Een zucht van verlichting. Wineke maakte zich zorgen over het al of niet lekken van de vloeistof die nodig is voor de stuurbekrachtiging. Gisteravond in het donker had ze al onder de motorkap gekeken en vreesde het ergste. Ze ging allemaal vervelende scenario's bedenken. Maar vanmorgen bij een vloeistofpeiling in het licht werd ze gerustgesteld. Er was weinig of geen vloeistof uit.
Wineke als automonteur.
Dat vaatje met die zwarte dop, daar ging het
om.
Op de status van Whatsapp zie je Wineke het mij uitleggen.
Binnenkort moet de auto haar helemaal naar Nederland brengen. Net als voor mij de fiets is haar auto van levensbelang en is het belangrijk dat er niks aan mankeert.
Vandaag bracht hij ons naar de markt van Garucha, waar ik in een aangenaam zonnetje mezelf en het publiek heb vermaakt met mijn muziek.
Wineke heeft er twee truitjes kunnen kopen en een bodywarmer. Warme kleren zal ze heus nog wel eens nodig hebben hier en onderweg naar Nederland. Je moet niet vergeten dat het pas januari is.
Na afloop was er weer als beloning een terras waar we lekker konden eten. Aan zee zelfs.
Het voorgerecht.
Zeemeeuwen waren er ook in groten getale.
Deze zit net als wij ook in een soort visrestaurant.
Even later was de vogel gevlogen.
Tien voor half negen is het inmiddels. Wineke heeft een kacheltje aan in haar auto, ik kruip zometeen in mijn slaapzak. Wij wensen u een warme avond en tot morgen.
H a s t a M a ñ a n a .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten