André volgt het voorbeeld van Anna en Borg en gaat te water.Met kleren aan zelfs!:

 Vandaag waren er drie dappere zwemmers.

Ook André is erin gesprongen. Maar zijn prestatie is nog groter. Hij deed hetzelfde als een maandje geleden en nam met kleren en al een duik.

        Goed voorbeeld doet goed volgen. André duikt Borg achterna.

Maar net als toen was het niet zijn bedoeling.

Wat is er gebeurd?

De storm van gisteren had zijn loopplank uit elkaar gedreven.

Hij had ons gevraagd een handje te helpen om hem weer goed te leggen.

Dit bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Er moest gewrikt worden met ijzeren staven, de een moest hier gaan staan, de ander daar. En toen maakte André een misstap en ploem.

Hij had net een kwartier geleden het hele verhaal van een maand geleden verteld aan Anna en toen zij het zag gebeuren kwam ze haast niet meer bij van het lachen. Het leek alsof ze in een of andere film van Charley Chaplin zat.

Een kwartier later met aanwijzingen van de inmiddels omgeklede André was het ons uiteindelijk gelukt met de loopplank en zijn we gezellig bij André thee en koffie wezen drinken.

Anna haalde haar gitaar er nog eens bij en zo konden we André weer verwarmen.

Vandaag was de dag van hun vertrek. Borg heeft het een en ander op te knappen in hun bewoningen in Beuningen, want de storm heeft daar ook het een en ander aangericht.

Tegelijkertijd wilde ik, op speelzaterdag, ergens gaan optreden.

De nog felle westelijke wind en het late uur inspireerden me om voor Wijchen te kiezen.

Nou, dat was goeddeels dezelfde richting en zo stapten we rond twaalf uur gezamenlijk op de fiets. Ja zelfs zijn we samen tot Wijchen gekomen, daar Borg daar materiaal kon kopen voor de reparatie en Anna vond het leuk om daar ook even op te treden.

   Daar heb je ze, onze artieste.

Zelf ben ik op een andere plek gaan staan.

 We vonden allebei het publiek een beetje mat, maar we moeten het maar zo zien dat we een beetje sfeer hebben mogen brengen.

Toen Anna en Borg verder fietsen heb ik pauze gehouden.

Maar na de patat begon het te regenen en aanvaardde ik na boodschappen gedaan te hebben de terugweg in een doorzettende regen. Het laatste stuk werd spannend want mijn zadel dat Andries twee weken geleden vastgeschroefd had vloog plots los en de bout is verdwenen. Heel voorzichtig fietsen dus in een gure regen met gevaar dat het losse zadel weg zou glijden en ik op het wegdek terecht zou komen.

Maar ik ben er.

Terwijl de regen lustig op de ramen tikt en de wind ook weer hoorbaar is, is het nu weer etenstijd.

Spinazie staat op het menu.

Tot slot nog dit plaatje uit Batenburg.

Op zulke vogelkastjes komen alleen vreemde vogels af zoals Anna, Borg en ik.

Een kleurrijke avond gewenst.