Al heel lang prijkt in de tot discotheek omgebouwde schuur van Jan en José een walnotenboom die door het dak gaat en daarop en in de omgeving in het najaar zijn vruchten afwerpt.
Toen ik vanmiddag rond vier uur arriveerde leek het eerst dat alleen de hond Catootje thuis was.
Maar Jan bleek in zijn muziekschuur te zijn en daar had ik even niet aan gedacht.
We hadden afgesproken voor vanmiddag dat hij me zou knippen, maar ik zat van tevoren wel in dubbio of ik niet af zou zeggen. Het waaide en regende namelijk flink in het begin van de middag.
Maar ik hou niet van afspraken afzeggen, zoals ik ook liever zo weinig mogelijk afspraken maak.
Niet flauw zijn, dacht ik bij mezelf, gewoon gaan. En het viel reuze mee met de wind die zelfs gedeeltelijk mee was.
En Jan nam dus zijn scheerapparaat weer bij de hand en hier zie je hem in actie.
Omdat José er vandaag niet bij was om mijn hoofd op rebellerende haren te controleren deed hij zelf de finishing touch.
Nu kunnen mijn haren weer een paar maanden groeien voordat het voor de meeste mensen te wild wordt.
Vanmorgen werd mijn in aanbouw zijnde trui reeds gebruikt door Pietje.
En nu, half negen, komen er kippenbilletjes op tafel bij de sperziebonen.
Een vreedzame avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten