelijk was dat het avontuur van Saint-Agrève, gevolgd door een tweede markt op de hoogvlakte afgelast was leek het me beter een oplossing te bedenken voor dit probleem. Ik kwam een heel eind in de richting toen ik bij het bekijken van wat oude fietsen die ik heb zowaar een ophangkabeltje vond en kon demonteren. Het had wel een ander systeem en het paste niet direct, maar ik dacht aan buurman Olivier die redelijk handig is. En we zijn eruit gekomen.

Tevens was het goed om weer een keer bij hun op bezoek te zijn geweest.

De entree van wat vroeger het erf van de boerderij was van de familie Bouix.

Op het bordje staat al zolang ik hier kom dat er een gevaarlijke hond op de loer ligt. Hun hondje vreet mij echter bijna op van blijdschap als ie me ziet.

Ziehier het ophangkabeltje, gemonteerd op mijn fiets.

Het is afkomstig van de fiets hier beneden.

Tja, en nu dus toch op tournee! Een ander plan is ontstaan en dat is om de markten van het zuiden van de Ardèche te gaan bezoeken met mijn instrument. Daartoe ben ik rond vijf uur vertrokken met al mijn kampeerspullen. Morgen is er een kleine markt in de vallei van de Rhône.

Ik kampeer nu in de buurt van La Voulte, op een plekje dat ik in het voorjaar ontdekt heb. Helemaal privé. Nog tien kilometer tot de marktplaats.

Na morgen komen er hele grote drukke markten met veel toeristen. Eigenlijk een beetje te en de marktmensen zijn er nogal gestresst, weet ik uit ervaring. Maar ik wil het allemaal weer een keer meemaken. Het is vele jaren geleden dat ik in deze streek voor het laatst opereerde.

In Vernoux ben ik  de supermarkt even in geweest. Toen ik weer buiten was zat daar een reiziger naast zijn zwaar bepakte fiets. En er stond nog zo'n pakezel bij.

Oh, even een praatje maken, overwoog ik? Ach waarom niet, ik was in een open stemming.

De man heette Willy en is met zijn vriendin Rita een tocht aan het maken in Frankrijk. Totaal twee maanden. Zij zit in het onderwijs en is in juli en augustus vrij, terwijl hij zijn werkzame leven er op heeft zitten. We konden Nederlands praten, want Willy is Nederlander en Rita woont in Vlaams België.

Willy en Rita bij hun fietsen.

Ze zijn beiden het fietsen wel gewend. Afgelopen winter hebben ze drie maanden door India gefietst.

Terwijl er regendruppels op de tent vallen en ook gedonder te horen is in de lucht ga ik afsluiten voor vandaag.

Uitdrukking van de dag (Duits)

Ich muss mal austreten.

Ik moet naar het toilet.

De Duitsers zeggen dat ze uit moeten treden, naar buiten moeten gaan als ze naar het toilet willen. Deze uitdrukking stamt uit de tijd dat de toiletten nog buitenshuis waren.

Deze mooie wolk wenst u, samen met mij een goede nacht.

Onweerverwachting en tourneeplan gaan niet samen. Rommelmarkt Lamastre was heel gezellig vanmorgen.

 Goedenavond.

Het is wikken en wegen. Zal morgen het onweer de markt van Saint-Agrève verpesten? De kans is groot, als ik de weersverwachting bekijk, dat de buien vooral in de middag gaan vallen. Dus zal ik morgen de zware klim naar boven ondernemen? En dan is het ook nog de vraag: Zal ik kampeerspullen meenemen om aansluitend dinsdag een andere markt op de hoogvlakte te doen. Die dag is het in ieder geval waarschijnlijk weer droog. Vandaag had ik eigenlijk de kampeeruitrusting al mee willen nemen naar Lamastre, waar een grote rommelmarkt was. Daarna doorfietsen was mijn oorspronkelijke plan.

Maar vanwege de weersonzekerheid ben ik vanmorgen zonder aanvullende bagage naar beneden gereden. Ik had in ieder geval zin in deze rommelmarkt en dat werd beloond.

Ik stond er heel gemotiveerd te spelen en had de zaak goed onder controle. Mijn doel, een bijdrage te leveren aan een gezellige bijeenkomst kon ik waarmaken. Ook vandaag weer enkele dansende kinderen.

Ook waren er heel wat mensen die ik te spreken kreeg. Kleine Rafaël was er bijvoorbeeld, evenals zijn moeder. Zoals elk jaar op deze rommelmarkt was er het stel dat daar onder andere oude 78toerenplaten verkoopt plus grammofoons die je met de hand moet bedienen. Ooit had ik van hen zo'n apparaat gekocht, maar bij een diefstal een aantal jaren geleden is die uit mijn huis verdwenen. Ze stonden nu met hun stand in de buurt van waar ik begon te spelen. De vrouw kwam meteen op me af, toen ze me hoorde en vroeg of ik Bella Ciao weer voor haar wilde spelen. Daar had ik haar al vaker mee verblijd. 

Ook de fotograaf van de krant was er weer en stond een hele tijd bij me stil. Benieuwd of ik donderdag weer in het weekblad van de Ardèche sta, zoals in het voorjaar met de jaarmarkt van Lamastre.

Het maakte dat ik toch ook weer veel zin heb om morgen me te baden in de heel andere maar ook specifieke sfeer van Saint-Agrève.

In ieder geval vroeg naar bed straks en morgen bij het opstaan beslis ik wat er gaat gebeuren: Weg met al mijn kampeerspullen, weg met alleen de accordeon of helemaal niet weg.

De planten in de tuin en in de potten hebben weer flink water gehad. Omdat het flink is gaan waaien als voorbode voor het veranderende weer, droogt de grond nu extra snel uit na een dag van volle zon. De hoeveelheid die uit de lucht zal vallen kan variëren tussen nul en veel, dus daar kun je niet helemaal op bouwen.

Zonnebloemen ........daar had ik in het voorjaar niet aan gedacht om die ook te planten, maar op weg naar huis vanmiddag heb ik er veel gezien in de tuin van iemand.

Zelf heb ik vanmiddag weer wat rijpe tomaten van de struiken gehaald.

Het gaat me dit jaar niet om de oogst. Het is mooi om mee te maken dat er weer leven in de tuin is.

Misschien zou ik prei kunnen planten. Daar is het nu de tijd voor.

Gisteren op de markt van Le Chambon sur Lignon werden er veel te koop aangeboden.

Uitdrukking van de dag (Spaans)

No ver ni gota.

Letterlijk: 

Geen druppel zien.

Bij ons:

Geen steek zien.

Een goede nacht met mooie dromen is mijn wens.

B o n n e   N u i t .

B o n n e s   R ê v e s .

Mobiele kapster en een ventilatorpet op zonne-energie op de markt.

 Goedenavond.

De dag begon voor mij weer heel vroeg. Half zes het bed uit en om half zeven zaten Wim en ik weer in de auto op weg naar de markt van Le Chambon sur Lignon.

Daar aangekomen iets na zevenen was het daar alweer een drukte van belang. Er was al heel veel uitgestald en er waren al klanten bij de groentekramen.

Bergen met bonen lagen klaar.

Op deze markt mogen de auto's van de marktlui niet blijven staan. Er moet daarom snel uitgepakt worden en de auto's moeten naar een parkeerplaats op twee kilometer afstand. Om terug te komen is er een gratis pendeldienst.

Vanmorgen was het nogal warrig. Na het uitpakken reed Wim weg, terwijl ik normaal mee ga. Nu bleek het goed uit te komen want de marktmeester vroeg me om de al opgestelde tafels tijdelijk te verplaatsen, om de leeggemaakte bestelwagen van de bakster door te laten.

Eerst snapte ik helemaal niet wat er gebeuren moest en waarom. Ik ben namelijk niet zo snugger wat organiseren betreft. En daar stond ik dan alleen, terwijl Wim weg was. Op het juiste moment viel gelukkig het kwartje bij mij en even later kwam ook Wim, die eerst schrok van de puinhoop die ik er (noodgedwongen) van gemaakt had. Maar de bestelwagen van de bakster kon erdoor en daarna konden we de orde weer netjes herstellen. En toen konden we rustig naar de bakker om er koffie te drinken met lekkernijen.

Tegenover onze kraam staat de wagen van de mobiele kapster Clémentine. 

Vanachter Wims kraam heb ik stiekem een filmpje gemaakt van de kapster in actie in de salon van Clémentine.

Op de status van Whatsapp is die te zien, en ook is er een filmpje van een vrouw die een pet van Wim op heeft met een ingebouwde ventilator op zonne-energie.

Door de zon gedreven draait de ventilator in de pet van deze charmante vrouw.

Met mijn spelen ging het redelijk goed vandaag. Af en toe werd ik wel met mijn oor geconfronteerd, maar het viel mee. Het fietsen terug naar huis vanmiddag vanaf Lamastre verliep ook goed en zelfs het vroege opstaan leverde weinig extra vermoeidheid.

Wim was ook redelijk tevreden. Morgen gaat hij weer, zoals elke zondag naar zijn favoriete Romans en ik waarschijnlijk naar een grote rommelmarkt in Lamastre. Het tournee dat ik aansluitend wilde doen in de hoogvlakte wordt waarschijnlijk afgeblazen omdat maandag regen verwacht wordt. Morgen het exacte weerbericht nog even bekijken.

Woord van de dag.

Astre du jour. (Frans)

Zon.

De Fransen noemen de zon ook wel "de dagster"

Voor vannacht zijn mooie dromen gewenst.

B o n n e s    R ê v e s .