Goedenavond. Je moet op een dag nogal eens dingen doen waar je tegenop ziet. Zojuist moest de fiets omhoog geduwd worden naar de kampeerplek die ik gevonden had Maar het was zo steil en onbegaanbaar. Uiteindelijk heb ik het in twee delen gedaan. Eerst een zware tas en toen de fiets met de rest van de bagage.
Vanmorgen vond ik alles moeilijk: Opstaan, vuur maken, ontbijten, de fiets opladen. Ik was ook pas laat in Nyons waar de markt was. Tegen tien uur ben ik begonnen op een marktplein waar alleen maar levensmiddelen worden verkocht. In dat gedeelte van de markt is de sfeer het meest ontspannen en om te beginnen is dat goed voor mij.
Later ging ik in de winkelstraat staan waar de mensen vooral aan het shoppen zijn. De man tegenover me die lederwaren verkoopt is een oude bekende van mij en die was meteen heel enthousiast toen hij mij zag, evenals zijn buurman die nu kennis met mij maakte. Een goede binnenkomer dus, maar er was weinig contact met het publiek en na een half uur hield ik het toch voor gezien daar.
Even verder op een pleintje wordt meestal muziek gemaakt door professionele bandjes en ik besloot om daar een kijkje te gaan nemen, zodat ik iets moois voor de status van Whatsapp kon vinden. Het was inderdaad nu ook weer het geval.
Rendez-vous op de status van Whatsapp.
Na een kwartiertje geluisterd te hebben ben ik zelf gaan spelen op een punt waar je van alle kanten in de kijkers staat, een heel centraal punt dus. Ik merkte dat ik verlegen was. Vaag herinnerde ik me ook dat ik daar ooit commentaar kreeg omdat ik er te lang stond. Maar lettend op de gezichten van de omringende marktvrouwen die vooral sieraden verkochten zag ik daar toch geen ergernis. Maar de reacties van het publiek op mij waren nu niet zodanig dat ik beter ging spelen.
Ach, ik vond het ook wel goed zo en besloot nog even iets verder te lopen in een straatje waar weinig mensen waren maar wel veel ruimte om te spelen. Het was kwart over twaalf, einde van de markt bijna. Het was het begin van een fantastisch half uur. Hier wel veel contact met de mensen. Het was vooral een kind van een jaar of zeven dat met mij de show maakte. Met een prachtig kleurrijk rokje danste ze prachtig. Omdat ik speelde kon ik het tafereel onmogelijk filmen, maar andere mensen deden dat wel, waaronder de moeder van het kind. Ik heb haar gevraagd of ze mij een filmpje op wilde sturen. Het zou leuk zijn als ze dat deed.
En zo was Nyons toch ook weer zoals het kan zijn. In tegenstelling tot andere keren ben ik in de middag niet meer gaan spelen buiten de markt. Ik doe het iets rustiger aan als toen. Tot de markt van morgen, in Dieulefit, moesten er weer tweeëndertig kilometer afgelegd worden.
De aftrap van de etappe naar Dieulefit is geweest.
Van die tweeëndertig kilometer moest er ook aardig wat geklommen worden. Toen het eerste hoogtepunt was bereikt heb ik op een bankje in een dorpje wat brood gegeten. Ik was niet de enige fietser daar. Een hele groep kinderen had ook pauze van een fietstocht. Bij navraag bleek dat in totaal twaalf schoolklassen de hele week van maandag tot en met vrijdag bezig zijn met de ronde van het departement de Drôme.
Het is een hele organisatie, want al die twaalf klassen hebben een ander parkoers.
Onderweg later kwam ik nog verschillende groepen tegen.
Één volwassene voor zes kinderen, is de regel. Maar er worden eisen gesteld aan de begeleider. Niet iedereen kan zomaar meedoen.
Het had nogal wat voeten in de aarde eer ik het plekje vond waar mijn tent nu staat.
Eerst vond ik deze schuur, maar het gras was er zo vreselijk hoog. Ook let ik tegenwoordig op het bereik van mijn smartphone. Dat was daar heel slecht, en dan is het een heel gedoe om de blog verzonden te krijgen.
Idem dito voor de plek hieronder.
Ze hadden het gras wel eens mogen maaien.
En van dit hek heb ik de sleutel niet.
Maar na wat gezoek heb ik het nu weer heel goed en bovendien is het morgen nog maar twee kilometer, afdalend, tot Dieulefit.
Hoe het daar zal zijn weet ik niet.
In de zomermaanden is het daar een grote markt, maar het is pas juni.
Mijn ervaring is dat een kleine markt ook goed gaat, maar het is leuker als een hele lange straat tot markt gebombardeerd wordt.
Ik laat nog even zien hoe groot de belangstelling voor Nyons vanmorgen was.
Tot op de nationale weg stonden de auto's geparkeerd.
En in het café vanmorgen zat dat hondje daar zo schattig.
Titelsong van de dag.
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder (Ramses Shaffy)
Chante, lutte, pleure, prie, ris, bosse et admire (Micheline van Hautem)
Deze laatste is een Vlaamse zangeres. Ze zingt dit lied van Shaffy ook in het Nederlands.
Lekker slapen is mijn wens.
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten