zondag 8 januari 2023

Op bezoek bij holbewoners. Terug thuis grote paniek: smartphone weg.

 Zoals de titeltekst aangeeft was er  vanavond groe paniek: De smartphone was ik kwijt. De ontdekking werd gedaan toen de bloemkool op het vuur stond te koken. Jan, José en Catootje waren met me mee naar mijn stekkie gelopen, nadat we een bezoek hadden gebracht aan een stel, dat in een grot verblijft.  


De holbewoners Nima en Roger.


De grot waar het stel hun intrek heeft genomen.

Nima kwam vanmiddag toen we in de camper zaten voorbij gelopen en zo waren we aan de praat geraakt en had ze ons uitgenodigd naar hun gedoetje toe te komen, dat we vanaf de camper al konden zien, daar aan de zee. Ze hadden daar beneden ook een soort hondenfokkerij. Hun hond had daar zes puppies lopen van drie weken oud.





Het kleintje voelt zich thuis bij Jan.

Teruggekomen op mijn stekkie met zijn drieën miste ik dus plots mijn smartphone. Maar hij is teruggevonden. Wel had ik na de ontdekking Jan, José en het vuur achter gelaten en gefietst naar de camper, waarin hij niet lag.
Toen als een gek het struikgewas afgeroetst in omgekeerde richting vanwaar we vandaan kwamen en ondertussen flink mijn hoofd gestoten aan een uitstekende tak.


Hoe gek kan een mens zich maken.......

Maar al gauw bedacht ik dat het onbegonnen werk was om het ding zo terug te vinden.
Nog een keer in de camper gekeken. Toen, terug bij Jan, José en de hond nog een keer in het zwarte tasje gekeken waar hij niet in zat.......maar.......toch wel.......  in een ander vakje. 
Het ondertussen morsgare eten werd toch door iedereen lekker gevonden, inclusief door Catootje.





Dus vanavond toch weer een blog, waarin ik het campercafé van vanmorgen kan vermelden waar vanmorgen de koffie geserveerd werd.


Het café met uitzicht op de zee en de holbewoners beneden.



Tijdens onze wandeling naar deze onderburen zagen we ook surfers hun kunstjes uitoefenen.




Door mijn onmisbare telefoon heb ik vandaag weer een filmpje vastgesteld op de status van Whatsapp waarop we vanavond afscheid van elkaar namen.


Op handen en voeten zie je ze de rotsen afdalen vanaf het terras waar mijn tent staat en we na het eten nog gezellig bij het vuurtje zaten.




Morgen is het om elf uur weer koffietijd bij hun.

B u e n a s   T a r d e s .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten