Goedenavond.
Vanmorgen bij het opstaan dacht ik, ik ben weer de oude, maar naargelang de dag vorderde was ik daar nog niet zo zeker van.
Goede momenten wisselden af met vermoeide momenten, en dan pas ik weer het regime toe van alles langzaamaan doen, zoals een oude man betaamt.
André daarentegen was in volle energie. De hele dag hoorde ik hem bezig aan de buitenkant van zijn schip. Ik deed mijn best om er niet teveel op te letten en me bezig te houden met meer meditatieve bezigheden als breien. Dat boeit me wel, omdat het stuk wat nu klaar is mij betovert qua kleur.
Ook de hyacinten, tulpen en narcissen die medebewoners zijn geworden zenden hun kleuren en ook hun geuren naar mij uit.
Deze twee en nog veel meer, onder andere een narcis die Annette gisteren voor me meebracht.
Op de status van WhatsApp zie je de bloemen, de trui en de avondmaaltijd.
Een wapenfeit buiten was vandaag het herstellen van de toch weer iets ingezakte houtstapel.
Alle goeie dingen in drieën.
Vandaag regelmatig de radio aan gehad om te oefenen met mijn oortjes. Eveline, de audicien van Van Boxtel had vorige week al een paar keer mij willen bellen om te vragen hoe het ging. Maar ik had de telefoon niet gehoord en überhaupt stonden mijn oren er toen niet naar om mijn nieuwe aanwinsten uit te testen, daar was ik veel te ziek voor.
Morgen krijg ik bezoek van Jan en José, terug van vakantie in Thailand. Ze nemen hun kleinzoontje Mels mee.
Uitdrukking de dag.
Zo doof als een kwartel
Is in het Frans:
Sourd comme un poteau.
(Zo doof als een paal).
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten