Goedenavond.
Terwijl de bui lustig doorklettert op mijn tent, lig ik voldaan op mijn matje, mijn buikje weer goed gevuld.
Het was ook vandaag weer prettig om te spelen.
Een hele gezellige sfeer in Buis-les-Baronnies.
Dit keer was ik niet de enige muzikant. Er stond een leuk stel. De man met een gitaar, de vrouw met een triangel. En ze zongen fanatiek in een taal die ik niet een twee drie verstond. Ik heb het hen gevraagd. Het was Portugees uit Brazilië. Maar zelf waren het toch gewoon Fransen.
Ik was blij dat ik zo weer een filmpje kon maken voor de status van Whatsapp.
Zelf kon ik vandaag ook weer een potje breken, maar ook........een klomp.
Al een tijdje was het de vraag hoe lang de al steeds verder scheurende klomp het nog zou houden. Mijn eerste gedachte was toen de klomp in tweeën brak, hoe moet ik straks met goed fatsoen naar de fiets lopen? Het optreden ermee ging nog wel als ik mijn voet onbeweeglijk hield, maar dat deed ik niet lang zo. Gewoon maar met een sok rechts en met een klomp links aan de voeten. Al spoedig was ik het er met mezelf over eens hoe ik de weg terug naar de fiets aan zou pakken: Er maar gewoon een onderdeel van de show van maken en de twee klompdelen die ik in mijn hand had nog eens extra laten zien aan de lachende marktmensen.
In de supermarkt direct na het plaatsje vond ik behalve etenswaren ook lijm en zojuist heb ik een lijmpoging gedaan.
Benieuwd hoe lang het houdt en of ik er nog een paar dagen mee op kan treden.
Het is ongeveer dertig kilometer tussen Buis-les-Baronnies en Nyons, waar het morgen markt is. Hiervan moet ik er morgen nog zes. Op de route van vandaag heb ik deze al vaak door mij gepasseerde kerk eens op de foto gezet.
De markt van morgen is weer een hele grote en over het algemeen is het me daar goed afgegaan. Vaak zijn er meerdere muzikanten.
Intussen is de regen nu opgehouden. Het had bijna een uur geduurd. Nu is alleen de merel nog hoorbaar, die echter tijdens de regen ook lustig door floot.
Uitdrukking van de dag.
Van het kastje naar de muur lopen.
In het Spaans hebben ze daar dit voor:
Ir de la ceca a la meca.
Waar de woorden ceca en meca vandaan komen is niet duidelijk, maar meca is onder andere Mekka en ceca zou een ander bedevaartsoord kunnen zijn uit de zestiende eeuw. Hoe het ook zij, het klinkt in ieder geval mooi.
Ik ga er weer een eind aan breien. Ik vind het zo heerlijk als ik 's-avonds in mijn slaapzak mag kruipen en tot morgenochtend niets meer hoef te doen.
Trouwens, van mijn knie heb ik de laatste tijd weinig last, ook niet als ik lig. En vorige week had ik twee dagen last van een schouder, maar daar is het bij gebleven.
Welterusten
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten