Onzekerheid en antwoord.

 Niet wetende hoe de wereld er morgen uit zal zien zit ik te kijken in het nu.

Het is erg laat en mijn ogen zijn moe.

Om me heen is lucht en er zijn vogels.

En er is gras en er zijn andere dieren, zoals schapen.

Maar ook zijn er mensen.

"Ben je er ?", vroeg hij.

"Waar moet ik zijn?", antwoordde de ander.

De onzekerheid bekroop hem even.

Het duurde niet lang of hij wist het:

DAAR WAAR IK BEN, BEN IK.

Het kan op een andere planeet zijn, maar tegelijkertijd ook hier.

De ziel kan zich soms ergens heen verplaatsen, waar je geen weet van hebt.

Ze kan je leiden, even van de aarde af.

Tot zover wat in me opgekomen woorden die ik afgelopen zaterdag op papier zette en die niet bewust bedacht en opgesteld zijn.

Soms komen  er wel eens verrassende waarheden  uit, vergelijkbaar met een droom.

Vandaag was de werkelijkheid dat het een beetje kil breien was in de caravan, terwijl het buiten nogal regende.

Vooruitzicht voor volgende week is ook veel regen.

De lockdown is dan voorbij, maar nog niet zeker dat ik dan ook verder trek.

Maar wel ben ik dan weer vrij om te beslissen en dat is al mooi.

Zo ver en nog iets verder ben ik vandaag gekomen.

De boys heb ik ook nog bezocht.

Ze zijn bezig geweest met leem mengen om de hoeveelheid te krijgen genoeg om maandag de 8 vierkante meter wand te stucken.

Gistermiddag had Mees al één helft ervan gemengd.

Verder heeft Tom de bovenkant van die wand, die gisteren klaar kwam, aangedrukt.

Die was nu droog genoeg daarvoor.

Vanmiddag was Tom rond een dakraam aan het schilderen met leemverf.

Mees was bezig de gangwand te bekleden met strippen van riet door middel van lijm en een nietmachine.

De bedoeling  w  a  s   om hieroverheen dan te gaan stucken.

Maar Tom kwam op het idee om het zo te laten en het geheel te verfraaien met houtwerk langs de randen.

De opdrachtgever vond dat een goed idee.

Matthieu is vandaag, en morgen ook, vertrokken naar een zogenaamde Lambik.

Dat is iemand die het recht heeft, overgeorven, om alcohol te maken.

Matthieu moet dan zelf zijn hout meenemen dat nodig is voor de stook.

Frankrijk blijkt het enige land te zijn waar dit nog legaal kan, maar op zeer beperkte schaal .

Nou dan.

De regen is weer even uit de lucht.Met mijn onderweg gesprokkeld natte hout zal ik het vuur toch wel aankrijgen, zoals dat een ervaren stoker betaamt.

Smakelijk eten.

Het beeldhouwwerk bij de buren vordert.

 Het was wel veel herrie vanmorgen, maar het is voor een goed doel: het tot stand komen van het beeld dat bij de toekomstige natuurbegraafplaats gaat verrijzen.

Het grote materieel in de vorm van kettingzagen werd gebruikt.

Een kijkje van nabij leverde me dit op:

De kunstenaar zelve staat erbij.

Om het onrustig makende geluid te ontvluchten kwam het goed uit om even eetvuurhout te sprokkelen en de jongens te bezoeken.

Tom en Mees legden de laatste hand aan de bovenkant van de te bekleden wand.

Tom legde uit hoe je het spateltje vast moet houden: zo losjes mogelijk, zodat het kan werken alsof het een veertje is.

Op de foto kun je zelfs nauwelijks zien dat hij het in zijn hand heeft.

Daarna gingen ze een mengsel maken, nodig voor de onderkant van de wand.

Eerst werden daartoe berekeningen gemaakt om de hoeveelheid te bepalen voor het wanddeel dat acht vierkante meter is.

Tom uit zijn hoofd, Mees op de rekenmachine in zijn smartphone.

Het zand wordt gezeefd.........

..........terwijl ik de koffie zet.

Dan wordt het leem/ zandmengsel geroerd.

onder toevoeging van zachte kaas.

En ook nog wordt er meel toegevoegd, die Tom even is gaan malen bij de bakker.

Zo staat het spul klaar om morgen verwerkt te worden.

De jongens zouden bijtijds thuis zijn, ware het niet dat Matthieu hen dringend nodig heeft bij hem thuis.

Hij heeft zelf veel last van zijn nek: een ontstoken spier.

Maar nu, half acht, ga ik rustig beginnen met spruitjes en aardappelen klaar te maken voor het avondeten.

BON appétit.

Hoera, nieuwe trui begonnen.

 Op een grijs en regenachtig begonnen dag kwam ik helemaal in de vrolijkheid door mooie kleuren te etaleren in een nieuwe trui

De door Tom tweeëneenhalf jaar bewaarde wol werd ingezet.

Het begin van een nieuw avontuur.

Tussendoor naar de jongens op de bouw geweest.

Mees had het bovenstuk van de gisteren in het kurk gezette wand al gestuckt.

Hij was nu bezig met het zeven van leem, waarmee hij de onderkant gaat aanvangen.

Matthieu was inmiddels net teruggekomen van een tweedaagse expeditie Montauban, twee keer 350 kilometer rijden, waar hij een probleem opgelost heeft op een vroeger werkkamp van hem.

Zijn hondje Caramel was voelbaar blij weer op vaste bodem te zijn gekomen.

Er wordt hier zeer ordelijk gewerkt, te zien aan het gereedschap.

Tom vertelde me dat hij op zijn stages heel streng is met het gebruik en het terugleggen ervan.

Dit voorkomt onnodige vertraging.

Gisteravond is Tom nog bezig geweest met schilderen.

Hiertoe heeft hij zelfgemaakte verf gebruikt, onttrokken uit de leem van hier.

Echte aardekleuren dus!

Ben ook weer wat gerustgesteld wat betreft mijn Youfone abonnement.

Ze hebben net gemaild.

Het lijkt erop dat ze alleen maar een limietgebruik van 8 GB in het buitenland hanteren en geen maximale verblijfsduur.

Dus de blog kan voorlopig rustig doorgaan.

Een prettige avond gewenst.

Een maanprojekt bij de buren.

 Toen ik vanmiddag thuiskwam na bezoek aan de wandbekleders was er hier bij de buren ook volop leven in de brouwerij, letterlijk en figuurlijk.

Met elektrische zagen waren twee mannen een boomstam aan het bewerken.

Erop af gestapt en één van de drie, die opdrachtgever bleek te zijn en geestelijke vader van het te maken beeldhouwwerk, liet mij in het klein zien wat de bedoeling was.

De maan en de vogels zijn het symbool .

Hier is zijn zaagpersoneel bezig.

Het was ook interessant op de bouw.

Mees was nu een heel eind gevorderd met het bekurken van een wand.

Deze kurklaag wordt de ondergrond van de aan te brengen leemstuck.

Daar hecht het zich heel makkelijk op.

Tom legde me uit hoe je moest stucken.

Op elke laag die je aanbrengt breng je er in dezelfde richting weer een volgende aan, zodat je het volgende schema krijgt:

Vandaag is er ook iemand jarig.

Daarom ga ik mijn vrienden straks een koningsmaal voortoveren.

Ik wens jullie ook een lekker eten toe.

Poolshoogte genomen op het "chantier".

 Vandaag ben ik weer eens poolshoogte komen nemen op het " chantier" bij de bakker, waar Tom, Mees en Matthieu aan het werk zijn.

Dit op de terugweg van Montmorillon waar WiFi en boodschappen waren.

Er stond geen auto van Tom, maar binnen trof ik wel Mees.

Hij was begonnen met één van de wanden te bekleden met kurk.

Het begin was moeilijk en vereiste veel concentratie, omdat het passend uitgesneden moest worden.

De kurkdelen worden bevestigd met lijm.

De straks ontstane kurkwand wordt dan gestuckt met een mengsel van leem en stro.

Mijn oog viel op een ongeveer klare wand, waar stenen er zo mooi uitkomen.

Tom belde me ondertussen, in de hoop dat ik nog in de stad was.

Hij moest "fromage blanc" hebben ( een kwarkachtig melkproduct), nodig om te mengen met het leem/stromengsel.

Jammer, ik was al thuis.

Maar hij was wel op het terrein en daar mocht ik even later met hem een saladelunch nuttigen.

Daarna moest hij er dus zelfs nog weer op uit.

En ik ging nog even verder met de hoedband, die nu sneller groeit.

Het is half zeven,  de werkploeg zal spoedig arriveren.

Wat zullen we nu weer eens eten?

BON APPÉTIT.

Is dit een grap??????

 Tom heeft vanmorgen aardappelen gepoot in een gisteren ontworpen tuintje.

Op de onontgonnen ondergrond(alleen maar gemaaid) heeft hij een laag gemaaid gras als basis gelegd.

Daarop legde hij de aardappelen.

Het geheel werd bedekt met een dikkere laag gemaaid gras.

Het ziet er in ieder geval schattig uit, maar eerlijk gezegd heb ik er mijn twijfels over.

Toch werd het Tom aangeraden door Floriane, de vrouw van Matthieu, zijn collega.

Zij heeft er positieve ervaring mee.

Als het nu één april was had ik het een goede grap gevonden, maar ze bevestigde mij vandaag nog dat het werkt!

Floriane is jarig en we zijn er gedrieën op af gestapt voorzien van de accordeon.

Tom had een cadeautje voor haar meegebracht.

Ze is de kookkunst goed machtig, hoor ik van Tom.

Voor diens verjaardag had ze een heerlijke taart gemaakt, waar ik nog van meegesmuld had, hoewel ik een dag daarna pas arriveerde hier op het terrein.

Hier is ,zo schattig, een zoontje in de weer met aardappelen schillen.

Het huisje vind ik erg knus.

Als het wat rustiger is zal Matthieu me de andere vertrekken laten zien.

Maar alleen al de keuken is bijzonder waar het schilderstuk van Floriane ,met die klok erin,

mooi in past.

Mees is vanmorgen verder gegaan met zijn bas-relief.

De egel komt steeds verder uit het hout.

Intussen is Matthieu hier.

De bedoeling is om straks weer te gaan filmen voor de crowdfunding en proberen het nóg beter te doen dan afgelopen vrijdag.

Eet smakelijk allemaal.

Hele middag op stap.

 Rond twaalf uur op de fiets gestapt naar Montmorillon en half zeven pas thuis.

Behalve boodschappen doen kon ik in twee supermarkten ook gebruik maken van de WiFi daar om wat administratie te doen en zo mijn eigen GB's te sparen.

Bij verrassing blijk ik tot einde april nog maar een halve GB te hebben, dus even voorzichtig aan doen.

Onder andere heb ik mooie films en foto's tot me genomen, die gestuurd werden door mijn bevriende herders in de Povlakte.

Als ik hen deze reis op wil zoeken zal ik waarschijnlijk de St Bernard op moeten, want over een maandje is de transhumance en dan zoeken de schapen het hogerop.

De schapen zijn geschoren.

Indrukwekkend om te zien hoe dat gebeurt.

En een lammetje werd geboren.

Hier in deze streek ook veel schapen ,maar deze kippen die ik onderweg tegenkwam zijn eveneens erg schattig.

Veerman Toon stuurde me foto's van zijn collega Peer, bij zijn laatste overvaart gisteren.

 

Tom is ook met administratie bezig geweest vandaag.

Het is hier warm weer, wel 24graden en nu tegen de avond gaat hij misschien nog wat in zijn tuintje doen.

En ik begin weer aan mijn culinaire taak.

Smakelijk.

Iedereen thuis vandaag

 Vandaag is er niet gewerkt aan het huis van de bakker.

Tom en Matthieu moesten hier voorbereidingen treffen.

Ze willen in een kort filmpje laten zien wat de plannen en mogelijkheden zijn op dit terrein en daardoor mensen doen interesseren in het meedoen aan de crowdfunding.

De mensen kunnen kan verder zich verdiepen door op de site flexagone.com te tikken.

De vroegere bedrijfswagen van Tom is tot een waar museumpje omgetoverd.

Er staan onder andere enkele maquettes van ooit gebouwde huizen.

Dit bovenstaande huis heeft een basis van riet op de muren, waarover heen gestuckt is, precies zoals dat nu met sommige muren bij de bakker ook gebeurt.

Wanneer het filmpje er is laat ik het via deze weg weten.

Matthias liet zien dat hij behalve het bouwen ook muzikale kwaliteiten heeft.

Mees was ijverig bezig met zijn bas-relief die een egel tevoorschijn moet toveren.

In Nederland was vandaag het afscheid van veerman Peer.

Er was een hele route gepland waarlangs hij gereden werd.

Deze ging onder andere over de beide ponten waar hij gewerkt heeft.

Mensen mochten op gepaste afstand langs de route plaatsnemen.

Dag Peer!

Ergens op een andere plek op aarde zwaaide ik naar de lucht.

Dag Peer. Maak het goed daarginds.

Zelf was ik vandaag en gisteravond van slag vanwege een bericht van Youfone, mijn provider.

Omdat ik in het buitenland ben heb ik verminderde BYTEkracht.

Mag maar de helft gebruiken van de 16GB van mijn contract. En die zijn bijna op voor april

Een totale verrassing.

En dan moet ik ook binnenkort extra gaan betalen, tenminste als ik in Frankrijk blijf.

Had ik gedacht twee jaar rustig in het systeem te kunnen blijven......

Ik snapte er ook weinig van, maar na navraag aan Ageeth die mij met het contract hielp snap ik het beter 

Na mailen naar Youfone is de innerlijke rust teruggekeerd.

Nou, tijd voor koken weer.

Eet smakelijk.

De trui is af.

 De trui is af.

Tenminste.....wat je af noemt.

Maar alle eindjes zitten aan elkaar.

Wel zijn er nog heel veel draadjes in te werken.

Zoals gewoonlijk begin ik met de meest uithangende draden en de kruispunten, dwz daar waar verschillende kleuren aan elkaar gehecht zijn en die uit elkaar kunnen gaan.

Tom was zojuist even fotomodel.

Meestal is het zo dat ik het instopwerk, wat op zich best leuk is, na enkele dagen staak omdat dan de drang om een nieuwe trui te beginnen overheerst.

En er ligt mooie wol klaar, die Tom tweeëneenhalf jaar voor me bewaard had, vanaf de tijd toen ik bij hem in Spanje, bij Sevilla, een stagekamp bijwoonde.

Hier op het terrein was het voor mij weer goed uit te houden vandaag, met de kippen naast me en de nachtegalen als bovenburen.

Rond half zeven arriveerden de harde werkers en ze hadden een cadeautje voor mij.

De wagen was volgeladen met sprokkelhout.

Gevoegd bij het door mij gevondene kunnen we voorlopig vooruit.

Zometeen maar weer gebruik ervan maken om het eten op tafel te krijgen.

We eten wat eerder vandaag want Tom moet nog wat administratie doen met Matthieu vanavond.

BONNE SOIRÉE, oftewel een goede avond gewenst.