Goedenavond.
Op de markt in Le Cheylard had ik het genoegen na lange tijd( misschien wel vijf jaar) Pyloup weer eens te ontmoeten.
Pyloup
Hij heette eigenlijk Pierre , maar hij noemde zichzelf Pyloup toen we elkaar voor het eerst ontmoetten zo'n vijfentwintig jaar geleden. In Pyloup zit l o u p verweven, wat wolf betekent.
Hij legde uit dat dat wolvenkarakter in hem zat. Met een sterk rechtvaardigheidsgevoel betrad hij de wereld in zijn jonge jaren en daarmee botste hij vaak met veel mensen, die hij met het fanatisme van een wolf tegemoet trad.
In de loop van de jaren heeft hij geleerd zich toch een beetje een plaatsje te verwerven in de mensenwereld.
Een zeer oorspronkelijke geest heeft hij in ieder geval en onze ontmoeting bracht wederzijds inspiratie.
Er zijn jaren voorbij gegaan dat we elkaar niet zagen, maar vandaag op de markt van Le Cheylard was er weer een ontmoeting.
Hij vertelde dat hij niet ver daarvandaan nu een huis huurt met een stuk grond. Hij heeft me zijn (vaste) telefoonnummer gegeven. Aan smartphones of mobieltjes doet hij niet.
Zijn lichamelijke gesteldheid is niet al te best, vertelde hij, maar hij beseft net als ik dat zijn lichaam een vervoermiddel is om op aarde te kunnen zijn en dat het leven veel meer omvat.
Het was kortom heel fijn dat we elkaar weer eens tegenkwamen. Dat maakte voor mij de dag zeer geslaagd.
Het spelen ging ook goed, ik stond mijn mannetje weer vandaag.
Wim was ook present met zijn spulletjes en na afloop wilden we ergens koffie drinken, maar er was ook eten in dat zaakje. We besloten om dat maar te doen toen we zagen hoe onze buren zo lekker zaten te smikkelen. We bestelden hetzelfde.
Ik kreeg wel dubbel vlees, want Wim is vegetariër.
Het fietsen van en naar Le Cheylard was wel erg zwaar. Het was erg benauwd. Op de heenweg die een uur en drie kwartier duurde had ik het al moeilijk. De terugweg was idem dito.
Herhaaldelijk moest ik me afvragen of het wel zou lukken om thuis te komen. Maar het is vandaag ook weer gelukt.
Een domper is wel dat ik mijn regenjas kwijt ben die ik meegenomen had. Hoe, dat is me een raadsel. Deze was zo mooi waterdicht en licht. Waterdichte jassen zijn zeldzaam.
Ondertussen is de rond vijf uur gestarte regen nog niet opgehouden. Nu is het acht uur. Ik moet een gaatje zien te vinden om deze (klad)blog te gaan posten op de blogplek.
Op deze blogplek zit ik nu en het heeft tot nu toe,half negen niet meer geregend.
Maar er kan nog meer nattigheid komen, dus snel een uitdrukking, in het Spaans dit keer.
Uitdrukking van de dag.
Aan het einde van de wereld.
En el quinto pino.
Letterlijk betekent dat: In de vijfde dennenboom.
Op de status van Whatsapp komt nu een filmpje van op de markt waar ook kleinvee verkocht werd.
Heb nog een foto van een huis waar ik langs kom in de gemeente Saint-Basile, waar vast en zeker Nederlandse mensen wonen.
En ook twee foto's vanaf de col waar ik vanmorgen uit heb zitten puffen van de vermoeienissen en de hitte. Hierna kon ik al afdalend een beetje uitwaaien om redelijk fris de markt aan te kunnen vangen.
En ook een gebedje gedaan in de bijbehorende kerk.
Dag dag, we gaan er weer vandoor en ik wens u een goede nachtrust.
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten