Vandaag is de ploeg van Matthieu weer aan het werk gegaan in het huis van de bakker.
De muren moeten nu afgestuckt worden.
De bedoeling was dat ik weer op de koffie zou komen bij Tom.
Dus ben ik, gewapend met de accordeon, erheen gefietst.
Echter, de mensen die er waren vertelden dat ze allemaal weg waren om materiaal te halen.
Buiten kon je zien dat ze alles al in gereedheid gebracht hadden om de muren te lijf te gaan.
Na een innige omhelzing met de hond besloot ik niet op hen te wachten, maar het tweede deel van mijn plannen in te willigen en door te fietsen naar Montmorillon voor boodschappen.
Met alleen een trui aan was het wel ijzig koud op de fiets, maar halverwege bedacht ik dat de van Emmanuel gekregen regenjas al die tijd al steevast in de fietstassen zat.
Die kwam nu dus goed van pas.
Weer eten voor een dag of drie, vier ingekocht , waaronder spullen voor ratatouille, dat ik vandaag wilde maken.
De mensen en ikzelf hebben er zojuist heerlijk van gegeten en het is zelfs helemaal op gekomen.
Mees blijkt namelijk een nóg grotere eter te zijn dan ikzelf.
Dat maak ik niet vaak mee.
De ratatouille ingeschaald terwijl de macaroni nu de pan vult met water en aan de kook staat te raken.
Piet gevraagd of hij mijn belastingaangifte wilde doen en dat is gebeurd.
Dat is heel fijn, want ik ben niet zo handig in dat soort dingen.
Ik ben en blijf hem heel dankbaar.
Je beste vrienden zie je niet, die staan achter je.
Nu mogen we weer lekker naar bed en ik wens eenieder een welterusten toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten