zaterdag 12 februari 2022

Voor de derde keer in een half jaar naar Veenendaal.

 






De man van de bloemenkraam die ook marktmeester is van de dinsdagmarkt in Veenendaal kwam me begroeten en sprak zijn verbazing uit dat het al de derde keer was dat ik hier kwam.
Ik neem toch niet aan dat hij erbij dacht dat dat te vaak was. Maar waarschijnlijk dacht hij:"Eerst zie je hem in drie jaar niet, en nu drie keer achter elkaar."

Het liep een beetje minder goed dan de vorige keer in Veenendaal en ook vergeleken met de meeste optredens van de laatste dagen.
Had denk ik ook te maken met het draaiorgel.
Mensen voelen zich nogal verplicht om te geven omdat er een bakje onder de neus wordt geduwd.


Het jochie op de foto is wel sympathiek naar mij toe.

Dat was ook de man in het wit die met nogal wat herrie door de stad liep.


Er was vandaag voor de derde zaterdag op rij een ontmoeting met Andries.
Twee weken geleden was hij de reddende engel toen bij Ochten mijn fiets niet verder wou, vorige week moest hij ook in Wageningen zijn waar ik speelde en vandaag is hij samen met zijn vriendin Ellen naar mij toe komen fietsen. Tien kilometer tussen hun woonplaats Ingen en Veenendaal.
Ik had net mijn koffiepauze in de HEMA erop zitten, dus werden het twee pauzes achter elkaar, nu buiten in het zonnetje op een terras op een pleintje.


Daantje de hond mocht namelijk nergens naar binnen, nee zelfs aan een riempje buiten aan een paaltje blijkt in Veenendaal verboden.


De ordehandhavers waren wel aanwezig in ieder geval, maar ze hebben mij ook niet op illegaal accordeon spelen betrapt.

Behalve Andries en Ellen kwam ook Tineke vandaag op mijn pad.
Gisteren in Druten was ze er ook, toen met twee zussen en een kleindochter , vandaag met haar man met wie ze in Veenendaal woont.
Ze zou me een foto van ons beiden sturen, maar die is er nog niet.

In Veenendaal wordt ook hout gesprokkeld. Nóg dikkere stukken dan die ik heb verzameld.



En inmiddels ben ik alweer lang en breed op mijn laatste rustplaats (voor vandaag)
Mijn eerste rustplaats was vanmorgen op het bankje bij Ochten waar ik vaker ga zitten.


Het was toen half elf en er waren nog sporen van een koude nacht.
Maar mijn sokken zorgden ervoor dat ik geen koude kont kreeg.

Een warme nacht in een lekker bed is mijn wens voor nu.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten