Goedemiddag.
Half vier is het en ik heb de weg naar boven weer volbracht. Op de Col de Montreynault zit ik .
Hierna mag ik afdalen naar huis. Als ik daar ben kan ik terecht zeggen: Ik ben van alle markten thuis. Het waren er welgeteld vijftien, waar ik mijn gezicht heb laten zien en mijn muziek heb laten horen.
Vanmorgen rustig opgestaan op mijn kampeerplek. Dit keer wachtte er geen markt waar ik op tijd wilde zijn. Ik had nog wel even overwogen er een dagje te blijven, maar ik zag op Weeronline dat het onweer dat er nu aan komt tot ver in de ochtend van morgen zou kunnen duren. Daarom vond ik het verstandiger om maar gewoon te gaan fietsen. Eigenlijk had ik helemaal geen zin in een inspannende dag. Ongeveer vier uur staat ervoor om uit het dal van de Rhône te klimmen.
Ik hoopte nog in een dorp waar ik kwam koffie te kunnen drinken, maar daar was alles dicht.
Dus zat er niks anders op dan eerst twee uur doorklimmen tot Vernoux.
In plaats daarvan dronk ik een halve fles melk leeg.
Dit geeft in ieder geval lichamelijke energie. Van mij mag je melk nog steeds de witte motor noemen.
Wat ook energie gaf was de ontmoeting met twee fietsers, een stel uit Briançon, een stad in de hoge Alpen. Zij maakten dagtochten vanuit een camping in de buurt. Verbaasd waren ze over mijn fiets die voor maar één blad heeft, terwijl zij er drie hebben. En ze reden ook zonder bagage, terwijl ik zwaarbepakt de berg nog op moest. En dat zadel van mij........
Zo komt Sjakie de wereld rond.
Maar het is gelukt. Zo'n beklimming is trouwens elke keer weer anders. Het gaat meestal het beste als je fietst in het heden en niet te ver vooruit denkt. En ook wanneer je gedachten op veel andere onderwerpen zijn gericht dan alleen op het te behalen doel.
Toen ik rond twee uur met de koffie klaar was in Vernoux zag ik tot mijn schrik dat de onweerslucht al gevaarlijk dichtbij was. Daarom werd het laatste stuk een sprint om de regen voor te blijven. Zelfs heeft de regen me nog even de tijd gegeven om op de col dit op te schrijven. Thuis is niet genoeg verbinding hiervoor, dus ik heb het nog mooi kunnen doen.
Gezegde van de dag
Het hangt me de keel uit.
In het Frans hebben ze het over mosterd dat in je neusgaten komt zitten.
La moutarde me monte au nez.
En nu vlug naar huis voordat ik nog nat word.
Donkere wolken hangen boven Les Costilles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten