Goedenavond.
Terwijl het eten op de kachel gaar aan het stomen is begin ik mijn relaas van vandaag.
Het was een lastige fietstocht vanmorgen naar Schijndel, de plaats die ik uitverkozen had om daar mijn kunsten te vertonen. Het was een gevecht tegen de moeheid die ik in me voelde en de tegenwind. Af en toe begon het te miezeren, wat op zich niet erg is tijdens het fietsen. Het leken me plaagstootjes, want voor ik vertrok had ik nog op weeronline gekeken en die voorzagen droog weer vandaag tot aan de avond. Toch werd de motregen gestager en met minder onderbrekingen. Ja, het regende zelfs nog steeds toen ik na veel ploeteren Schijndel, het doel van de reis, binnenreed. Sterker nog: Het bleef de hele middag in Schijndel doormiezeren en er kwam van spelen weinig terecht. Op zich natuurlijk jammer om voor niks de halve dag aan het fietsen te zijn, maar in het eerste café loste door de koffie mijn vermoeidheid grotendeels op.
Naar buiten kijkend zag ik de mensen met paraplu's in de aanslag.
Tussen de koffiepauze hier en die in de Hema heb ik toch even gespeeld. Ik dacht een plekje te hebben gevonden waar ik enigszins uit de regen stond, maar in feite kwam ik van de regen in de drup terecht, daar vanaf een dak de verzamelde spatjes verenigd werden in grote druppels en af en toe op mijn hoed en andere spullen vielen. Zelf moest ik mijn best doen om ze te ontwijken, zodat er niet te veel op mijn accordeon terecht zouden komen.
Van de regen in de drup.
Maar, positief was dat ik heel goed gespeeld had, voor zover ik dat voor mezelf objectief kan beoordelen. Dat uitte zich ook in de recette, die best groot was voor dat half uur dat ik het waagde om te spelen.
Daarna was het dus weer pauze in de Hema en toen ik de winkel uitliep maakte ik me op voor een slotoffensief, dat er niet meer kwam omdat mijn verwachting dat het daarna wel droog zou zijn niet bevestigd werd. Dus rond vier uur stapte ik weer op de fiets, en nu met de wind in de rug. Ik besloot de varkentjes die ik op de heenweg gezien had nu eens van dichtbij te bekijken. Dit vervulde een ander doel van de reis. Het leverde een filmpje voor de status van WhatsApp.
Het filmpje verdrong de video die ik vanmorgen thuis nog maakte van mensen die wandelden met honden in de wei.
Ook schattig, misschien voor een andere keer.
Deze richtingaanwijzer, die bij een huis stond, vond ik ook de moeite waard om op te nemen.
Tot twee keer toe was er op de terugweg een j a m m e r .
In de buurt van Geffen, niet ver van Oss, trof ik een reiziger, een fietsreiziger zelfs, die op een bankje zat. Ben spontaan op hem af gestapt en hem verteld dat ik zo ook vaak reisde. Hij bleek een Duitser. Zijn fiets zag er heel georganiseerd uit. Zijn reisplannen waren erg vaag. Niet dat ik altijd precies weet waar ik heen ga, maar hij leek me een beetje doelloos. Zo ik begreep was hij al een half jaar onderweg. Ook dat is me niet vreemd, want dat overkomt mijzelf ook regelmatig. Waar hij naartoe wilde? Hij liet me een briefje zien: Via Nuland en Den Bosch naar Tilburg, want daar blijkt een camping te zijn waar hij terecht kon. Het was echter al tegen het schemeren aan en ik raadde hem aan maar gewoon wild te kamperen. Ook zei ik terloops dat hij ook naar mij kon. Maar omdat dat precies de andere kant was als zijn richting heb ik daar niet verder op aan gestuurd. Toen ik wegfietste ervaarde ik dit als mijn eerste j a m m e r . Misschien als ik aangedrongen had, had ie dat wel gedaan. Dan had ie mooi een dagje bij mij kunnen blijven, want hij vertelde dat hij bij regen niet fietste en dat gaat het morgen wel weer doen. Dan had hij vanavond een lekkere warme maaltijd gehad en kon ie meer zijn verhaal kwijt.
J a m m e r .Maar misschien dat het toch zo moest zijn ....
De tweede j a m m e r ga ik nu niet uitwerken. Is minder ingrijpend als het voorgaande. Misschien morgen. Het is tijd dat ik nu ga eten. Het staat al lang op de kachel warm te blijven.
Uitdrukking van de dag.
Van de regen in de drup.
Dit was bij mij het geval vandaag.
T o t M o r g e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten