Goedenavond. Morgen moet ik vroeg op en dat vind ik geen fijn vooruitzicht. Ik hou sowieso niet van dingen die vastliggen. Het is de dag dat mij mijn oortjes worden aangemeten bij audicien Van Boxtel in Oss. De afspraak is om kwart over negen. Zoals drie weken geleden bij de hoortesten is vriendin Henny ook weer van de partij. Bij de vele informatie die er gegeven wordt is het goed dat er twee oren meer zijn.
Vandaag kwam Stefanie op bezoek, dat was gisteren afgesproken. Ze is veervrouw en organiseert eens per maand wandelingen met collega's. Vandaag was dat met Carine. Mijn vraag of ze haar mee wou nemen naar mij toe werd positief beantwoord en rond half een zaten we gezellig met zijn drieën plus hond Rio in mijn hutje.
Carine met op de voorgrond Rio.
Carine blijkt precies tegenover mij te wonen, aan de andere kant van de Maas.
Rio, de hond van Stefanie, met op de achtergrond Carine.
Van Stefanie heb ik een tijdje geleden het gehoorapparaatje van haar overleden vader gekregen en daar heb ik veel profijt van gehad. Bij deze gelegenheid heb ik er weer gebruik van gemaakt, waardoor de communicatie prima verliep vandaag. Vanaf morgen krijg ik de op mijn oren afgestelde apparaatjes. Die moet ik dan continu inhouden, behalve 's nachts. Als ik muziek maak zal ik ze ook wel uitdoen.
Vanmiddag heb ik de letters P en S uitgezaagd. Het woord p a a r s zet kracht bij het paars van mijn breiwerk.
De boord van het eerste pand is nu af, na 14 naalden.
Ook heb ik het volgende op een bordje geschreven:
Spreuk van de dag.
Je kunt je niet verder uitrekken dan je bed lang is.
Het was hier vanmiddag zo warm binnen dat ik besloot de kachel uit te laten branden en het avondmaal op een houtvuurtje buiten te bereiden.
Op de status van WhatsApp is veel vuur te zien.
De snijbonen hebben mij heerlijk gesmaakt.
E e n p r e t t i g e a v o n d.
is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten