Het gaat niet zomaar tegenwoordig: je pakt de fiets en gaat weg en even later ben je op je plek in de Ardèche.
Om het een beetje leuk te hebben daar moet je toch wel die (vervolg)prik nemen. Voor mezelf hoef ik het helemaal niet, maar als je uitgesloten wordt van de maatschappij geeft dat weer frustraties die een ander soort ziekte kunnen geven.
Dus voor de gezelligheid in een cafeetje tijdens de pauze van een optreden maak ik nu aanstaande donderdag de gang naar de priklocatie in Berghem.
Hopelijk blijven mijn vinkjes dan minstens negen maanden groen.
Een andere belangrijke voorwaarde om met de fiets de reis te kunnen maken is de gezondheid van de fiets.
Daarom besloot ik vanmorgen om de fiets die het tien dagen geleden in Ochten begaf weer heel te krijgen.
Helaas kwam ik er achter dat mijn kettingponsje niet bij mijn reparatiespullen zat.
Die is in ieder geval nodig om de oude ketting er vanaf te krijgen en misschien ook om de nieuwe wat in te korten.
Dus met dat werkje moest ik even geduld hebben.
Wel heb ik het nieuwe wiel dat ik drie jaar geleden in Italië gekocht had bekeken.
Ontdekt dat er een spaak uit was. Die heb ik, naar ik me herinner ooit eruit gehaald om in een ander wiel daar een gebroken spaak mee te vervangen.
Nu werd een spaak uit het oude wiel de vervanger.
Tevens heb ik alle spaken van het nieuwe wiel een hele slag strakker gedraaid.
Je ziet, een beetje fietsenmaken heb ik toch wel geleerd in al die jaren dat mijn wielen rond zijn getrapt.
Daar staat het nieuwe wiel, compleet met alle spaken en een nieuwe band, wachtend totdat hij erop kan.
Daarna kon ik weer met hout aan de gang. Het is nu zaak om alles netjes achter te laten voor straks en over deze mooie stapel ben ik al tevreden.
Mijn trui mag straks mee en ziet er nu zo uit:
Het plan is nu om van die witte ronde een acht te maken.
Maar wie weet wat voor andere figuren zich nog gaan aandienen.
En hondje Flip dat gisteren met Hanny bij mij was begint te kwakkelen met zijn gezondheid, wat ik gisteren ook merkte.
Gelukkig is ie vandaag weer vrolijk en opgewekt.
En terwijl mijn kachel zijn laatste hout voor vandaag aan het verbranden is ga ik nu lekker aan de bloemkoolmaaltijd.
BON APPÉTIT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten