Een halve waarheid op een heel (nieuw) bordje.

 Alles vervalt, ook spreukenbordjes zijn onderhevig aan de tand des tijds.

Gisteren zag Erik een bordje dat hem aansprak.

Ik wilde het hem geven, maar we vonden beiden dat het geen bordje was dat nog lang mee zou gaan of leesbaar zou blijven.

Je ziet, de onderste helft van het bordje dreigt weg te vagen en dan hou je nog maar een halve waarheid over.

Vandaag een splinternieuwe uitvoering van de spreuk gefabriceerd.

 

Maar veel hele nieuwe teksten zijn er de laatste tijd niet bijgekomen.

Inzendingen van lezers zijn welkom!

Het was vandaag een dag met veel zon en op mijn terrassen was het goed toeven.

In de zon en uit de wind zat ik prima, als afwisseling met de fabricage van aanmaakhoutjes.

Van André heb ik heel wat schrootjeshout gekregen.

Elke dag gebruik ik de gebeitelde aanmaakhoutjes om één of twee keer de kachel aan te maken.

Als ik op de boot ben in tijden dat er niet gestookt hoeft te worden worden ze gebruikt om buitenvuurtjes te maken waar eten op gekookt wordt.

Dit hout is dus voor mij een waardevolle schenking.

Ook ben ik vandaag een slaapzak gaan wassen. Dit in het kader van het feit dat ik zin had in dit werkje. Daar moet ik dan van profiteren,  want dat is niet vaak het geval. 

Er ligt nog meer van dit spul dat graag een wasbeurt krijgt, dus als ik in de stemming blijf komen er deze week nog meer aan de beurt.

En nu, half acht, mag ik weer aan tafel.

Mijn buikje rammelt, dus dat wordt een nuttige aangelegenheid.

Tot morgen.

Een druk bezochte bezoekdag.

 Zondag bezoekdag is al jarenlang traditie als ik in Nederland ben.

Vandaag zijn er veel mensen gekomen.

Rond tien uur kwamen de eersten en iets na zessen nam ik afscheid van de laatste.

Het aantal gebruikte kopjes van deze afgelopen week verraadt gezelligheid.

De met kruidnagel besmette koffiemolen had ik gisteren met heet water onder handen genomen.

(ooit heb ik kruidnagel ermee gemalen en die penetrante bijsmaak  bleef in de koffie zitten).

De vandaag gemalen koffiebonen hadden die bijsmaak veel minder, dus ik kan nu de gasten weer zuiverdere koffie bieden.

De zonnige dag ging gepaard met een flinke oostenwind en dat waren gunstige factoren voor het drogen van mijn gisteren gewassen schapenwol.

Weer genoeg grijze wol om morgen verder te kunnen breien.

Erik heeft de voor hem bedoelde spreuk meegenomen en de oude versleten versie teruggebracht.

Maar die is niet meer geschikt voor iets nieuws, dus mag in de kachel.

Van Narda kreeg ik deze foto van de omgeving van de IJssel.

Het fietspad wordt moeilijker te befietsen.

Hier eindigde deze dag met dit plaatje.

Een fijne avond gewenst.

Een bezoek, anders dan anders.

Vanmorgen kwam Hanny op de koffie. Altijd gezellig, maar vandaag was het anders.

Ze kwam niet met haar trouwe maatje Flipje die altijd kwispelend en enthousiast naar me toe rent als ze eraan komen.

Gisteravond heeft de dierenarts het diertje in laten slapen. Een goed besluit omdat het beestje steeds krakemikkeriger werd.

               Flipje op één van zijn laatste (moeizame) wandelingen.

Dat het nu uit zijn lijden verlost is geeft rust voor beide partijen.

Verder was het vandaag weer een thuisdag, niet gebruikelijk voor een zaterdag. Maar net als gisteren kreeg het bezig zijn hier voorrang op het gaan spelen, temeer ook dat carnaval al genoeg vertier geeft voor de mensen, daar kan mijn spelen niet veel meer aan bijdragen.

Laat mij maar voor een carnavalsstemming zorgen op andere dagen van het jaar.

De donkergrijze wol voor mijn trui is bijna op, dus om verder te kunnen ben ik de laatste dagen wat bij gaan spinnen.

Tegen de avond vond ik dat er nu wel genoeg wol op de klos zat en heb ik er een streng van gemaakt.

Die ligt nu in een emmer met lauw zout water schoon te trekken.

Ondertussen staat in het Oosten de wereld in brand, terwijl dat hier ook zojuist het geval was, maar op een mooiere manier.

 

Een fijne avond gewenst, en morgen een mooie zonnige dag.

      Deze laatste spreuk krijgt dan een andere eigenaar.

Au revoir.

Nare berichten.

 Gisteren hoorde ik van een vader van een jong meisje dat ze een zelfmoordpoging had gedaan.

Het meisje ken ik vanaf haar geboorte.

Vandaag van een vriendin dat haar hondje dat ik ook goed ken zorgelijk was.

Daar ben je dan mee bezig tussen het houtzagen en spinnen en breien door.

Er op uit trekken met de accordeon, daar voelde ik vandaag niet veel voor, ondanks dat het vrijdag is, een geschikte dag daarvoor.

Ben meer in de stemming van het verwerken van hout , wat nodig is voordat ik kan vertrekken van hier.

Er zat een opvallende vogel in de buurt , zag ik door het raam.

Bij nadere informatie lijkt het een nijlgans te zijn.

Dit is wat ik zag. 

Ze bleef geduldig lang op dezelfde plek zitten.

Het was mooi weer om een dikke wollen trui eens te wassen en in de wind te laten drogen.

Ooit heb ik hem gebreid als voorbereiding op een reis naar Griekenland, getuige de ingebreide Griekse letters Alpha, Omega en Chi (respectievelijk in rood, blauw en geel).

Hij is er weer flink van opgeknapt.

Gisteren waren de kippenbilletjes heerlijk, vandaag herhaling want ik had nog een pak gekocht.

Vandaag worden ze samen met bloemkool verwerkt door mijn mond.

Er is een probleempje met mijn koffiemolen.

Toen ik in september tandpijn had had ik kruidnagel met die molen gemalen, wetende dat dat pijndempend is.

Maar nu blijkt die hele penetrante smaak in de koffie te blijven zitten.

Je zou zeggen, kruidnagelkoffie is misschien wel lekker, maar nee, naar mijn smaak niet.

André heeft de koffie zelfs niet opgedronken vanmorgen.

Nu binnenkort maar eens proberen of ik het apparaat met heet water schoner kan krijgen.

Maar nu is het weer etenstijd.

        BON APPÉTIT.

Kapper Jan heeft een boom die door zijn dak gaat.

 Al heel lang prijkt in de tot discotheek omgebouwde schuur van Jan en José een walnotenboom die door het dak gaat en daarop en in de omgeving in het najaar zijn vruchten afwerpt.

Toen ik vanmiddag rond vier uur arriveerde leek het eerst dat alleen de hond Catootje thuis was.

Maar Jan bleek in zijn muziekschuur te zijn en daar had ik even niet aan gedacht.

We hadden afgesproken voor vanmiddag dat hij me  zou knippen, maar ik zat van tevoren wel in dubbio of ik niet af zou zeggen. Het waaide en regende namelijk flink in het begin van de middag.

Maar ik hou niet van afspraken afzeggen, zoals ik ook liever zo weinig mogelijk afspraken maak.

Niet flauw zijn, dacht ik bij mezelf, gewoon gaan. En het viel reuze mee met de wind die zelfs gedeeltelijk mee was.

En Jan nam dus zijn scheerapparaat weer bij de hand en hier zie je hem in actie.

Omdat José er vandaag niet bij was om mijn hoofd op rebellerende haren te controleren deed hij zelf de finishing touch.

Nu kunnen mijn haren weer een paar maanden groeien voordat het voor de meeste mensen te wild wordt.

Vanmorgen werd mijn in aanbouw zijnde trui reeds gebruikt door Pietje.

En nu, half negen, komen er kippenbilletjes op tafel bij de sperziebonen.

Een vreedzame avond gewenst.

Een zeehond aangetroffen op de veerstoep.Ook een boom van vijftien meter.

 Op de veerstoep aan de overkant heeft gisteren iemand een zeehond gespot.

https://www.gelderlander.nl/maas-en-waal/zeldzaam-zeehond-blaast-uit-op-veerstoep-bij-oijen~ad34bf71/

Op de veerstoep hier aan deze kant van de Maas trof ik vandaag een reusachtige boom van wel vijftien meter lang en zo dik dat mijn beugelzaag er met moeite door kan op het uiteinde.

Tezamen met ander daar aangespoeld hout heb ik er weer een flinke berg bij om kort te zagen en te kloven.

De meeste door elkaar gewaaide houtjes en spreukenbordjes zijn na vandaag weer een beetje geordend tot er weer een storm komt. Of misschien blijft alles zo een half jaar liggen.

Elke morgen doe ik met enkele andere mensen een taaltest.

Een van de vragen leverde nogal wat geharrewar bij deze of gene.

Waar zet je de punt neer, voor of achter het aanhalingsteken?

De lezers van deze blog zullen er heus geen punt van maken als er bij een beschrijving van mij iets niet in de haak(jes) is.

André is vandaag naar de kapper, één dag voordat ik morgen bij Jan onder het mes ga.

Pietje ging achter het stuur zitten.

Een rustige avond gewenst en een goed resultaat voor Ajax.

Ontmoeting met Judith en Eugène op markt. Bezoek aan Carla.

 Tien voor elf vanmorgen begon ik in Oss op de markt te spelen in een wat kille sfeer. Een uur lang vond ik wel genoeg.

De koffiepauze in een café was daarna te laat om erna nog verder te spelen. Bovendien regende het toen ik een half uur later naar buiten stapte.

Er stond een bekende spreuk mooi geschreven.

Op de markt kwamen Judith en Eugène voorbij. Het was leuk om mekaar weer eens te ontmoeten.

Ooit waren Eugène en ik collega's bij Philips toen we voor het uitzendbureau werkten. 

Vanaf de markt ben ik daarna naar Jan en José gefietst, die een paar dagen geleden thuisgekomen zijn van drie weken Spanje.

Ze stonden op het punt naar een  lunch te gaan, maar donderdagmiddag hebben we nu afgesproken dat Jan me gaat knippen. Omdat straks een lange periode Frankrijk in het verschiet ligt en daar geen privekappers zijn tot nu toe zou mijn baard dan te lang worden in de ogen van de meeste mensen.

Carla was daarna mijn doel en die was thuis en had bezoek van Trees die ik ook goed ken.

Thuisgekomen was André aan de beurt voor een bezoekje.

De ochtendwens wil ik nog even nalaten.

Ook een Good Evening is nu mijn wens.

Stilte ...... na de storm.

 Zal de wind het voorbeeld volgen van de regen en ook ophouden of in ieder geval minder worden?

Dan is het weer opgelucht ademhalen en genieten van de stilte NA de storm.

Tot drie uur was het naar buiten gaan nog geen prettige gedachte, maar toen het droog was durfde ik de fiets te benaderen die nog geen zadel had.

Het is zaak om die te kunnen berijden zodra ik dat zou willen en morgen staan er in ieder geval boodschappen op het programma en misschien weer spelen in Oss, wat vorige week vanwege het draaiorgel niet veel uithaalde.

Het is gelukt, mijn technische ingreep.

Een inbussleutel, van André geleend, bracht uitkomst.

De mijne, die ik uiteindelijk tussen mijn roestende fietsenspullen vond, had een te korte arm om genoeg kracht te kunnen zetten.

         Mijn fietsenspullen.

Hier had ik nog drie andere zadels liggen, alle van afgeschreven fietsen gehaald.

Nu is mijn fiets weer reisvaardiger.

Toen het nog nat was had ik ook al een voor mij gemakkelijkere reparatie gedaan.

Gaten in de mouwen van deze veel gebruikte trui zijn gedicht.

Dan kan hij binnenkort in de was, evenals al die kleren die vandaag aan de beurt waren op maandag-wasdag.

Ze kunnen nu lekker droog waaien, maar uitkijken blijft nodig, want net vloog er al één met knijpers en al het water in.

Mijn spinnewiel weer tevoorschijn gehaald want mijn grijze wol is bijna op.

Een vriend van mij maakt grapjes die ik niet altijd meteen snap.

Het kwartje valt dan niet, maar een echt kwartje is pas geleden wel gevallen.

Iemand had klein geld in de portemonnee en vroeg me om te wisselen. Daar zat ook een kwartje uit 1945 bij, ontdekte ik later.

Hij had niet in de gaten dat een oud kwartje uit het wilhelminatijdperk veel geld waard kan zijn.

Als de vergelijking met dit dubbeltje op zou gaan zou het  wel eens enkele honderden euro's waard kunnen zijn.

Maar na nadere beschouwing zal dit kwartje dat bedrag niet halen als je het met dit vergelijkt.

Nu, kwart over acht, mag ik weer eten.

Zojuist van buiten vast enkele kledingstukken van de lijn gehaald, waaronder een trui van André, om ze hier boven de kachel wat verder te laten drogen.

Het waait nog vreselijk hard, nog steeds hoor je binnen de wind loeien.

Maar een gezellige avond zal het toch worden.

Tot morgen.

De (was)lijn overbezet vandaag.

 Het is allemaal weer goed afgelopen gisteren na André's duik in het water.

Hij had natuurlijk wel na afloop lang na moeten bibberen, maar vanmorgen is hij weer helemaal gezond opgestaan.

De meeste van zijn natte kleren heb ik hier boven mijn kachel laten drogen vandaag, waaronder de door mij gebreide katoenen trui.

Hierdoor raakte de (was)lijn overbezet.

Buiten is en blijft het een dag met een en al nattigheid en dat gaat nu gepaard met veel wind.

Ondanks dat is Erik mij op komen zoeken.

We hebben onder andere veel cryptogrammen gedaan.

De trui heeft inmiddels vijftig centimeter bereikt op het eerste pand en ziet er nu zo uit:

Voor het avondeten heb ik André uitgenodigd en we hebben gezellig en lekker gegeten van sperziebonen uit één of ander ver Afrikaans land.

              Senegal, staat erop.

Ik wens u een genoeglijke avond met niet teveel winderigheid.

André volgt het voorbeeld van Anna en Borg en gaat te water.Met kleren aan zelfs!:

 Vandaag waren er drie dappere zwemmers.

Ook André is erin gesprongen. Maar zijn prestatie is nog groter. Hij deed hetzelfde als een maandje geleden en nam met kleren en al een duik.

        Goed voorbeeld doet goed volgen. André duikt Borg achterna.

Maar net als toen was het niet zijn bedoeling.

Wat is er gebeurd?

De storm van gisteren had zijn loopplank uit elkaar gedreven.

Hij had ons gevraagd een handje te helpen om hem weer goed te leggen.

Dit bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Er moest gewrikt worden met ijzeren staven, de een moest hier gaan staan, de ander daar. En toen maakte André een misstap en ploem.

Hij had net een kwartier geleden het hele verhaal van een maand geleden verteld aan Anna en toen zij het zag gebeuren kwam ze haast niet meer bij van het lachen. Het leek alsof ze in een of andere film van Charley Chaplin zat.

Een kwartier later met aanwijzingen van de inmiddels omgeklede André was het ons uiteindelijk gelukt met de loopplank en zijn we gezellig bij André thee en koffie wezen drinken.

Anna haalde haar gitaar er nog eens bij en zo konden we André weer verwarmen.

Vandaag was de dag van hun vertrek. Borg heeft het een en ander op te knappen in hun bewoningen in Beuningen, want de storm heeft daar ook het een en ander aangericht.

Tegelijkertijd wilde ik, op speelzaterdag, ergens gaan optreden.

De nog felle westelijke wind en het late uur inspireerden me om voor Wijchen te kiezen.

Nou, dat was goeddeels dezelfde richting en zo stapten we rond twaalf uur gezamenlijk op de fiets. Ja zelfs zijn we samen tot Wijchen gekomen, daar Borg daar materiaal kon kopen voor de reparatie en Anna vond het leuk om daar ook even op te treden.

   Daar heb je ze, onze artieste.

Zelf ben ik op een andere plek gaan staan.

 We vonden allebei het publiek een beetje mat, maar we moeten het maar zo zien dat we een beetje sfeer hebben mogen brengen.

Toen Anna en Borg verder fietsen heb ik pauze gehouden.

Maar na de patat begon het te regenen en aanvaardde ik na boodschappen gedaan te hebben de terugweg in een doorzettende regen. Het laatste stuk werd spannend want mijn zadel dat Andries twee weken geleden vastgeschroefd had vloog plots los en de bout is verdwenen. Heel voorzichtig fietsen dus in een gure regen met gevaar dat het losse zadel weg zou glijden en ik op het wegdek terecht zou komen.

Maar ik ben er.

Terwijl de regen lustig op de ramen tikt en de wind ook weer hoorbaar is, is het nu weer etenstijd.

Spinazie staat op het menu.

Tot slot nog dit plaatje uit Batenburg.

Op zulke vogelkastjes komen alleen vreemde vogels af zoals Anna, Borg en ik.

Een kleurrijke avond gewenst.

Anna zingt nog harder dan de storm.

 Met mijn gasten in mijn kleine hokje terwijl de wind ongenadig rond de keet gaat.

Een ongeorganiseerde en zeer gezellige bende.

Het begon vanmorgen met het liedje " Wordt wakker" en daarna is Anna bijna niet meer opgehouden met zingen en Borg en ik deden veelvuldig mee.

Vanaf drie uur had ze wel concurrentie van de wind die hoe langer hoe meer zich deed gelden.

Tot nu toe, half acht, lijkt de schade nog te overzien.

Alleen op een gegeven moment zag ik een hele zwerm hout in het water zwemmen.

In plaats van een foto ervan te maken leek het me verstandiger om er zoveel mogelijk van uit het water te vissen.

Ze waren afkomstig van die mooie stapel waar ik al zo vaak mee heb gepronkt op deze blog.

Vanmorgen voordat de windstoten begonnen zijn we nog flink aan het bijlen gegaan.

Mij onmogelijk splijtbaar geachte stammen hebben we aangepakt. Borg is het gelukt.

Het resultaat van ons hakwerk tot nu toe ligt hier.

Krom hout geeft recht vuur en ook rechte stapels

Anna was even wezen wandelen en had fluitekuid geplukt.

Hiervan maakten we vanmiddag fluitekruidsoep.

Er ging ook broccoli doorheen, pompoen en aardappelen.

Hier nog een creatief product van Anna. Ra ra wie is dat?

Een rustige avond is mijn wens.

Morgen zien we wel hoe het vannacht gaat lopen.