Mees had last van zijn hand toen hij thuis kwam gisteravond.
Te eenzijdig spieren gebruikt waarschijnlijk bij het stucken, die die beweging nog niet gewend zijn.
Tom voelde zich na het eten geroepen om zijn armen zorgvuldig te masseren, zijn vroegere roeping uitoefenend.
Voordat Tom met het bouwen met leem en strobalen begon, zo'n twintig jaar geleden had hij vijf jaar een massagepraktijk in Amsterdam.
Hij werkte vooral met acupunctuur en gisteren was hij dus ook op verschillende plekken van de armen van Mees de drukpunten aan het zoeken en masseren.
Tom is, naar zijn zeggen, dus op alle fronten een man van het handwerk.
Het is voor hem dé manier om te leren in zijn leven.
Vanmorgen was hij weer koffieschenker voor mij op het terrein van de bakker.
Voor ik het rijdend café bezocht was ik in een nabij gelegen bos op sprokkeltocht voor het hout voor het avondeten straks.
Hiermee kan ik de prei/wortel/aardappelmaaltijd wel gaar krijgen.
Meestal zorgt Tom voor iets van vlees erbij. Dat is hij gewend, evenals enkele glaasjes wijn.
Inmiddels, half zeven is hij weer gearriveerd op het terrein, en ga ik hem begroeten.
D A G T O M
Een fijne avond gewenst. BON APPÉTIT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten