Vanmorgen bij Tom op de koffie. Vanmiddag was Tom hier op de uitkijkpost.

 Goedenavond. 

Het was gezellig met Tom vandaag. Vanmorgen rond half elf ben ik naar zijn huis gelopen. Hij was zijn zonnecollector aan het richten op het beetje zon dat er was en had hem aangesloten op een accu , die bijna leeg was. Na enkele uren was deze al helemaal vol.

We gingen voor zijn wagen koffie drinken en bleven daar genoeglijk een groot deel van de ochtend zitten, terwijl ondertussen buurman Ton net ons aan de praat kwam. 

Ook kwam een vriend van André de verdronken buitenboordmotor van André ophalen en we hielpen hem met dat zware ding in de auto tillen.

In de auto van Tom viel mijn oog op een maquette van een huisje, dat een hooimijt als dak heeft.

Een bouwwerk dat Tom in het echt ooit gemaakt heeft.

Ook staat er zijn deuxchevaux geparkeerd, waarmee hij ooit zijn bouwactiviteiten begonnen was.

De opvolger van zijn fiets, waarmee hij daarvoor reizen maakte. Op een daarvan ontmoetten wij elkaar voor het eerst in Schotland. Dat was in 1986.

Op de status van WhatsApp staat een filmpje waarin hij vertelt over dat huisje en zijn vervoermiddel. 

Opmerkelijk in zijn huis is ook hoe hij een tafelpoot bekleed heeft met leem.

Hij maakt een skelet van rietstengels, waar de leem uitstekend op hecht. Absoluut schokproef, want een rijdende auto ligt niet stil op de weg. Wel werd ik gewaarschuwd dat ik er niet per ongeluk tegenaan zou schoppen. 

Vanmiddag liet ik Tom zien hoe het spinnen gaat.

Een beetje lastig om te spinnen,  deze wol. Het is goed uitkijken de draad niet te verliezen. 

De volle klos heb ik om een stoel uitgedraaid en het resultaat,  de streng, is nu klaar.  Om te wassen heb ik een grote hoeveelheid zout nodig,  dus dat moet gekocht worden. 

Het kwikstaartje keek vandaag op ons toe vanaf het dak van de bovenverdieping. 

Opmerkelijk was vandaag dat er zoveel op sneeuw lijkende pluisjes naar beneden dwarrelden.

Onder de trap vormde zich een sneeuwheuveltje.

Ook het wateroppervlak was ermee bezaaid. 

Vanmiddag toen ik aan het spinnen was, zat Tom zijn administratie door te lezen.

Hij heeft ook zijn verrekijker tevoorschijn gehaald en zich op de observatiepost genesteld.

Uitspraak van de dag. 

We live one day at a time.

(Uit een liedje dat Tom en ik hoorden tijdens onze allereerste ontmoeting in het Schotse Findhorn in 1986)

Alle lezers krijgen de zegen van Tom.

T o t   M o r g e n. 

Rectificatie: gisteren schreef ik dat Tom het Brabants dialect goed beheerste.  Dat moet zijn: Het Limburgs.