Goedenavond.
Het is helemaal anders gelopen dan het plan was. Wim wilde namelijk morgen naar de markt van St-Felicien en ik kon mee. Daartoe zou ik vandaag naar zijn huis rijden, dat zes kilometer oostelijk van Lamastre ligt. Tussen acht en negen uur zou ik bij hem zijn als ik mee wilde. Die mogelijkheid heb ik de hele dag open gelaten, dat vind ik het fijnste. Maar mijn overwegende gevoel was toch dat ik de onderneming aan wilde gaan.
Rond zes uur was ik vertrokken. Had mijn eerste oogst courgettes meegenomen. Die wilde ik afleveren bij mijn vrienden Ben en Marij, vooraan in Lamastre.
Dat het een verjaardagscadeautje zou worden begreep ik pas toen ik er was. Ben had namelijk de eerbiedwaardige leeftijd van negenenzeventig jaar bereikt. Hè, ik was de precieze dag weer vergeten.
Ik viel met de neus in de boter, want meteen werd me een bord salade voorgeschoteld , gevolgd door koffie met door Marij gebakken appeltaart.
Er waren ook twee dochters met beide een kind.
Het jochie van tien wil dolgraag bij mij op bezoek komen binnenkort.
Na dit oponthoud heb ik eerst in Lamastre een zak met afval gedumpt alvorens op de smartphone te kijken. Ik had Wim gevraagd of hij eerst even wilde bellen naar de organisatie van de markt. Het is morgen immers quatorze juillet, nationale feestdag in Frankrijk en dan worden wel eens markten verzet.
Maar wat las ik: Wim gaat morgen n i e t . De uitkomst van zijn telefoontje was namelijk dat hij niet zomaar welkom is op de markt. Hij had zich schriftelijk aan moeten melden.
Dat veranderde de zaak voor mij dus ook. In eerste instantie dacht ik maar weer naar huis te gaan, het was op zich toch al zeer nuttig geweest naar Lamastre te gaan vanwege die verjaardag en ook het afleveren van het afval. Maar al vrij snel dacht ik van hé, ik kan er toch ook zelf heen fietsen! Vijfentwintig kilometer is het vanaf Lamastre. Heb weliswaar geen tent bij me maar wel het minimale: een slaapzak. Bovendien had ik het ontbijt voor morgenochtend al voorzien door kant-en-klare boterhammen mee te nemen plus ijsthee. Wim doet namelijk 's-morgens niet aan ontbijten. Pas als hij op de markt is in een café.
En zo heb ik er onverwachts een fietstocht van gemaakt om hier op ongeveer zeven kilometer van het einddoel te komen, bij een schuurtje, waarnaast ik mijn slaapzak heb neergelegd.
Toevallig hadden we het er zojuist met de mensen nog over hoe ik dat deed met kamperen. Een matje onder me zal ik wel missen en ook had ik liever in de tent gelegen, maar ik denk dat het slapen toch wel zal lukken. Het blijft in ieder geval droog na een zonnige dag.
Toch begon de dag vanmorgen op Les Costilles in de nevelen.
Op de status van Whatsapp zijn bewegende beelden van de nevelen te zien.
Het motregende zelfs even vanmorgen, maar al heel snel was de zon weer present en kon ik mijn spullen buiten hangen.
Een stuk trui vond ik terug. Jaren geleden was ik die begonnen. Ik vind hem prachtig en ben geïnspireerd om ermee verder te gaan als de wollen trui af is die nu in de maak is.
Het knopen van dit bandje is meditatief en brengt mijn geest tot rust.
Uitdrukking van de dag (Spaans)
Kort maar krachtig
Lo bueno, cuando brève, dos veces bueno
Letterlijk:
Wat goed en kort is, is dubbel zo goed.
Ik wens u, kort maar krachtig, een goede nacht toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten