Merkwaardige vondst op Les Costilles.

 Goedenavond.

Het is gisteravond gaan onweren en daarna is het nog lang blijven doorregenen. Pas in de middag hield het op. Vreemd voor deze tijd van het jaar hier. Maar de kans wordt steeds kleiner dat we deze zomer met droogteproblemen te maken krijgen.

Een hele rare ontdekking deed ik vanmorgen, toen ik even buiten moest zijn om water te pompen.

Het lijkt een zeester. Één van de vijf pootjes is afgebroken, omdat ik hem daar wilde oppakken. Het is dus heel teder materiaal. En enig in zijn soort, want in de verste verte is er geen tweede te vinden. Volgens Hans is het een soort zwam, want een zeester heeft geen stengel. Het lijkt dat dat lichtere gedeelte in de grond gezeten heeft.

Opvallend is ook dat het ding stinkt van verrotting. Als je in de buurt komt ruik je dat. Maar van zo'n klein ding verwacht je dat niet. Eerder van een wild zwijn dat ergens ligt te rotten. Dit ruik ik onderweg af en toe en dan fiets ik snel verder om uit die reuk te zijn. Zo erg is het nu niet, maar toch typisch.

Tegelijkertijd bleek dat de twee spreukenbordjes die ik gisteren gemaakt had over Maria allebei ongeveer van hun tekst ontdaan zijn door de regen, terwijl de meeste andere nieuwe creaties min of meer nog intact waren.

Dan gaan mensen zoals Hans en ik al gauw denken dat er een wonder gaande is. Een marialiedje dat ik erg mooi vind kwam meteen in me op: "Oh Sterre der Zee" . En de associatie kwam met de zeester. Wim denkt al meteen dat Maria de bordjes heeft getransformeerd tot die zeester.

Maar ik denk toch vooral nuchter dat het feiten zijn die toevallig samenkomen. Heb vandaag met gele verf de spreuken nog eens overgedaan. Die is in ieder geval beter van kwaliteit dan de gebruikte witte. 

Vroeg gekookt en bijtijds hebben we (ratatouille) gegeten.

Daarna is Hans een eindje gaan fietsen en ben ik naar hier gegaan om allereerst wat administratie te doen die thuis niet lukte. Met regenweer is het bereik daar zeer slecht.

Na de regen weer veel blauw aan de westelijke horizon, gezien vanaf de blogplek.

Onderdeel van mijn administratie is het maken van taaltesten. In het Nederlands, Frans, Spaans en Duits krijg ik elke dag twaalf vragen te beantwoorden. Vaak staan daar  spreekwoorden of uitdrukkingen in, die ik dan hier kan vermelden. Zojuist heb ik weer een Spaanse gevonden.

Uitdrukking van de dag.

Sentirse como Pedro en su casa.

Zich ergens helemaal thuis voelen.

Letterlijk staat er : Je net zo voelen als Piet zich voelt in zijn huis.

Op de status van Whatsapp heb ik vandaag nog een filmpje gestuurd dat gisteren gemaakt is op Les Costilles, waar Wim en Hans gezellig aan het klessebessen waren.

Voor vanavond nog een mooie avond gewenst.

B e l l e   S o i r é e .

Zo b l i n d als een mol. Wim kwam op bezoek; was niet welkom op de markt.

 Goedenavond.

Op het randje van onweer zit ik op de blogplek. Kom van Lamastre af met veel boodschappen.

Ik was vanmorgen dubbel blij dat ik niet met Wim meegegaan was naar de verre markt in Yssingeaux. Op de eerste plaats mocht ik me om vijf uur vanmorgen nog eens omdraaien en lekker tot zeven uur in bed blijven, maar bovendien bleek dat de hele onderneming voor niks zou zijn geweest. Wim kreeg namelijk bij aankomst op de markt te horen dat er geen plaats voor hem was. Daarom moest hij onverrichterzake weer de terugreis aanvaarden. Gelukkig had hij nog een klein ander doel, namelijk wat spullen inkopen bij een collega-marktkoopman.

Toen kwam hij bij mij en Hans op de koffie, wat eigenlijk voor morgen de bedoeling was. Zoals ik  verwachtte klikte het tussen Hans en Wim wel.

Intussen was ik verder gegaan met het herschrijven van de spreuk lef is het enkelvoud van leven. 

Wim zag in lef  de afkorting Liberté Égalité Fraternité en dat bracht me op het idee om het volgende op te schrijven.

Maar de oorspronkelijke spreuk vind ik toch sterker en uiteindelijk is het dit geworden.

Het onweer is intussen volop bezig en ik ben naar huis gevlucht. Waarschijnlijk moet ik straks weer terug naar de blogplek om het verhaal af te maken. Het plaatsen van de foto's lukt hier niet.

Naar aanleiding van de Franse uitdrukking van gisteren kreeg ik twee reacties van lezers. Zij wisten te vertellen dat de Nederlandse versie van être myope comme un taupe de volgende is: zo blind zijn als een mol. Wij gebruiken dus blind in plaats van kippig, bijziend.

Voor vandaag is er weer iets uit het Spaanse taalgebied.

Uitdrukking van de dag.

Ser la leche.

Geweldig zijn.

Als iets geweldig is wordt het dus vergeleken met melk.

Op de status van Whatsapp zie je vandaag hoe Wim aan het proberen is een muntje weg te toveren, maar dat Hans de truc door heeft.

Dit voor zover mijn verhaal van vandaag. Het is nu wachten op het einde van het onweer.

Een prettige avond is mijn wens.

B o n n e   S o i r é e .

Marij kwam op bezoek. Met Hans de dwarsliggende boom een betere plek gegeven. ALS JE NIET HEBT WAAR JE VAN HOUDT MOET JE HOUDEN VAN WAT JE HEBT.

 Goedenavond. Zojuist Wim geschreven dat ik morgen niet met hem meega naar de hoogvlakte voor een markt. Nu hoef ik niet morgenochtend om vijf uur al op. Waarschijnlijk gaan Hans en ik morgen naar Lamastre om daar boodschappen te doen en voor gezelligheid op een terrasje. De andere fiets die ik hier heb gaat Hans dan berijden. De banden heb ik opgepompt en het zadel wat lager gezet. Dan moet het lukken.

Vanmorgen kwam Marij op bezoek. Zij woont met haar man Ben in het begin van Lamastre, van mij uit gezien.

Ze is toneelregisseuze en ze hebben in een grote schuur die bij hun huis hoort pas weer een voorstelling gegeven. Ze is sportief, doet veel aan hardlopen en vandaag heeft ze ook de vijf kilometer naar mij toe te voet afgelegd, en daarna ook weer terug.

Vanmiddag hebben Hans en ik een struikelblok van een boom, die lange tijd over het aanlooppad hing naar beneden gezaagd en getrokken. Hij is daar zo lang blijven hangen omdat ik daar allemaal spreukenbordjes, vlinders en andere ontwerpen op wilde hangen. Maar het regende klachten van mijn bezoekers omdat ze teveel gebukt moesten gaan onder de boom. Maar ik denk dan ook: meestal gaan de bomen gebukt onder ons. Laat het nu maar eens andersom zijn. Uiteindelijk ben ik vandaag toch gezwicht en samen hebben we hem naar beneden gekregen en nu langszij het pad gelegd.

Ik was ook aan het schilderen gegaan, dus dat kwam mooi uit dat ik die gemaakte spreukenbordjes meteen op de boom kon timmeren.

Een hele serie bordjes, en Maria kijkt toe.

Wees gegroet Maria.

Hans had vanmiddag een filmpje gemaakt van dat ik een bordje aan het schilderen was.

Als je niet hebt waar je van houdt, dan moet je houden van wat je hebt.

Het filmpje staat op de status van Whatsapp.

Vandaag hebben we weer eens een Franse uitdrukking.

Uitdrukking van de dag.

Être myope comme une taupe.

Zo kippig zijn als een mol.

Ik weet niet of deze uitdrukking bij ons ook gebezigd wordt.

Een prettige avond wens ik u nog.

B o n n e    S o i r é e .

Hans is terecht. Planten leken verlept bij aankomst, maar allemaal bijgetrokken. Naar markt Lamastre voor ontmoeting met Bruno. Brief gepost.

 Goedemiddag.

Weer is het vroeg. Bijna drie uur nu. Kom nu van Lamastre af, waar markt was. Hoofddoel was om er Bruno te ontmoeten. Bovendien heb ik een brief gepost, die misschien belangrijk is. 

Er was een gitarist op de markt, van wie ik een filmpje gemaakt heb dat ook de status van Whatsapp komt te staan. Zelf heb ik niet gespeeld. De ontmoetingen gingen voor.

Hans is ondertussen op Les Costilles. Hij was er gistermiddag ook toen ik thuiskwam van de afdaling uit het rhonedal. Zoals ik schreef maakte ik me zorgen omdat ik lang niks van hem hoorde. Misschien heeft ie gewoon geen bereik met zijn telefoon of is de accu leeg, was een mogelijke conclusie. En dat was inderdaad zo.

Daar zit Hans, op zoek naar de oorzaak waarom zijn berichten niet weg gingen.

Hans had een vermoeiende reis achter de rug. Midden in de nacht met de trein van Carcassonne naar Valence en gistermorgen zeven uur verder met de bus naar Lamastre. Daar gelift richting mijn plekje. Dit had nogal wat voeten in de aarde, want hij werd te ver afgezet. Enfin, hij is er gekomen en vannacht heeft ie lekker bij kunnen slapen.

Benieuwd was ik ook hoe het na mijn afwezigheid met mijn planten vergaan is. De eerste die ik zag was de tomatenplant die in een pot staat op het terras.

Erg armetierig staat de tomatenplant naast de nog frisse geraniums.

En de pompoenplanten, hoe zou het daarmee zijn?

De eens zo krachtige pompoenplanten liggen op apegapen.

Dus ik was heel blij dat ik nog niet een week langer weggebleven was. De tomatenplant kreeg meteen water en trok snel weer bij.

De pompoenplanten kregen pas water toen de zon er niet meer op scheen, doch ze richtten zich ook voor die tijd al op. Blijkbaar duiken ze in de felle zon sowieso in elkaar, zonder of met water.

Maar later op de dag waren ze weer helemaal de oude.

De uitdrukking van vandaag is weer een Spaanse.

Uitdrukking van de dag.

Drie keer is scheepsrecht

A la tercera va la vencida

Wat letterlijk betekent: 

De derde keer heb je geluk.

Een prettig vervolg van deze dag is mijn wens.

B o n n e  S u i t e .

Om één uur op de col gearriveerd, met uitzicht op Les Costilles. Klim terug naar huis goed verlopen , maar waar is Hans????,

 Goedemiddag.

Het is pas kwart over één nu. Zit op de Col de Montreynault. De beklimming uit het dal van de Rhône naar de heuvels van de Ardèche zit erop.

Vergeleken met twee weken geleden ging het me veel beter af. Het is elke keer weer verschillend. Afhankelijk van onder andere of je geduld hebt. Vooral als je niet te ver vooruit denkt gaat het veel beter.  Het vroege uur van vertrek speelt ook mee. Fietsen in het hier en nu ging goed vandaag, dat lukt de ene keer beter dan de andere. Je moet tijdens het fietsen niet verlangen om tien kilometer verderop te zijn, laat staan op je einddoel. 

Er zijn veel bomen op het parkoers en de zon bleef ook meest verscholen achter de oostelijke heuvels rechts van mij. Bovendien staat er een windje uit het noorden vandaag, dat er ook voor zorgt dat de warmte niet drukkend is.

Daar zit ik dan, met het uitzicht op het einddoel Les Costilles.

Zal Hans er al zijn, vraag ik me af? Sinds gistermiddag niks meer van m gehoord. Dat is vreemd. Telefoon kwijt? Of niet genoeg accu meer misschien? Misschien zit ie gewoon lekker in de schaduw te wachten op mij? Ik zal het zometeen zien en morgen lees je het wel.

Iets na acht vanmorgen was de fiets vertrekklaar.

Nog geen koffie vanmorgen om negen uur. Eerst nog twee uur klimmen tot in Vernoux.

Wel koffie in Vernoux, om elf uur vanmorgen.

Een schaduwrijk parkoers.

De uitdrukking van vandaag komt weer uit het Spaans.

Uitdrukking van de dag 

Wie niet sterk is moet slim zijn.

Más vale maña que fuerza.

Maña betekent manna, het brood dat voor de Israëlieten uit de hemel kwam vallen.

Op de status van Whatsapp komt nog een tweede filmpje dat ik zaterdag gemaakt heb op de markt van Privas van de muzikant met zijn mobiele harp, een instrument uit Oekraïne.

Een prettige vervolg van deze dag is gewenst.

B o n n e   S u i t e .

Oren konden muziek beter aan vandaag. Na markt weer op zelfde plek als twee weken geleden. Morgen naar huis klimmen. Hans komt.

 Goedenavond.

Kamperen op dezelfde plek als twee weken geleden.

Het is hier drie kilometer van La Voulte, waar vanmorgen de rommelmarkt was. Morgen volgt dan weer de klim naar boven, wat bijna vier uur in beslag zal nemen.

Hans komt bij mij logeren en is nu ook op weg naar Les Costilles. Morgenmiddag zullen we elkaar daar treffen. Hij moet met openbaar vervoer vanaf Carcassonne komen.

Het ging met betrekking tot mijn oren beter dan gisteren met het spelen.

Misschien omdat het op een opener plein te doen was, zodat het geluid minder terugkaatste.

Een filmpje is te zien op de status van Whatsapp.

Ik was er al vroeg vanmorgen. Die dertien kilometer, vooral naar beneden, waren snel afgelegd. Eerst wilde ik nog boodschappen doen in een supermarkt en was daar een paar kilometer voor omgereden.

Tot mijn verbazing was die dicht. Er stond onderweg toch te lezen dat ie zondagochtend open is? Toen zag ik dat het nog niet eens acht uur was en dat de winkel om negen uur pas zou open gaan. Het was met andere woorden een uur vroeger dan dat ik dacht. Vandaar dat het ook zo lekker fietsen was vanmorgen, zo heerlijk fris nog.

Wat de temperatuur betreft is het nu wel iets anders. Het was zojuist drieëndertig graden hier bij de tent. 

Na iedere inspanning moest ik me weer in de schaduw van de bomen vleien om het zweet weg te doen trekken. Maar het eten is gekookt en heb ik inmiddels in mijn buikje.

Heb net te lezen gekregen dat er van alles ingevuld moet worden wat betreft de Franse onroerendgoedbelasting, en dat moet dan via internet, en daar heb ik helemaal geen verstand van. Van zoiets krijg ik altijd de zenuwen.

Ook wil sinds een paar weken mijn Franse bank van alles weten wat ik ook niet meteen tevoorschijn kan toveren.

En er staat overal  d r i n g e n d   voor.

Ik wil gewoon zijn 

.....is een tekst die thuis ergens op een bordje prijkt......

Morgen vanaf hier weer de klim inzetten naar huis, net als twee weken geleden. Rond drie uur heb ik geschreven aan Hans dat ik er ben, maar hij weet zelf ook de weg.

Er is weer eens een Duitse uitdrukking vandaag.

Uitdrukking van de dag .

Da bleibt einem die Spucke weg.

Met een mond vol tanden staan.

Die Spucke is de spuug. De Duitsers drukken het feit dat ze sprakeloos zijn uit door te zeggen dat ze geen spuug meer in de mond hebben.

En terwijl een vlinder om me heen fladdert die ik maar niet te pakken krijg met mijn camera neem ik afscheid om morgen weer verder te vertellen. Dag dag. Houdoe.

A u    r e v o i r .

Ontstemd op een stemmige markt. Iemand was bezig op een bijzonder instrument. Tournee van in totaal drie dagen.

 Goedenavond.

De krekels kwetteren uitbundig, net als de kikkers, op dit plekje aan een rivier. Even het concert van twee partijen opgenomen op de voicerecorder, want het ging even heel fanatiek.

Besloten om het dit keer maar op een kleine tournee te houden.

Na de markt vandaag in Privas volgt morgen nog de rommelmarkt in La Voulte, waarna ik door naar huis fiets. Het blijkt namelijk dat in deze buurt maandag en dinsdag geen leuke markten zijn. Die zijn er pas in juli en augustus. Misschien ga ik dan nog een keer en doe dan in een week de markten van de Zuid-Ardèche.

Het was vandaag wel afzien met spelen omdat mijn oren het niet goed deden. Ik kon met moeite mijn eigen muziek verdragen. Het publiek wel. Er was een gezellige sfeer en daar mocht ik mijn bijdrage aan leveren.

Er was een andere muzikant, waar ik meer oor voor had.

Deze man bespeelt een bandoura, een instrument dat in Oekraïne zeer bekend is. Op de status van Whatsapp staat straks een filmpje.

 waar hij speelt. Voor wie interesse heeft is er meer informatie op zijn site.

www.thierryhercod.com

Ook vandaag mocht ik weer verschillende marktmensen begroeten die ik ken van markten dichter bij huis.

Na de markt heb ik genoten van een luie middag. De afstand tot La Voulte is niet groot en het ging allemaal bergafwaarts. Wel moet ik morgenochtend nog wel dertien kilometer. Maar het plekje aan de rivier waar ik nu ben wilde ik niet afslaan. Heb onder andere een lekker bad genomen, tussen de kikkers, en dat verfriste.

Water om me te wassen en...........

............vuur om eten te koken.

Wel jammer enerzijds dat ik nu niet verder ga op tournee, maar de andere kant op zou ook veel klimmen betekenen, terwijl ik nogal moe ben. En dat alles voor maar één interessante markt. De rommelmarkt voor morgen is ook wel leuk, maar die heb ik al een keer gedaan dit voorjaar.

Uitdrukking van de dag

Einstellen (Duits)

Stopzetten (Nederlands)

In het Duits heb je dus precies het tegenovergestelde van wat wij Nederlanders zouden denken.

Nou, tijd voor een toetje nu onder het genot van het concert der krekels en kikvorsen.

Een fijne avond gewenst.

B o n n e   S o i r é e .

Klomp gestolen.....Oh nee, toch niet.Tournee gestart. Drie of tien dagen?

 Goedenavond.

Ben ik ineens weer op reis. Een tournee is gestart vanmiddag, om precies te zijn om vier uur. Zoals gewoonlijk wist ik niet zeker of ik wel zou gaan en was het de hele dag ja,nee,ja,nee,ja, nee. Het was thuis ook gezellig.

Ik wil graag weer eens een keer in Privas spelen. Dat is al weer heel wat jaren geleden voor het laatst. Andries weet het misschien nog wel, want we gingen met zijn auto.

Privas ligt ongeveer vijftig kilometer van mij vandaan en er zit heel wat klimwerk tussen.

Ik moet er dus wel wat voor over hebben. Maar ik ben nu op ongeveer elf kilometer voor de plaats aanbeland. 

40 kilometer onder Les Costilles ben ik nu.

De kaart van de Ardèche is mee.

Het was half negen toen ik deze rustplaats bereikte. Morgen moeten er eerst nog een viertal kilometers geklommen worden en daarna komt de afdaling tot het marktgebied.

Het was wel grappig. Toen ik na anderhalf uur fietsen ergens op een kruispunt de te volgen route aan het bekijken was sprak een fietser me aan. Hij herkende mij van het accordeon spelen op de markt van Vernoux. We ontmoetten elkaar daar niet zover vandaan.

Toen ik hem vertelde dat ik naar Privas ging om op te treden had hij wel ontzag. Dat was nog wel veertig kilometer, zei hij.

Maar nu dus nog elf. Omdat ik voor ik ging thuis nog warm gegeten had hoefde ik nu niet meer te koken. Maar het toetje komt straks nog wel.

Het was wel even schrikken vanmiddag toen ik de fiets ging oppakken. De klomp die ik zo slordig op de parkeerplaats had achtergelaten lag er niet meer. Balen. En ook eigen schuld, want als je zo de dingen laat slingeren vraag je erom dat iemand het zich toeeigent, aannemend dat dat ding van niemand meer is. Maar toch, het is geen fijne gedachte, het idee dat iemand iets meeneemt dat bij mij hoort.

Maar......toen ik even later een kijkje nam richting ravijn zag ik hem daar liggen. Hoe die daar komt? De wind kan het niet gedaan hebben, daar is de klomp te zwaar voor. Maar het zullen de maaiers van de gemeente geweest zijn, bedenk ik nu. Ze hebben die parkeerplaats ook gemaaid, en daar lag de klomp waarschijnlijk in de weg. En die gooien ze dan maar het ravijn in.

Hoe de tournee er na morgen uit gaat zien weet ik nog niet. Daarna zou zondag de rommelmarkt van La Voulte kunnen volgen, waarna terug naar huis geklommen kan worden. Maar een hele week eraan vast knopen behoort ook tot de mogelijkheden. In het zuiden van de Ardèche zijn hele grote markten die ik ook al heel lang niet meer gedaan heb.

Echter hebben mijn planten nu toch meer verzorging nodig. De overvloedige regen van gisteren zorgt dat ze er zonder te gieten wel een tijdje tegen kunnen. Maar tien dagen is toch wel erg lang in het zomerseizoen.

Elke keer als ik langs mijn reusachtige pompoenplanten loop ben ik gefascineerd.

Wat zijn er toch veel vlinders op mijn terrein. Onderweg zag ik er vandaag toch veel minder dan op Les Costilles.

Die distelbloem waar die vlinder op zit moet eigenlijk met het omliggende gras gemaaid worden.

Hier ontmoeten de hagedis en de vlinder elkaar.

Op de status van Whatsapp zie je het gebeuren.

Al vaker heb ik deze diepe vallei, die van de Eyrieux onder me gehad. Tegenwoordig heb ik een apparaatje bij me om het te laten zien.

Daar helemaal in de diepte ben ik afgedaald. Daarna vijftien kilometer in het dal gefietst van de Eyrieux om daarna de heuvels van de overkant weer te beklimmen.

Kwart over tien.

Ik moet gauw gaan slapen want morgen moet ik vroeg weer op om de markt op tijd te halen.

Ik heb een uitdrukking in het Spaans vandaag .

Uitdrukking van de dag 

Muchos oficios, pocos beneficios 

Letterlijk staat hier: Veel ambachten, weinig goeds.  Wij hebben hiervoor:

Twaalf ambachten, dertien ongelukken 

B o n n e   N u i t 

Welterusten.

Wachten in de regen op de blogplek, tot de bui over is. Wim kwam op bezoek.

 Goedenavond.

Het was niet helemaal goed getimed, want op weg naar de blogplek begon een bui te vallen, waarvan ik het einde hier met de jas aan stond af te wachten. Maar het is droog. Zo lang het duurt? Maar hopelijk toch wel tot ik mijn verhaal afgemaakt heb.

Zo te zien blijft het hier nu wel even droog.

Vanmiddag ging het er even flink tegenaan, terwijl Wim bij me was. 

Op de status van Whatsapp zie en hoor je de regen uit de lucht komen vallen.

Hij vroeg zich af of het dak van de hoofdcaravan wel waterdicht was, maar dat is het al heel lang. Al misschien wel zeven jaar heb ik daar geen zorg meer over.

Wim was zoals altijd weer heel gezellig, maar daarvoor moest hij eerst even tot rust komen.

Maar daarna zat hij toch snel weer op zijn praatstoel.

Hij vroeg zich hier af wie het eerste was, de kip of het ei. Tja, wat moest ik daar op zeggen?

Na de nogal intensieve dag van gisteren had ik een rustige ochtend en heb onder andere de herinneringen van de gezelligheid met de gasten weer weggepoetst. Met andere woorden de afwas gedaan. En ik heb me ook weer met taal bezig gehouden, waaruit onder andere deze Duitse uitdrukking voortvloeide.

Uitdrukking van de dag.

Het ligt  v o o r  de hand.

Es liegt  a u f  der Hand.

In het Duits wordt dus een ander voorzetsel gebruikt om aan te duiden dat iets heel waarschijnlijk is. Het ligt op de hand geeft het nog iets duidelijker aan. Je hoeft je hand maar dicht te klappen en je hebt het, terwijl wij nog eerst ernaar moeten grijpen.

Enfin, ik ga weer sluiten en u een prettige avond toewensen.

B o n n e    S o i r é e .

Les Costilles krijgt metamorfose door de bosmaaier en de zaag van Bruno. Bruno's opa en zijn vrouw hebben met ons ratatouille gegeten.

 Goedenavond.

Het was (en is nog steeds) een volle dag vandaag

Vanmorgen half negen kwam Bruno, zoals afgesproken, gewapend met bosmaaier en motorzaag, om bij mij de boel wat toegankelijker te maken. Dat is hem goed gelukt. Een hele metamorfose heeft de plek ondergaan.

Ruimte scheppen in het dal der geesten.

Maar vooral, niet te vergeten, hebben we het samen ook gezellig gehad vandaag. Gelegenheid om over van alles en nog wat te praten, want natuurlijk hebben we genoeg pauzes voor koffie ingelast. Ik vind het fijn dat ik hem in mijn vriendenkring mag opnemen. Vanaf dat hij zeven was kennen we elkaar en zo heb ik beetje voor beetje zijn ontwikkeling mee kunnen maken tot de mens die hij nu is en die in volle gang is.

Zijn opa, de vader ook van Wineke, is vanavond met zijn vrouw bij ons komen eten. Natuurlijk was dat ratatouille. Ze hebben ook een huis in de  buurt en Bruno logeert daar een paar weken.

Opa Hans is een heel actieve man met onder andere een muzikale achtergrond. Hij organiseert elke jaar in de zomer koorweken , die in de omgeving van Lamastre worden gehouden.

Zoals gezegd was het een volle dag, en voor mij is bijna het moment aangebroken dat ik mijn hoofd weer te ruste mag leggen.

Vandaag heb ik weer iets in het Spaans als uitdrukking.

Ser uña y carne

Wordt gezegd van mensen die onafscheidelijk zijn. Letterlijk betekent het : nagel en vlees zijn. 

En met dat vlees bedoelen ze dan weer het nagelbed.

Slaap lekker.

B o n n e   N u i t .

Markt Lamastre: accordeon gespeeld, met Bruno koffie gedronken en met Wim. Vandaag ging de terugklim naar huis probleemloos.

 Goedenavond. 

Terwijl het in Nederland cats and dogs regent op sommige plaatsen is het hier zoals verwacht droog gebleven.

Alleen voor donderdag zijn er buienkansen. Wim gaat daarom die dag niet naar een markt, zei hij vanmorgen, maar hij komt naar mij toe.

Voor morgen staat het "werkbezoek" aan mij van Bruno op het programma. Hij komt gewapend met bosmaaier en motorzaag en gaat zo Les Costilles nog wat toegankelijker maken voor mensen.

Beiden heb ik vandaag op de markt van Lamastre getroffen en met  beiden heb ik koffie gedronken.

Daarvoor heb ik tot half twaalf me uitgeleefd met de accordeon, ondertussen ook babbelend met enkele vrienden die de markt bezochten.

Er was een schattig meisje van een jaar of zes dat met haar moeder lange tijd ademloos bij mij stond te luisteren, al dansend af en toe. Mijn hele kinderliedjesrepertoire had ik aangesproken.

Na de markt heb ik nog tot half drie gewacht totdat de supermarkt in het centrum open ging. Want boodschappen moesten er ook gedaan worden. De voedselvoorraad thuis was namelijk uitgeput na vier dagen geen winkel meer gezien te hebben. Bovendien komen morgenavond Bruno's opa en zijn vrouw en Bruno zelf bij mij ratatouille eten. De spullen ervoor zijn in ieder geval in huis.

Vandaag verliep de klim naar huis vanaf Lamastre weer eens heel vlotjes. Ben  een paar keer gestopt om koeien en geiten te begroeten.

Op de heenweg heb ik tot mijn vreugde vast kunnen stellen dat er in dit gebied nog heel veel gele toortsen zijn die niet bedreigd worden door maaimachines. Of ze door geiten, koeien of schapen gegeten worden weet ik niet.

Geen handjevol maar een landje vol gele toortsen.

Ondertussen lees ik van vrienden die in het oosten van Nederland wonen dat het noodweer er huishoudt. Dit brengt me op de volgende Franse uitdrukking:

Uitdrukking van de dag.

Ik pleut comme vache qui pisse

Het regent pijpenstelen

It rains cats and dogs.

De Franse uitdrukking bovenaan zegt dat het regent als een pissende koe.

Onderaan staat ook nog eens de Engelse versie die zegt dat het katten en honden regent.

Maar hier is het droog.

We hebben hier de afgelopen weken lekker veel regen gehad en de aarde heeft een goede buffer opgebouwd.

Een goede nachtrust is mijn wens en morgen gezond weer op. Wat mij betreft om zeven uur al, want Bruno komt  bijtijds.

Gemeente maait mooie gele toortsen weg. Door zon verhit bronwater gebruikt om kleren te wassen..

 Goedenavond.

Vanmorgen kreeg ik een foto van een prachtige gele toorts die in de tuin van Piet en Jet in Breugel staat.

Gegroeid uit een klein zaadje, door Piet vorige zomer opgepikt.

Toen stelde ik voor om voor hen een paar foto's te maken van de vele toortsen die hier zo triomfantelijk langs de berm staan en die ik altijd begroet als ik van en naar de blogplek fiets.

Laat nou net het ronkende geluid van de tractor van de gemeente te horen zijn die eens per jaar de kanten komt maaien.

Maar toen het geluid opgehouden was en ik een uur later beneden moest zijn, zag ik dat er nog maar één berm gedaan was en niet de berm waar de meeste gele toortsen stonden. Ik weer naar boven, de camera gehaald en er nog snel even een paar op de foto gezet. Hieronder is er een van.

De bermhelling die al gedaan was zag er ondertussen zo uit:

Een beetje vergelijkbaar met mijn baard die pas geleden door Ageeth ook kort gemaaid is.

Verder naar boven waar de grijparmen van de machine niet konden komen hebben de digitalissen het overleefd.

Vandaag de grote afwas weer eens gedaan en daarvoor de buitentafel ontruimd. Daar lagen de verzamelde spreukenbordjes nog op waar ik gisteren mee bezig was. Die hebben nu tijdelijk een plaatsje gekregen aan de wand, naast prachtig.

Hier zijn (nog) geen woorden voor.

Evenals gisteren waaide het vaak hard vandaag en samen met de zon deed dat de tuinplanten snel uitdrogen. Er moest dus water gegeven worden vanavond, maar de eerste twee emmers  die uit de pomp komen hebben zeer warm water omdat de zon op de slang scheen. Het was een mooie gelegenheid om dat water voor het wassen van wat kleren te gebruiken.

Door de zon verwarmd water in de blauwe teil voor de klerenwas.

Verder heb ik vanmiddag de tomatenplanten wat verder aangebonden met meer touwtjes.

En ondertussen is de avondzon weer achter de wolken uit gekomen. Toen ik hier aankwam zag het er nog zo uit:

De lichte streep boven de horizon nam mijn twijfel over een mogelijk buitje weg.

Vervolgens zag het er zo uit:

Nu ziet er zo uit.

Ook begint het koud te worden nu de zon weg is.

Tijd om af te sluiten met de uitdrukking van de dag, die weer uit het Spaans komt.

Uitdrukking van de dag.

Mi media naranja

Mijn wederhelft

De Spanjaarden noemen hun wederhelft de helft van mijn sinaasappel.

B o n n e   S o i r é e .

Prettige avond.