Goedenavond.
Gezeten langs de rand van de weg begin ik aan mijn verslag. Waar ik kampeer is niet genoeg verbinding.
Bijna is het hier de Col de Mezilhac, die ongeveer op 1200 meter hoogte ligt.
Daarginds in de verte ligt het doel waar ik naartoe gewerkt heb vandaag.
Toen ik vanaf de markt van Vals Les Bains vertrok was het één uur. Nog steeds waren toen nog twee gitaristen aan het spelen. Dat was op de brug.
Dezelfde brug waar ik vanmorgen rond negen uur zelf begonnen was.
Zo'n beetje in het midden installeerde ik me.
Hoewel de zon nog pril was had ik het al gauw veel te warm en had ik het zweet op mijn voorhoofd. Na vijf minuten en zonder een muntstuk in de koffer dacht ik er al aan om weg te gaan en in het schaduwrijke straatje te gaan staan. Maar mijn ervaring is dat als je even doorbijt je lichaam meer aan die warmte gaat wennen. Ik hield het vol en na drie kwartier kon ik toch tevreden de eerste speelronde achter me laten.
Na de koffie stond ik op een plek schuin tegenover een café en daar kon ik het goede spelen wat ik op de brug ook had voortzetten met de energie van de koffie erbij. Deze koffie had ik daar niet genomen omdat het toilet daar defect was en ik moest natuurlijk weer. Doch, wat eigenlijk wel het mooiste moment was vandaag, op een gegeven moment kwam de eigenares van het café naar me toe met een briefje van tien euro plus een beker heerlijke citroensiroop met ijsblokjes erin.Heel lief, en waarschijnlijk ook als waardering voor de mooie muziek.
Enkele plaatjes van wat er op de markt onder andere uitgestald stond.
Gisteren schreef ik dat het de vorige keer dat ik hier speelde nogal wat heisa gaf toen ik ergens stond te spelen waar een ambulance door moest.
Vandaag kwam er tot twee keer toe weer een ziekenauto over de brug. Maar dit keer stond ik niet in de weg en er was geen zenuwachtige marktmeester die nog meer paniek zaaide.
Morgen nog een halve dag fietsen naar huis. Bert, een goede vriend komt op bezoek. Het betekent dat ik ook weer vroeg de tent uit moet.
Ik zal lekker slapen want hierboven op 1050 meter is het lekker koel .
Nu nog een foto van het schattige hondje Rio, dat vandaag mee mocht naar de Drunense duinen vanuit Sint Michielsgestel.
Sprookje van de dag ( Frans)
Chaperon Rouge
Roodkapje.
Dag dag, tot morgen.
Ps Op de status van Whatsapp zie en hoor je de gitaristen van vandaag in actie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten