Nog lang op de plek in de zon gebleven.

 Goedenavond.

Buenas Tardes.

Tien voor zeven en met het eten in de buik ben ik  in de tent gezeten. Nadat de dampen van de warme maaltijd uit de tent zijn weggetrokken wordt het ook binnen snel kouder. Ik doe de andere meegenomen wollen trui over de eerste aan.

Vanmorgen heb ik daarvan een gat in een van de mouwen gestopt. Zoals ik dacht scheen de zon op de voorkant van het huisje. Die verdreef al heel snel de ochtenkou.

Ik kon het daar goed een tijdje volhouden en overwoog om er zelfs de hele dag te blijven. Dan moest ik wel twee keer 3,2 kilometer fietsen voor de boodschappen. Toch maar niet gedaan, maar het was wel onderhand één uur toen ik vertrok.

In het plaatsje Aguilas was er koffie. Ik was er onder de indruk van een majestueuze boom waar een stel duiven in zaten. 

De voetgangerszone was rustig toen ik er doorheen fietste. Om daar accordeon te spelen voor wat publiek moet je er voor twee uur zijn.

Waar ik vanmiddag fietste stonden er overal bordjes met verboden te kamperen of een camper neer te zetten. Het is een regionaal natuurpark. Ook stond er expliciet dat er geen vuurtjes gemaakt mogen worden.

Ik gok erop dat waar ik nu sta dat wel mocht. In ieder geval heb ik geen commentaar gekregen tijdens het koken. Je kijkt mooi uit op de Middellandse Zee, maar het heet hier geen Costa del Sol meer.

Voor vanavond en vannacht staat er veel maneschijn op het programma, dat geeft heldere dromen.

B u e n o s   S u e ñ o s

Mooie dromen gewenst.

Vanmorgen vertrokken, maar Wineke heeft me achterhaald.

 Buenas Tardes,

Goedenavond.

Zojuist is Wineke weer naar huis gereden, dat wil zeggen naar de camping. Daar ben ik vanmorgen vertrokken voor het vervolg van de reis. Maar meer dan vijfentwintig kilometer heb ik niet bij elkaar gefietst. Voor een auto is dat geen onoverkomelijke afstand en Wineke is op mijn uitnodiging ingegaan om met mij de warme maaltijd te nuttigen, die dit keer weer ouderwets op een houtvuur kon worden bereid.

Gevonden mijn nieuwe kampeerplek.

Op de status van Whatsapp zie je de plek, de omgeving en Wineke.

Mijn tent heb ik achter dit huisje gezet, uit de wind en in de avondzon.

Het betekent wel dat morgenochtend de zon niet op de tent schijnt, maar als de wind wegblijft kan ik ontbijten waar de fiets staat.

Maar leuk dat we elkaar nog een keer getroffen hebben en samen hebben kunnen eten. Mogelijk kunnen we over een paar dagen en tweehonderd kilometer verder weer ergens afspreken.

Terwijl ik met het vuur bezig was is Wineke een kijkje gaan nemen bij een in het oog vallende grot.

Zo kijk je op de holwoning vanaf de kampeerplek.

Het is trouwens precies op de grens van Andalusië en Murcia te doen.

Vanmorgen dronken we nog koffie bij ons cafetaria tegenover de camping, bij Monika.

We hadden een leuke ontmoeting met Henk en Annemie. Henk is geoloog van passie en beroep. Hij kan hier in deze streek zijn hartje ophalen en duiken in de oeroude geschiedenis van onze aarde.

Annemie.

Ze wonen in Driebergen en hebben me van harte uitgenodigd om hen eens op te zoeken. Het is tweeëneenhalf uur fietsen vanaf de boot. Regelmatig heb ik daar op een zaterdagmiddag gespeeld in de voetgangersstraat. Een dubbele reden om daar weer eens naartoe te gaan als ik ooit weer eens thuis ben.

Intussen krijg ik bericht dat Wineke weer thuis is op de camping en lekker het kacheltje aan heeft. Zelf ga ik voor warmte zorgen door in mijn slaapzak te kruipen.

 Nog een prettige avond gewenst.

B u e n a s   T a r d e s .

Heel gezellig op markt Villarica. Koud op de camping.

 Goedemiddag. Buenas Tardes.

Ben de tent in gedoken. Vandaag sluit de dag niet af met een zonnetje zoals meestal maar met een kille wind in een bewolkt rakende atmosfeer. De tent wappert, dus ik vraag me af of ik m niet vast moet zetten. De verwachting voor morgen en de rest van de week is gewoon weer veel zon, maar de eerste uren van de dag is het altijd afzien en dat zal nog wel zo blijven. Hoewel, voor mij wordt het anders. Ik ga binnenkort, misschien morgen al, de camping verlaten. 

De eerste mouw van de trui is een aardig eindje gevorderd tijdens mijn verblijf hier.

De bijbehorende tekening ziet er nu zo uit.

Zoals de hele reis is dit ook een plan dat aan verandering onderhevig kan zijn.

Op de markt was het vanmorgen heel gezellig en ik heb weer een beetje beter gespeeld dan gisteren. Ik kom steeds meer in de flow. Maar ja, als ik verder reis verlies ik dat ritme weer. In ieder geval ben ik blij dat ik de accordeon nog steeds in mijn reisbagage heb.

Gisteren was er iemand die mijn klomp wilde kopen vandaag een mevrouw die een van de twee Spaanstalige spreukenbordjes wilde.

Om de kost te verdienen moed je de moed niet verliezen 

In het Spaans is deze spreuk sterker dan de Nederlandse vertaling. Ganando,winnen, staat daar tegenover perder, verliezen.

Leuk dat een Spaanse vrouw deze spreuk wou. Maar ik heb het niet gedaan. De Spaanse marktbezoekers moeten ook iets te lezen hebben.

Maar op deze markt waren heel veel toeristen van allerhande nationaliteiten. In het Duits, Nederlands, Spaans en Frans heb ik teksten.

Er waren leuke mensen vanmorgen. Een Duits stel trok een karretje voort waarin af en toe hun kind in wordt vervoerd.

En deze mensen kwamen voorbij toen ik aan het filmen was voor de status van Whatsapp.

Toen ik uitgespeeld was kwamen Paul en Wineke. Ik zag ze aankomen, maar mij zagen ze pas toen ik onderstaande foto gemaakt had.

We dronken koffie en aansluitend werd ons de warme lunch opgediend. Paul tracteerde.

Zometeen ga ik Wineke en mezelf tracteren op nog een warme maaltijd. Dit keer wordt die niet klaargemaakt op een spaarvlammetje, maar we laten ons nog maar een keer bedienen in een door Wineke uit te kiezen restaurant. Het is daar vast prettiger eten dan hier in de wind voor de tent.

Een smakelijk eten is mijn wens voor wie nog niet gegeten heeft.

Che approveche!

Goed gespeeld in Vera op markt.

 Tergend langzaam is het eten op het gasje naar het kookpunt aan het gaan. 

Ondertussen zitten wij hier te blauwbekken van de kou.

Maar vandaag overdag was er weer een heerlijk zonnetje.  We zijn naar de markt van Vera gereden, net als vorige week zaterdag. Ik had mijn beste beentje weer eens voorgezet en goed gespeeld, al zeg ik het zelf. Wel geconstateerd dat één van de hogere tonen niet in orde is. Die heb ik bijna niet nodig, maar toch stoort het me als ik een vals geluid hoor. Misschien binnenkort het ding uit elkaar halen. Meestal lukken mij reparaties van accordeons, in tegenstelling tot die van fietsen.

Naar boven kijkend zijn Jupiter en de maan weer present.

 Een paar dagen geleden schreef ik nog dat de maan Jupiter boven zich moest dulden. Hierboven zie je hoe de snelle maan Jupiter nu al een heel eind voorbij gestreefd is.

Hieronder zie je hoe de stand was op 25 januari.

Intussen is het eten gaar geworden en hebben we alles opgekregen. Het was heel lekker. Het is half negen. Wineke heeft de warmte opgezocht van haar auto.

 Het is deze hele week koud geweest. Bij het opstaan is het altijd een beetje afzien. Vaak staat er een schrale wind. Wineke verzet haar auto elke morgen zo dat we een beetje uit de wind kunnen ontbijten. Gelukkig is de zon al vrij snel aanwezig op onze kampeerplek. Vanaf tien uur is de kou ongeveer wel uit de lucht.

Terwijl de meeste mensen hier vakantie hebben wordt er ook gewerkt. Er staan heel wat dode bomen op het terrein, die gekapt moeten worden, te beginnen met de kleine takjes.

Nogal precisiewerk lijkt me dit.

Morgen is er weer een grote toeristenmarkt op loopafstand. Als het droog is fiets ik daar naartoe met de accordeon. Maar er is kans op regen. Na morgen ga ik me voorbereiden op het vervolg van de reis.

We wensen jullie nog een prettige avond.

B u e n a s   T a r d e s .

Wineke gerustgesteld over de stuurbekrachtiging auto. Grote markt in Garocha bezocht.

 Een zucht van verlichting. Wineke maakte zich zorgen over het al of niet lekken van de vloeistof die nodig is voor de stuurbekrachtiging. Gisteravond in het donker had ze al onder de motorkap gekeken en vreesde het ergste. Ze ging allemaal vervelende scenario's bedenken. Maar vanmorgen bij een vloeistofpeiling in het licht werd ze gerustgesteld. Er was weinig of geen vloeistof uit.

Wineke als automonteur.

Dat vaatje met die zwarte dop, daar ging het

 om.

Op de status van Whatsapp zie je Wineke het mij uitleggen.

Binnenkort moet de auto haar helemaal naar Nederland brengen. Net als voor mij de fiets is haar auto van levensbelang en is het belangrijk dat er niks aan mankeert.

Vandaag bracht hij ons naar de markt van Garucha, waar ik in een aangenaam zonnetje mezelf en het publiek heb vermaakt met mijn muziek. 

Wineke heeft er twee truitjes kunnen kopen en een bodywarmer. Warme kleren zal ze heus nog wel eens nodig hebben hier en onderweg naar Nederland. Je moet niet vergeten dat het pas januari is.

Na afloop was er weer als beloning een terras waar we lekker konden eten. Aan zee zelfs.

Het voorgerecht.

Zeemeeuwen waren er ook in groten getale.

Deze zit net als wij ook in een soort visrestaurant.

Even later was de vogel gevlogen.

Tien voor half negen is het inmiddels. Wineke heeft een kacheltje aan in haar auto, ik kruip zometeen in mijn slaapzak. Wij wensen u een warme avond en tot morgen.

H a s t a   M a ñ a n a .

Carnavalsstemming bij mij. De leegloop is begonnen.

 Goedenavond.

Over drie weken gaat de carnaval beginnen, heb ik vandaag begrepen. Wineke is een fervent vierder en wil het feest niet missen. Zelf kan ik er ook wat van, maar het is toch al vele jaren geleden dat ik me uitbundig door de carnavalszalen bewoog. De liedjes die mij zo bewogen heb ik echter nog veelal in mijn hoofd en sinds ik de accordeon heb ontdekt breng ik die ook buiten het carnavalsseizoen ten gehore. Vanmorgen op de camping ben ik er een paar door gaan nemen.

Ik weet niet hoe het op de mensen hier over kwam, maar zelf werd ik er vrolijk van.

Na mij kwamen er meteen ook anderen die lawaai gingen maken.

Er staan nogal wat dode bomen op het terrein en op professionele wijze werd er eentje neergehaald. De dunne takken waren prima droog en geschikt voor mij om er een eetvuurtje mee te maken. Maar nee, nee, nee, dat mocht toch echt niet. Dus zolang ik op de camping ben is het nog even aankloten met gasjes die waakvlammetjes geven. Misschien binnenkort een vuurtje maken op het strand en ook Paul uitnodigen om te eten.

Vandaag aten we uitgebreid in ons cafetaria. In Spaanse restaurants krijg je standaard een voorschotel voorgeschoteld.

Hier besprenkelt Wineke die met olie en azijn.

En dan komt het echte voorgerecht.

De hoofdmaaltijd was voor mij evenals dit voorgerecht een gok. Het bleek een potje met stoofvlees en frietjes te zijn. Beiden waren we zeer tevreden over onze keuzes en de hoeveelheid was ook zo dat we vanavond besloten niet meer te koken.

Op dit moment, zeven uur,  is Wineke even wandelen. Een uurtje geleden deed ik dat ook: op de camping liep ik een beetje op en neer, in afwachting van de telefoon die een plotselinge leegloop van de energie had. Maar nu is ie weer op vijfentwintig procent.

Een beetje in de toekomst kijkend denk ik tot en met zondag nog te blijven. Morgen en zaterdag zijn er markten waar we samen heen willen gaan en zondag is weer de toeristenmarkt op loopafstand.

Wineke blijft ook niet zo lang meer. Ze heeft in Nederland het een en ander te regelen en natuurlijk wacht daar de carnaval op haar.

We wensen de lezers nog een fijne avond en tot morgen.

H a s t a   M a ñ a n a .

Nat geworden spullen weer droog geworden in de zon. Vogeltjes wassen zich in de plassen. Voor kindertjes in Nederland gespeeld.

 De stortregen van gisteravond heeft niet zo lang geduurd als voorspeld en ook de windvlagen werden snel minder. Wel moest ik met beleid gaan liggen en met het omdraaien ervoor zorgen dat mijn hoofd de kletsnatte binnentent niet raakte. De slaapzak was vooral vochtig aan het voeteneind, maar de binnenslaapzak hield mijn voeten toch wel droog.

Vandaag was de zon weer present voor een groot deel van de dag, zodat alle nat geworden spullen weer droog zijn geworden.

De vogels profiteerden meteen van de gevormde plassen. Wineke zag  een viertal volop aan het badderen, maar toen ik mijn fototoestel in gereedheid had gebracht was het er nog maar één.

We zijn zoals vaak in het café tegenover de camping weer koffie wezen drinken en vanmiddag hebben we er tapas gegeten. Daarwas ook weer gelegenheid om de krant te lezen.

Naast breien ben ik ook een paar keer de camping rond gegaan met de accordeon. Buren kwamen met een camera op me af. Ze hadden hun kleinkinderen aan de lijn, die ik trakteerde op een paar liedjes uit mijn Nederlandse kinderrepertoire. Dat vonden ze natuurlijk prachtig. Zou de geschilderde steen, die we later op tafel vonden een dankreactie van die mensen zijn?

Wineke wil het morgen na gaan vragen.

Toen de zon al vrij laag stond ben ik naar de grote supermarkt Consum gefietst voor boodschappen. Dat kun je wel zien aan de lange schaduw op de heg.

Een filmpje op de status van Whatsapp laat meer zien.

We aten vrij laat vanavond, ook omdat het met onze campinggasjes niet opschiet om de zaak gaar te krijgen, wat ook te maken heeft met de lage temperatuur.

Maar daardoor hadden we meer aandacht voor de sterrenhemel.

De maan duldt Jupiter boven zich.

Een prettige avond is mijn wens.

B u e n a s    T a r d e s .

Koud en kletsnat en nu ook nog windvlagen. Na markt café's bezocht en een restaurant.

 Goedenavond. 

Het is een vervelende toestand op het moment. Het regent als een gek op de tent en af en toe komen er ook nog windvlagen aan te pas. Het is zaak dat kwetsbare spullen niet nat worden. Mijn slaapzak is dat al een beetje doordat ik m niet ingepakt had in een plastic zak. Als ie dan tegen de binnentent aan ligt op de plek waar de buitentent ertegenaan komt met wind dan heb je de poppetjes aan het dansen. Het is de hele dag al een beetje aan het regenen geweest, maar de markt waar we naartoe gingen konden we nog droog bezoeken.

Het is toch wel een bijzonder landschap waar we doorheen reden van en naar de markt.

De markt zelf was er eentje met allemaal Spanjaarden, tenminste ik geloof niet dat ik een toerist gezien heb. Heel geïnspireerd was ik niet, vooral omdat het kil weer was. De mensen daarentegen waren warm en lieten blijken dat ze de muziek waardeerden.

Na de koffiepauze, zo rond half twaalf, toen ik weer ging spelen kreeg ik meteen al een soort oliebol in mijn mond geduwd. Vanwege de koffie kwam er wel meer vuur in mijn spel, maar het was nog maar van korte duur want de marktmensen begonnen al heel snel met inpakken.

We hadden daarna moeite om een café of restaurant te vinden waar het aangenaam warm was, maar we hebben gegeten en gedronken en boodschappen gedaan. Vanavond thuis in moeilijke omstandigheden heb ik in de tent onze tweede warme maaltijd bereid en die hebben we in de auto opgegeten. Daarna is het opgehouden met zachtjes regenen en is het begonnen te plenzen, wat het nu nog doet. Volgens Weeronline gaat het tot drie uur vannacht door en nu is het half negen. Het wordt dus een gezegende nacht, die echter als alles goed is gevolgd wordt door weer een dag met zon.

Een fijne avond is mijn wens, zonder lekkages.

Bijzondere reiziger ontmoet op het strand. Kennismaking ook met Paul, met drieën gegeten in 'ons cafetaria'

 Gezeten met mijn slaapzak op mijn benen in de tent is het uit te houden. Mijn dunne regenjas is ook aan. Het is een koude dag in Spanje. Maar de zon was er ook ongeveer de hele dag.

Vandaag heb ik kennis gemaakt met ene Paul uit Engeland die in Bretagne woont en hier de wintermaanden doorbrengt. Paul en Wineke kennen elkaar ook van hier. Hij staat met zijn camper op het strand, hier niet ver vandaan.

Wineke en ik zijn na de koffie in 'ons' cafetaria naar hem toe gelopen. 

Toen we daar goed en wel waren en hij de koffie voor ons klaar had werd onze aandacht getrokken door een huifkar met tractor die het strand op kwam gereden.

Ik er meteen naar toe. Maar ik was niet de enige die aangetrokken werd door deze niet alledaagse verschijning.

Er stond ook al een Fransman vol interesse met de man te praten, die uit Duitsland afkomstig is en er drie maanden over heeft gedaan om hier te komen. Ik mocht een beetje als tolk spelen.

"Opa" van 73 staat voor de deur van zijn rijdend huis.

Zijn trouwe hondje van 14 is er ook bij.

Paul heeft een wat meer alledaagse reiswoning. Hij zat lekker in het zonnetje en uit de wind voor zijn camper toen wij eraan kwamen.

Hier zet hij koffie voor ons.

Later zijn we met zijn drieën naar 'ons' cafetaria gelopen en heb ik ons drieën getracteerd op het menu van de dag.

Dit was nog maar het voorgerecht.

Omdat deze lunch al vrij laat was hebben we besloten om vanavond niet meer te koken. Wineke is op dit moment nog even weg en haalt onder andere een lekker stokbroodje. Die lust ik nog wel zometeen. Voor morgen is er nog steeds het plan om naar een markt te gaan. Maar vanmiddag had ik ook zin om op de camping te spelen, niet met de bedoeling om op te treden. Maar ik kreeg spontane reacties dat mensen het leuk vonden. Dus ik hoef me niet in te houden als er spontaan aandrang in me is om muziek te maken. Vooral de melodie van oh sole mio zit vaak in mijn hoofd. En dat moet er dan maar uit.

Een fijne avond gewenst.

B u e n a s   T a r d e s .