Goedenavond.
Er zijn van die dagen, zoals vandaag, dat je wel op de aarde bent, maar tegelijkertijd ook ergens anders. Je bent dan in een wereld die ook bestaat, maar niet tastbaar is met onze handen. Zo was ik vandaag vooral in de wereld van de kleuren en de vormen die ik uit wil doen komen in mijn borduurwerk.
Mijn oog viel daarbij op een mooi verhaal van Hans, dat opgeschreven staat in een schrift dat ik tevens gebruik om er patronen in te schetsen voor truien. Ook het borduursel waar ik mee bezig ben wilde ik er vandaag in optekenen.
Een tijdje geleden had Hans mij zijn schrijven opgestuurd en hij vond het goed dat het in deze blog kwam. Vandaag vind ik het daartoe een geschikt moment.
Hans' verhaal, overgeschreven vanaf de app in mijn schrift.
De hemel op aarde.
Hij zocht een woonplek die op de wereld maar niet ván de wereld was. En vond dit:
Een dorp dat bewoond was met louter verlichte mensen, die van de dageraad tot het avondrood baden en mediteerden.
's Nachts sliepen ook zij, maar een kaarsje brandde in hun ziel en steeds was hun zaligheid dus te zien.
De slaapzaal leek zo op een Indiaans-Mexicaanse kerk, die vol staat met brandende kaarsen.
Het waren zielen van mensen die nooit gingen en als ze toch gingen keerden ze meteen terug naar de aarde om de mensen te dienen.
Mensen die meer van vlees en bloed waren dan zij en die hun ego wilden verlichten.
Velen bezochten het dorp en sommigen ontstegen werkelijk hun geestelijke beklemming.
Zij namen dan het vuur met zich mee en verspreidden het in hun woonplaatsen.
Natuurlijk is dit door Hans geschetste dorp niet zo gemakkelijk te vinden op de aarde waarin wij leven, maar in die andere dimensie is dat er zeker wel. Weet dat we geholpen worden bij onze zoektocht ernaar. Toevallig zag ik namelijk vandaag ook weer een aan de wand geprikt medaillon van Maria.
Evenals gisteren was het vandaag ook weer rustig wat buren betreft en verdere menselijke levendigheid om me heen. Op zijn tijd houd ik daar wel van. Mijn dierlijke buren, de meerkoeten, waren echter vanmorgen meteen al zeer nadrukkelijk bezig met het uitvoeren van paringsdansen.
Veel opwinding zo vroeg al.
Een filmpje staat op de status van WhatsApp.
Vandaag ook mijn bijlen en zaag weer eens voor de dag gehaald.
Het grovere werk is een goede tegenhanger van het fijnmazige gefriemel met dunne draadjes.
Uitdrukking van de dag (Spaans).
No tener tiempo ni para rascarse.
Geen tijd hebben om te krabben als het jeukt.
Zeggen ze in Spanje als iemand het razend druk heeft.
P r e t t i g e a v o n d.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten