Reddingsoperatie gezonken roeiboot.

 Goedenavond. Vandaag geen markt, weinig breien, maar zwaar werken. Het was mijn eigen idee om de roeiboot van André,  die al maanden met alleen zijn neus boven water lag, richting wal te trekken. Ik voelde me fit en sterk en het was vanmorgen vrij rustig weer en ongeveer droog. André was toch buiten bezig en ik wist dat al die tijd dat de roeiboot gezonken was André erover zat te denken hoe hem eruit te krijgen. Er staan namelijk nogal wat palen in het water in de weg, waarvan sommige horizontaal over de boot lagen. Vandaag voelde ik me slim genoeg om het voortouw te nemen, letterlijk. Omdat de palen in de weg stonden om de boot rechtstreeks naar wal te krijgen kwam ik op het idee om hem naar mijn boot te manoeuvreren. Natuurlijk met behulp van de kettingtakel. 

De roeiboot ligt nu vlak bij mij, na al die ijzeren palen gepasseerd te zijn. Morgen slaat ie linksaf richting wal, is mijn idee.

Het ging allemaal niet zonder slag of stoot.  Het was zwaar werk en dat moest allemaal in het water gebeuren. De laarzen die ik aan had waren al snel sompie sompie vol met water en mijn broek was nat tot aan mijn middel. Ook begon het vanmiddag te regenen. Maar eenmaal bezig wilden we wel doorgaan. Toch haalden we het vandaag niet.

Op een gegeven moment, zo tegen vier uur, kreeg ik het te koud na zolang in het water gestaan te hebben. Ik voelde me wel sterk, maar ik kon toch ook ziek worden door te overdrijven. Thuis gekomen meteen de kachel weer aangemaakt die mijn aanwezigheid sinds half elf vanmorgen gemist had, dus uit was gegaan. 

De kletsnatte jas over een stoel gehangen en die begon meteen te stomen. 

Een filmpje waar je de wolken uit mijn jas op ziet stijgen staat op de status van WhatsApp.

Weinig gebreid dus vandaag.

Tot zover is ie nu gekomen. Het nieuwe motief vind ik ook prachtig. 

Ook niet naar de markt geweest van Veghel vandaag. Rona had ik dinsdag in Oss verteld dat ik daar naartoe wilde en zij wilde er daarom met haar man Marcel ook naartoe. Ze waren er wel, maar misten mijn accordeonmuziek.

De mark vsn Veghel zonder mij.

Behalve mijn jas had ik mijn nieuwe cryptogrammenboekje ook te drogen gelegd. Dinsdag gekocht is ie in mijn fietstas in een plas water blijven liggen. 

Gelukkig zijn de boekjes met goede inkt. Na een beetje gepuzzel zijn de vraagstukken straks weer oplosbaar. 

Woord van de dag. 

Geluk(t)

Soms heb je geluk nodig om iets te laten lukken. 

E e n   p r e t t i g e   a v o n d   is mijn wens.

 

Heb liefde-haatverhouding met honden.

 Goedenavond. Helemaal overstuur kan ik raken als honden me toeblaffen. Vandaag was dat het geval met de honden van de buren twee boten verderop. Elke keer als ik naar buiten ging  trad het blafconcert in werking. Het roept in mij veel agressie op. Op reis maak ik dat ook wel eens mee, maar dan zorg ik er voor dat ik geen dag langer op die plek blijf. Maar nu woon ik hier.

Het leek me het beste om naar Ton toe te gaan en maar op te biechten dat ik hier niet tegen kan en te vragen naar een oplossing. In ieder geval proberen met het puppy dat Atlas heet vertrouwd te worden, waardoor hij minder op mij reageert als hij me ziet lopen. 

Ton was verbaasd dat ik me niet kon wapenen hiertegen, zoals ook tegen het aggregaat van mijn naaste buren, dat vroeger urenlang de avondstilte verbrak. Dat had ik verteld dat ik daardoor ook helemaal uit mijn dak kon gaan, toen dat jaren geleden het geval was.

Gelukkig ben ik er op een rustige manier naartoe gegaan. Ook zijn vrouw Monique die later terug kwam van haar werk heb ik mijn frustratie uitgelegd en ze had gelukkig alle begrip.

Heb weer een goede aansluiting gevonden van mijn breiwerk, met kleuren zwart, wit en rood. En vanuit het midden ontstaat er een geel-oranje motief. Een foto ervan komt morgen, daar ik nu in de benedenverdieping op bed lig voor de verandering. De kans is groot dat de trui morgen flink verder komt, daar er regen op komst is. Dat terwijl ik zin krijg om verdere markten te gaan doen, waarbij ik dacht aan Veghel. 

De accordeon die ik uit elkaar wilde halen kreeg toch nog wel het voordeel van de twijfel. Hij klinkt toch nog wel aardig, concludeerde ik na nadere beschouwing. Reparatie uitgesteld of afgesteld.

Twee eenden op het dak van de boot naast me nodigden me uit voor een foto en een filmpje. 

Voor de status van WhatsApp heb ik vandaag gekozen voor het fluitconcert van twee fluitketels gisteren bij Frans in Schaijk.

Spreuk van de dag. 

Blaffende honden .......maken lawaai.

W e l t e r u s t e n. 

Trapper versleten? Frans heeft genoeg oude fietsen met goede trappers.

 Goedenavond. 

Na de markt van Oss naar Frans in Schaijk gefietst. Het was de laatste dag dat het nog kon want morgen vertrekt hij naar India voor zeven weken. 

Daar staat zijn bagagerugzak,  23 kilo zwaar. Dit is het maximale gewicht dat ongestraft mee kan. Hij liever dan ik, denk ik dan. Het blijkt ook niet vanzelfsprekend te zijn dat alles goed uitpakt. 

Een paar keer heeft hij het al meegemaakt dat bij aankomst zijn spullen zoek waren. 

Na intensief zoeken is het toch altijd nog goed gekomen. 

Een doel van mijn bezoek was het terughalen van mijn hoed, die ik na de carnaval vergeten was mee te nemen. Frans had die toen af en toe op gehad. 

Maar toen ik naar Schaijk reed en mijn trapper, die bijna op was weer hoorde knarsen bedacht ik dat ik Frans ook voor een oplossing daarvoor zou kunnen vragen. Hij heeft namelijk nogal wat oude fietsen en onderdelen liggen én hij is handig in sleutelen. Meestal zitten oude trappers zo vastgeroest dat je van goede huize moet komen om ze los te schroeven.

Bij aankomst stelde ik direct mijn vraag en meteen pakte Frans zijn gereedschap. 

De trapper wordt gedemonteerd. 

Daarna liepen we naar zijn fietsenverzameling om een vervangende trapper ergens vandaan te halen.

De trapper van de fiets van zijn oma gehaald. 

Op de status van WhatsApp zie je hoe dat gebeurt. 

Ook de achterrem werkte niet goed en dat probleem had ik ook maar meteen  aan Frans

voorgelegd en is nu ook opgelost. Bovendien werden met zonnebloemolie verschillende bewegende onderdelen behandeld.

Van een bezoek aan Frans knapt mijn fiets altijd zienderogen op.

Daarna werd ik ook zoals gewoonlijk goed verzorgd met lekkere koffie.

En we hebben onze wederwaardigheden uitgewisseld. We hadden het er onder andere over dat het voor veel mensen belangrijk is om gezien te worden. Daarbij kwam Frans op de uitspraak:........

Spreuk van de dag. 

Om gezien te worden moet je voor de spiegel gaan staan. 

(Eindelijk eens een geheel nieuwe spreuk om op te schrijven)

 

Frans heeft twee fluitketels die als het water kookt allebei een andere toon aanslaan. Deze zijn morgen waarschijnlijk te horen op de status van WhatsApp. 

De ene fluitketel fluit een toontje lager dan de andere.

Fijn dat Frans de fiets weer in orde gekregen heeft, maar mijn accordeon moet ik morgen zelf repareren. Bij het spelen vanmorgen op de markt van Oss merkte ik dat verschillende lage tonen schor klinken. Ik die niet van demonteren houd zal er toch aan moeten geloven. De niet zuivere geluiden storen mij te veel om het zo te laten. Wel heb ik de ervaring dat mijn reparaties van accordeons meestal wel succesvol zijn. Dus vertrouw ik erop dat de geluiden na mijn ingreep ook nu beter worden.]

Bij aankomst thuis heb ik de kachel niet meer aangemaakt maar eten gekookt op een vuurtje buiten.

De binnenruimte was nog warm genoeg van de zon die er de hele dag op geschenen heeft. Na het eten ben ik lekker warm in bed gaan liggen,  alwaar ik het verslag geschreven heb. 

Een prettige avond is mijn wens.

T o t   M o r g e n. 

Buiten guur, binnen lekker.

 Goedenavond. 

Het was vandaag een dag om thuis te blijven. Veel regen de hele dag en koude wind. Als ik af en toe even de deur uit moest waardeerde ik weer het warme binnen,  waar de kachel gemakkelijk brandde vanwege dat er veel trek op de pijpen stond.

De vijf gisteren uitgezaagde spreukenbordjes zijn beschreven. 

Deze drie en nog twee waaronder de........

Spreuk van de dag. 

Vooral aanvankelijk voelde ik me ook best goed, zoals de afgelopen nacht ook goed verliep zonder misselijkheid. Toen moest ik wel even piekeren over hoe het kan dat de waarde van mijn boot in een paar jaar tijd verdubbeld is in de ogen van de belastingbepalers, en dat terwijl ik er totaal geen verbeteringen in aan heb gebracht. Maar vandaag vond ik dat niet meer de moeite waard om me daar druk om te maken. 

Ik was vooral blij redelijk fit te zijn.

Wat breien betreft weet ik nog niet wat voor spannends ik er aan ga brengen en ben ik maar saai een stukje verder gegaan. 

Morgen dinsdag is er weer markt in Oss en naar mijn berekening zal de man van het draaiorgel er niet zijn. Dus na een maandje kan ik daar weer naartoe, vertier zoeken. Een andere markt zoals in Zaltbommel zal ik waarschijnlijk laten voor wat die is. Geen zin om me druk te maken voor wat ook minder oplevert dan in Oss. Ik moet echter toch niet te lui worden.......

Waarschijnlijk zal het morgen beter weer worden, zo beloofde ook het avondrood. 

Na regen komt zonneschijn. 

De Fransen zeggen het ook zo:

Après la pluie le soleil. 

Op de status van WhatsApp staat een filmpje van het avondrood.

T o t   M o r g e n. 

Bezoek Erik. Nieuwe spreukenbordjes voor hem.

 Goedenavond. 

Afgelopen nacht had ik weer goed geslapen,  maar vanmorgen had ik toch weer dat misselijke gevoel. Vreemd genoeg was dat voorbij toen rond het middaguur Erik arriveerde. 

Toen ik enkele weken geleden bij hem was zag ik dat een aantal spreukenbordjes die bij hem hingen aan vervanging toe waren. Daarvoor heb ik hem nu vijf nieuwe meegegeven. 

Wat staat hier nou eigenlijk?

Na even puzzelen staat er: Het kan niet fout gaan, hooguit anders dan verwacht. Erik vindt nu dat de inhoud van de tekst niet zo treffend is. Daar laten we onze gedachten nog even over gaan.

Vijf nieuwe plankjes zijn klaar om de vijf meegegevene te vervangen. 

Erik heeft ook meegedacht over het vervolg van de trui. Hoe krijg ik er de QRcode van mijn blog in? Hij vindt dat zwart-wit er niet mooi uitkomt. Maar  nu denk ik aan zwart-geel.

Misschien is er zelfs nog helemaal geen plaats voor zoiets.  Er is ook nog een rugkant waar de code op kan. Ik heb er vertrouwen in dat er een creatieve oplossing komt.

Er waren vandaag weer veel kraaien te bewonderen. Er was bijvoorbeeld deze paalzitter:

Op het filmpje op de status van WhatsApp is te zien dat het behalve een paalzitter ook een paalkakker is geworden. 

Het water is hier weer flink gezakt omdat ze de sluizen opengegooid hebben.

Op de drooggevallen oever waren  vogels vrolijk aan het huppelen.

Spreuk van de dag. 

De kracht van iemand zit in de manier waarop hij met zijn zwakheid om gaat.

T o t   M o r g e n. 

Ben ik nou beter? Tiel gaf energie, veerman Jacob ook.

 Goedenavond. Het lijkt erop dat ik de ziekte van me af heb geschud. Maar zeker weten doe ik het niet,  ik had dat afgelopen week al een paar keer gedacht, maar elke keer kwam dat slappe gevoel weer terug. De afgelopen nacht was heel goed verlopen,  vergeleken met de nacht ervoor. Heb bijna continu doorgeslapen en het misselijke gevoel van de dag ervoor was er niet. Vanmorgen begon ook vrij rustig,  hoewel ik tegen tien uur  toegaf aan de lamlendigheid die weer op kwam zetten en op de bank diep in slaap viel.

Of ik mijn plan om naar Tiel te gaan door zou zetten werd in twijfel getrokken. Voor boodschappen hoefde het in ieder geval niet,  die had ik gisteren in Oss genoeg gedaan al.

Er viel ook regelmatig wat nattigheid uit de hemel. Tegen elf uur besloot ik echter om door te zetten. Tiel ervaar ik altijd als een prettige plaats met goede energie en er is een oergezellig café waar je uitgebreid de papieren kranten kunt lezen. 

Ook vandaag stelde het stadje aan de Waal, bekend geworden door Flipje,  niet teleur en het gaf me weer de nodige energie, terwijl ik die ook uit kon delen met mijn accordeonspel. In het café van de koffie en de krant is deze mooie tekst te lezen. 

Een beetje wat hier staat was het voor mij ook weer vandaag. 

Ik mocht vandaag weer even op het toneel des levens verschijnen.

Wat ook energie gaf vandaag was de ontmoeting met veerman Jacob. Hij heeft een vrije geest en dat vindt ie van mij ook. Het is fijn te ervaren dat er mensen zijn die jou snappen, zonder dat je veel hoeft uit te leggen. Hij heeft een paar foto's van mij gemaakt, en ik van hem natuurlijk. 

Veerman Jacob.

En nog maar een onsie er achteraan. 

Op de status van WhatsApp staat nu een filmpje van wandelende honden voor het interieur van mijn boot langs.

Uitdrukking van de dag (Italiaans)

Tu Luna,  sei l'occhio vigile delle notte chiare.

Jij Maan, jij bent het waakzame oog van de heldere nachten.

S l a a p   l e k k e r  s t r a k s .

Eigenlijk kan het niet, maar toch is het gebeurd.

 Goedenavond. Vandaag was ik een groot deel van de dag misselijk, met af en toe momenten dat ik me iets normaler voelde. Toch heb ik in Oss maar eens een frietje gegeten en nu staat op de kachel het avondeten op, dat bestaat uit broccoli en aardappelen. 

In Oss had ik een afspraak bij de audicien. Op maat gemaakte ingangen in mijn oor hebben ze nu aan mijn apparaatjes gezet. De bedoeling is dat ik nu toch een beetje ga oefenen ermee. Tot op heden,  omdat ik ziek was/ben ben ik er niet veel op uit geweest. 

Heb de uitspraak van Jozef van den Bergh op het daarvoor bestemde bordje geschilderd. 

De meest onmogelijke dingen kunnen van je 

 gevraagd worden als je goed luistert naar je innerlijke stem. Jozef heeft het gedaan door af te zien van zijn leven van roem en in een fietsenstalling te gaan zitten. Het vervolg heeft God allemaal voor hem geregeld. Nu heeft hij deze taak volbracht.  Ik mis hem, maar deze zin, die hij mij zo vaak gezegd heeft, leeft in me:

Eigenlijk kan het niet,  maar toch is het gebeurd. 

Een gedeelte van mijn trui is vandaag afgekomen. Een heel gefriemel met draadjes, waar ik soms zenuwachtig van word, maar het resultaat ligt er.

Het vervolg wordt een heel ander verhaal, dat ga ik morgen bedenken. Heb nu zelf ook nog geen idee.

Wat kleren gewassen en sommige hangen nu boven de kachel te drogen. 

Op de status van WhatsApp staat een filmpje dat ik gisteren maakte van de prachtige regenboog, die rond vijf uur verscheen aan de hemel.

Uitdrukking van de dag. 

Zo ziek als een hond.

In het Frans hebben ze daar hetzelfde voor.

Aussi malade qu'un chien. 

Een prettige avond is mijn wens en straks......

W e l t e r u s t e n. 

Muzikant Mels in huis gehaald. Mooie regenboog. Op en neer met mij.

 Goedenavond. Een diepe hoest kriebelt in de buurt van mijn slokdarm. Buiten is het weer redelijk rustig na een half uurtje van flinke windstoten. Dat was rond vijf uur. Er was ook een prachtige regenboog bij.

Vanmorgen is het aangekondigde bezoek geweest: Jan met kleinzoontje Mels. José was er niet bij, want zij was aan het week, zoals elke donderdag,  in een bloemenzaak. 

Mels was bepaald niet verlegen. Schonk er genoegen in om het hondje Catootje te pesten. Maar toen ik hem mijn blaasfluit oftewel melodica aanreikte ging hij daar helemaal in op.

Opa Jan deed ook mee.

Op de status van WhatsApp hoor en zie je het stel bezig.

Bij het aanmaken van de kachel gebruik ik oude kranten. In Frankrijk puilt mijn caravan er onderhand van uit. Daar koop ik ze af en toe, vooral de Dauphiné Libéré. De laatste winters heb ik daar weinig of geen tijd doorgebracht en weggooien van die vuurmakers vind ik ook zonde. Afgelopen oktober heb ik er een stel hierheen genomen toen Wineke en ik met de auto op en neer gingen. 

Vanmorgen bracht de krant die ik in de kachel stopte nieuws uit 2013: Georges Moustaki was overleden. Ik wist dat nog niet of was het vergeten. Dacht dat hij misschien nog wel leefde. Maar zo kom je in ieder geval toch weer bij.

Vaarwel Milord. Hij is gisteren overleden op 79jarige leeftijd, staat er. 

Een groot artikel met veel foto's. Hommage aan de chansonnier.

Even later vertrok het artikel in de kachel en werd in mijn huis de ochtendkou verdreven. 

Intussen lig ik al weer lang en breed op bed, maar nog niet onder de dekens. De lucht buiten zal wel zeer zacht zijn, zodat de warmte van de kachel lang blijft hangen. Er komen ook weer geluiden van wind tot mijn oren. Monique meldde dat het vanavond nog harder gaat stormen dan vanmiddag. Maar gelukkig blijft de windrichting zuidwest zodat we vrij beschut liggen. Rond middernacht moet het voorbij zijn, dus we hebben nog vier uur onstuimigheid voor de boeg.

Spreuk van de dag. 

We gaan naar de maan, maar we kunnen de stormen niet weerstaan.

W e l t e r u s t e n. 

Twijfel tussen beter en krakkemikkig zijn.

 Goedenavond. 

Vanmorgen bij het opstaan dacht ik, ik ben weer de oude, maar naargelang de dag vorderde was ik daar nog niet zo zeker van.

Goede momenten wisselden af met vermoeide momenten, en dan pas ik weer het regime toe van alles langzaamaan doen, zoals een oude man betaamt.

André daarentegen was in volle energie. De hele dag hoorde ik hem bezig aan de buitenkant van zijn schip. Ik deed mijn best om er niet teveel op te letten en me bezig te houden met meer meditatieve bezigheden als breien. Dat  boeit me wel, omdat het stuk wat nu klaar is mij betovert qua kleur.

Ook de hyacinten,  tulpen en narcissen die medebewoners zijn geworden zenden hun kleuren en ook hun geuren naar mij uit. 

Deze twee en nog veel meer, onder andere een narcis die Annette gisteren voor me meebracht. 

Op de status van WhatsApp zie je de bloemen,  de trui en de avondmaaltijd.

Een wapenfeit buiten was vandaag het herstellen van de toch weer iets ingezakte houtstapel. 

Alle goeie dingen in drieën. 

Vandaag regelmatig de radio aan gehad om te oefenen met mijn oortjes. Eveline, de audicien van Van Boxtel had vorige week al een paar keer mij willen bellen om te vragen hoe het ging. Maar ik had de telefoon niet gehoord en überhaupt stonden mijn oren er toen niet naar om mijn nieuwe aanwinsten uit te testen,  daar was ik veel te ziek voor.

Morgen krijg ik bezoek van Jan en José, terug van vakantie in Thailand. Ze nemen hun kleinzoontje Mels mee.

Uitdrukking de dag. 

Zo doof als een kwartel 

Is in het Frans:

Sourd comme un poteau.

(Zo doof als een paal).

W e l t e r u s t e n. 

Weerzien met Annette.

 Goedenavond. 

Zojuist heeft Annette de reis weer aanvaard naar die hele grote stad Amsterdam,  waar ze al vele vele jaren woont.

En ik mag lekker hier blijven in het Land van Maas en Waal. Maar mijn voornemen is om dit voorjaar weer eens voor een paar dagen de sprong te maken in de mensenmassa die daar geconcentreerd is.

Zo hebben we vandaag weer een beetje bijgepraat. De laatste keer dat we elkaar zagen was ruim een jaar geleden in Spanje aan de Costa del Sol. 

Een onderwerp van gesprek was vooral mijn gehoorapparaatjes. Annette heeft al zo'n 23 jaar ervaring ermee,  dus daarvan kon ze mij wel het een en ander overbrengen. Zo heb ik nu een paar vragen die ik aanstaande vrijdag ga stellen als er weer een afspraak bij Van Boxtel op het programma staat.

Annette neemt instructies door in een boekje dat bij gehoorapparaatjes hoort.

Vanmorgen was ik opnieuw niet zo fit, maar toen Annette er eenmaal was had ik daar weinig last van.  Ook afgelopen nacht sliep ik niet lekker, maar slecht kon ik het ook niet noemen. 

Van Henny kreeg ik bericht dat er op 17 maart aanstaande een optreden is van de Ierse band Irish Cream, waarin ze speelt, en waar ook haar broer Piet deel van uitmaakt.

Naast deze groep is er ook een gastoptreden van iemand met een speciaal soort doedelzak. Ook wordt er gedanst door een familie-ensemble. Wie zin heeft en de reis naar Oss wil maken kan voor vijf euro daar terecht.

Vanmorgen zag ik een komisch schouwspel zich aan mijn neus voltrekken: een schip met daarop een matroos die het dek aan het schoonspuiten was. Daar heb ik een filmpje van dat vandaag op de status van WhatsApp te zien is. 

Een flits uit het filmpje. 

Spreuk van de dag. 

Hoe meer zielen hoe meer vreugde.

In Frankrijk hebben ze een soortgelijke uitdrukking,  maar daar zeggen ze:

Hoe meer gekken, hoe meer vreugde.

Plus on est de fous, plus on rit.

(Hoe meer gekken bij elkaar, hoe meer er gelachen wordt)

Een prettige avond is mijn wens en........

W e l t e r u s t e n. 

Onverwacht bezoek van Bert. Voel me stukken beter.

 Goedenavond. Na een intensief middagje. Onverwachts kwam namelijk Bert vandaag uit de lucht vallen. Het was al een paar jaar geleden dat ik hem voor het laatst hier zag, maar in november troffen we elkaar nog in het oosten van het land.

We zijn eerst samen op bezoek gegaan bij André en Sjaantje. Bert en André kennen elkaar namelijk ook goed en beide zijn geïnteresseerd in elkaar.

Dus het werd een geanimeerde ontmoeting waarbij  Bert nu ook Sjaantje leerde kennen.

Daarna hebben we bij mij lekker warm gegeten: een spinaziemaaltijd.  Tijdens het koken maakte Bert een kiersysteem,  zodat de deur niet helemaal open hoeft om een beetje te luchten. 

Het filmpje op de status van WhatsApp toont hoe Bert aan het sleutelen is. 

Harry, die het filmpje al gezien had belde mij op.

Hij kent namelijk Bert goed. Ook dit was weer een intensief gesprek,  zoveel te meer daar ik niet van telefoneren houd. Maar het had wel zijn nut, dat die twee elkaar ook spraken. 

Morgen komt er weer een ontmoeting met een persoon die ik lang niet meer gezien heb. Annette uit Amsterdam komt me opzoeken en bijpraten. Een jaar geleden troffen we elkaar voor het laatst in Spanje aan de Costa del Sol. 

Daarvoor mocht ik vanmorgen verkeren in de vrolijke kleuren van een beginnende trui.

Het is een soort bloemetje dat opkomt in het voorjaar,  net zoals de tulp voor mijn raam die elke dag iets verder in ontwikkeling komt.

Vanmorgen bedacht ik ineens dat de spreuk die ik voor ogen had voor de blog van gisteren daar niet in terecht gekomen is. Vergeten. Vandaag dus wel deze........

Spreuk van de dag. 

Door je groot te houden zie je niet hoe klein je bent. 

Eenieder wens ik een vredige nacht. 

W e l t e r u s t e n. 

Nog niet helemaal opgeknapt. De dood is een bevrijding.

 Goedenavond. Niet veel mensen hebben vandaag genoten van de nattigheid,  maar boven in mijn hutje was het weer een prachtige plek om alle grijze nuances te kunnen aanschouwen. Wel was het zo dat als ik even de deur uit ging enkele vette druppels in mijn nek niet te vermijden waren.

Op de status van WhatsApp zie je duidelijker grote druppels voor het deurraam naar beneden vallen. 

 Op zich niet ideaal voor als je nog herstellende bent van een griep. Helemaal opgeknapt ben ik nog niet. Het gaat op en neer. Zweten van  de hitte,  terwijl mijn lijf ook rillerig aanvoelt.

Afgelopen nacht ging het slapen moeizaam. Ik lag meestal niet lekker en zelfs was het nog aftellen totdat het licht werd,  behalve op het laatst toen ik naar de wc geweest was.

Zojuist heb ik trouwens weer eens twee borden eten op. Een maaltijd van sperziebonen doorspekt met een grote hoeveelheid gebakken ui. Dat was nog heerlijk ook.

Ik ben ook geschokt door de dood van Navalny. Hartstikke kwaad over hoe ze hem jarenlang hebben laten lijden. Maar het is beter om in het heden te kijken. Zijn lijden is nu voorbij. Zoals ik dat bij de meeste mensen heb die sterven voel ik dat ook als een verlossing.  Die man is naar een andere wereld gegaan. Daar wordt hij omringd door andere wezens en hoogstwaarschijnlijk zeer geëerd en beloond. De vruchten van zijn dappere strijd worden voorlopig op aarde niet geplukt, maar in het grotere geheel zijn ze talrijk.

Ik geloof zelf in uiteindelijke gerechtigheid voor iedereen. Alles wat je doet, goed of kwaad, krijg je toch vroeg of laat op je bordje. De meeste wereldleiders weten dat helaas niet of voelen niet het verschil tussen goed en kwaad.

Vandaag wat gebreid, wat geschilderd en zelfs, in een droog moment,  buiten een bordje uitgezaagd. 

Dit is niet voor een spreuk maar voor een uitspraak van Jozef van den Berg, die de laatste tijd door mijn hoofd dwarrelt. Eigenlijk kan het niet, maar toch is het gebeurd. Wat door ons verstand onmogelijk geacht wordt, kan toch ineens uitkomen. Het benadrukt voor mij het magische van dit leven dat het gewone overtreft.

Want er is meer, oneindig veel meer dan ons verstand kan bevatten.......

Een goede nachtrust is mijn wens. Dag Dag.

Groetjes van mijn tulpen.