Goedenavond. Vandaag was ik een groot deel van de dag misselijk, met af en toe momenten dat ik me iets normaler voelde. Toch heb ik in Oss maar eens een frietje gegeten en nu staat op de kachel het avondeten op, dat bestaat uit broccoli en aardappelen.
In Oss had ik een afspraak bij de audicien. Op maat gemaakte ingangen in mijn oor hebben ze nu aan mijn apparaatjes gezet. De bedoeling is dat ik nu toch een beetje ga oefenen ermee. Tot op heden, omdat ik ziek was/ben ben ik er niet veel op uit geweest.
Heb de uitspraak van Jozef van den Bergh op het daarvoor bestemde bordje geschilderd.
De meest onmogelijke dingen kunnen van je
gevraagd worden als je goed luistert naar je innerlijke stem. Jozef heeft het gedaan door af te zien van zijn leven van roem en in een fietsenstalling te gaan zitten. Het vervolg heeft God allemaal voor hem geregeld. Nu heeft hij deze taak volbracht. Ik mis hem, maar deze zin, die hij mij zo vaak gezegd heeft, leeft in me:
Eigenlijk kan het niet, maar toch is het gebeurd.
Een gedeelte van mijn trui is vandaag afgekomen. Een heel gefriemel met draadjes, waar ik soms zenuwachtig van word, maar het resultaat ligt er.
Het vervolg wordt een heel ander verhaal, dat ga ik morgen bedenken. Heb nu zelf ook nog geen idee.
Wat kleren gewassen en sommige hangen nu boven de kachel te drogen.
Op de status van WhatsApp staat een filmpje dat ik gisteren maakte van de prachtige regenboog, die rond vijf uur verscheen aan de hemel.
Uitdrukking van de dag.
Zo ziek als een hond.
In het Frans hebben ze daar hetzelfde voor.
Aussi malade qu'un chien.
Een prettige avond is mijn wens en straks......
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten