Goedenavond.
Gewapend met paraplu ben ik de blogplek op gaan zoeken. Er zit weer onweer in de lucht en op deze manier zal het misschien net gaan als straks de druppels gaan vallen.
Op de markt van Vernoux was ik vandaag niet de enige muzikant. Er was ook deze man, een bekende van mij, die uitgenodigd was door een café om daar de opening van een tentoonstelling kracht bij te zetten met zijn pianospel.
Een blik van herkenning in zijn ogen, toen ik voorbij kwam.
Op de status van Whatsapp zie en hoor je hem spelen.
Er was ook nog een stel waarvan de man gitaar speelde met versterking, maar die heb ik niet in actie gezien.
Zelf werd ik vandaag met enthousiasme begroet door de meeste marktmensen waar ik naast stond. Alleen had ik zelf weer weinig plezier in het spelen. Mijn oren kunnen het geluid niet goed aan.
Hans is vandaag thuis gebleven. Hij vindt dat Les Costilles een plek is die bij hem veel fantasie opwekt, en dat kan ik beamen. Hij kwam vanmorgen met het plan om een verhaal te schrijven over een fiets die zijn eigen weg gaat, zonder berijder. Daar kon ik wel op inspelen, maar in mijn verhaal zou die fiets vleugels hebben, terwijl hij hem door de dalen en de rivieren laat gaan.
Enfin, we zullen onze verhalen misschien nog wel uitwerken. Maar vandaag is Hans verder gegaan met het schrijven van zijn boek dat over economie gaat, een heel ander onderwerp dus. En ook is ie met nog een boek bezig. Hij is dus ook flink actief geweest vandaag.
Het was wel zijn laatste dag hier. Voor morgen heeft hij de flexbus geboekt voor de reis naar Maastricht. Wim is zo aardig om hem morgenochtend bij mij op te halen en naar Valence te rijden.
En ondertussen vallen de druppels op de paraplu terwijl het in de lucht rommelt. Het lijkt erop dat dit noodplan gaat slagen en dat ik verder kan schrijven, zonder al mopperend hier weer weg te moeten rijden.
Voor de markt van Vernoux neem ik altijd een speciaal op deze plaats gericht spreukenbordje mee.
Vers toi.....vers moi.... Vernoux la joie.
Hierbij heeft Vernoux dezelfde uitspraak als vers nous.
Er staat dan: Naar jou, naar mij, naar ons de vreugde, maar je kunt ook lezen dat het erg fijn is om in Vernoux te zijn.
En dat is het ook, ik voel me altijd prima op mijn gemak in dit plaatsje en het spelen is altijd succesvol.
Een van de liedjes die ik vandaag speelde was:" Och was ik maar bij moeder thuis gebleven", van Johnny Hoes.
Met dit liedje werd ik vroeger grootgebracht, maar mogelijk kennen de jongere lezers het niet.
Maar ik zong het wel in het Frans. Hier kennen ze het liedje namelijk ook.
Was ik maar vrijgezel gebleven is hier de titel, maar verder is de tekst dezelfde als die welke Johnny Hoes zong.
Titelsong van de dag
Ah si j'étais resté célibataire.
Och was ik maar bij moeder thuis gebleven.
Een gezellige avond wens ik u nog.
B o n n e S o i r é e .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten