Goedenavond.
Het is volbracht, mijn driedaagse. Vanmiddag rond vijf uur was ik weer thuis. Alleen de tomatenplant die in een pot stond heeft het moeilijk gehad zonder water.
Vanmorgen om half zes ging bij Wim de lamp aan en begon de voorbereiding voor het vertrek naar de markt van Romans. Om zes uur vertrokken we,om zeven uur waren we er en om half acht begonnen we met het uitstallen van Wim zijn spullen.
Toen ik rond half negen aanstalten maakte om van wal te steken was er al een concullega bezig.
Een heel klein gitaartje bespeelde hij en hij zong erbij, zonder versterking. Ik vroeg hem of ik een foto van hem mocht maken en dat deed ik in mijn pauze.
Ook maakte ik een filmpje dat straks op de status van Whatsapp komt.
Voor mij was het een goede markt, evenals voor Wim.
Er waren net als zaterdag momenten die fantastisch mooi waren. Ook nu deden dat vooral kinderen, die spontaan dansten op het ritme van mijn veelal geïmproviseerde muziek. Maar ook dansten ouders mee. Ikzelf draaide al spelend ook vrolijk rond. Dit duurde vandaag zeker een kwartier. Vooral dit maakte dat voor mij de markt zeer geslaagd was.
Na de markt had Wim afgesproken bij een zekere Michelle op bezoek te gaan. Het is een vrouw van 83, die hij als klant op de markt heeft leren kennen. Een jaar of drie geleden had ik haar daar ook al een keer ontmoet. Het betekende voor mij een verlenging van de toch al inspannende tijd, maar het werd een gezellig bezoek. In haar werkzame leven is Michelle fysiotherapeut geweest en heeft in een boerderijtje gewoond in de Alpen. Ze mist dat vrije contact met de aarde wel nu ze op zeven hoog zit. Ze heeft nog wel mooi uitzicht op de Alpen vanuit haar kamer en vanaf haar balkon.
Achter haar raam eerst het balkon en daarna het uitzicht op de Alpen.
Ze schildert. Dat rode schilderij met geel en zwart is van haar.
Maar haar hele appartement hangt vol met schilderijen, niet allemaal van haar. Die zwarte op de achtergrond heeft ze bijvoorbeeld ooit gekocht.
Ze liet ook een schilderij zien van het door haar gemaakte portret van Picasso in zijn jonge jaren.
Na ons bezoek van een uurtje zijn we weer naar Wims huis gereden, vanwaar ik het laatste deel van mijn driedaagse afwerkte door naar huis te fietsen.
De planten hebben inmiddels water gehad, mijn buikje kreeg voedsel en als ik straks weer terug ben van de blogplek kan ik beginnen met uitrusten.
Mijn planning is om dinsdag weer in Lamastre te spelen, mits de aangekondigde hitte van 38 graden niet zo heet opgediend wordt, zoals dat met warme soep vaak het geval is.
Voor vandaag is er weer een Spaanse uitdrukking.
Uitdrukking van de dag.
Op hete kolen zitten.
Estar en ascuas.
Precies dezelfde uitdrukking als bij ons als iemand heel ongeduldig is. Ascuas zijn ook hete kolen.
Een fijne avond gewenst en een goede nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten